پاسخ به افترا زنی کمیته پیگیری به چهار تشکل کارگری

شورای نمایندگان کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری ساعت ٧ و ٣٠ دقیقه صبح روز ١٠ اردیبهشت ٩٧ طی انتشار اطلاعیه ای ضمن چسباندن یک افترای آشکار به چهار تشکل کارگری، سندیکای نقاشان البرز، کانون مدافعان حقوق کارگر، انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه و اتحادیه آزاد کارگران ایران مبنی بر درج نام کمیته پیگیری زیر فراخوان مشترک برای تجمع مقابل مجلس در روز جهانی کارگر بدون کسب مجوز از شورای نمایندگان آن کمیته، در یک شرایط حساس مبارزاتی طبقه کارگر و در زمانی که کمتر از یک روز به نمایش اتحاد، همبستگی ومارش جهانی کارگران، با دمیدن بر شیپور تفرقه، برائت خود را در همراهی با هر نوع شرکت در مراسمات روز جهانی کارگر اعلام و پرچم تسلیم در مقابل صاحبان قدرت و استثمارگر بالا برد.
شورای نمایندگان کمیته پیگیری در حالی این اطلاعیه افترا آمیز را منتشر کرده که دو، سه روز قبل از آن، متن فراخوان در اختیارش گذاشته می شود و بعد از بررسی اعلام می کند که کمیته پیگیری در صورتی حاضر به امضاء فراخوان مشترک است که ترتیب درج نام تشکلهای امضاء کننده بر مبنای قرعه کشی باشد و نه مطابق روال گذشته که بر اساس حروف الفبا بوده است! تشکلهای دیگر به خاطر پرهیز از تفرقه و جدائی، این خواست کمیته پیگیری که در واقع نوعی بهانه جوئی بود، را پذیرفته و به کمیته پیگیری اعلام نمودند. کمیته پیگیری بعد از رفع بهانه اش اعلام موافقت نموده و سپس فراخوان رسما انتشار می یابد.
واقعیت نهفته در افترا زنی شورای نمایندگان کمیته پیگیری که ادعا می کند چهار تشکل دیگر بدون کسب اجازه رسمی از اعضاء آن شورا اقدام به درج نام کمیته پیگیری در زیر فراخوان مشترک برای تجمع در مقابل مجلس به مناسبت روز جهانی کارگر کرده اند، تشتت، بی نظمی و بی قائدگی در درون خود آن شورا است که به این طریق می خواهد ناتوانیش در قبول تعهد و مسولیت پذیری نسبت به دنیای پر التهاب خارج از خود گریز دهد.
شورای نمایندگان کمیته پیگیری قبل از آنکه متوسل به افترا زنی و دروغگوئی شود بهتر بود به واقعیت متشتت درونی خود اعتراف می کرد و صادقانه خود را از دخیل بودن در حمایت از جنبش کارگری و مخصوصا در فراخوان مشترک به تجمع مقابل مجلس مبرا و خلاص می کرد. حاصل این افترا زنی ناشی از تشتت درونی به دیگران چیزی غیر از انزوا و بی اعتباری نخواهد بود.