روز 6 اردیبهشت، تجمع فعالین کارگری و بازنشسته در پارک جهان نما واقع در اتوبان تهران کرج که به مناسبت گفتگو در مورد معضل بازنشستگان و روز جهانی کارگر برگزار شده بود، مورد یورش نیروهای سرکوبگر امنیتی، انتظامی قرار گرفت و حدود ۱۲ نفر را بازداشت کردند که تا ساعت ٧ و ۳۰ دقیقه عصر روز گذشته غیر از علیرضا ثقفی، هاله صفرزاده، پروین محمدی و واله زمانی بقیه بازداشت شدگان آزاد شدند.
بازداشت فعالین کارگری در پارک جهان نما در حالی اتفاق افتاده است که روزهای گذشته نیز تعدادی از فعالین کارگری سنندج از جمله مظفر صالح نیا و غالب حسینی و همچنین اعضا انجمن صنفی کارگران ساختمانی کامیاران را به ادارات اطلاعات احضار و مورد تهدید قرار گرفته اند که مبادا مبادرت به برگزاری مراسم روز جهانی کارگر کنند.
احضار وسیع فعالین کارگری طی چند روز گذشته و بازداشت گسترده روز گذشته فعالین کارگری، نه تنها از سر قدرتمندی سیستم سرکوب و بگیر و ببند نیست، بلکه کاملا از سر استیصال و درماندگی در برابر اوج گیری اعتراضات کارگری و توده ای علیه فلاکت اکثریت مردم در ازای شدت گیری مسابقات دزدی ها، غارتگری ها و چپاول های سازمان‌یافته است.
سیستمی که نه تنها بعد از چهل سال غیر از فقر، گرانی و بیکاری چیزی را برای کارگران و اکثریت مردم جامعه به ارمغان نیاورده و همواره هر اعترضی را با بگیر و ببند، شلاق، گلوله و زندان پاسخ داده است، بلکه امروز درمانده تر از هر زمان دیگری نسبت به برآورده نمودن مطالبات طبقه کارگر و اکثریت محرومان، به ناچار متوسل به سرکوب برای پیشگیری از وقوع اعتراضات بنیان کن توده ای می شود.
این استیصال تنها در برخورد با مطالبات انباشته شده تاکنونی کارگران و مردم نیست. فاجعه سیل نیز میدان دیگری برای بروز درماندگی دستگاه های دولتی و حکومتی بود در برابر نجات محاصره شدگان در سیل و کمک رسانی و تامین سرپناه و امرار معاش آنان، که باز هم چاره ای غیر از سرکوب مردم بی پناه و معترض و حمله به کمیته های کمک رسانی و بازداشت اعضای آنها را نداشتند.
در آستانه روز جهانی کارگر و روز معلم که کارگران و دانشجویان و معلمان و تشکلهای آنها به برگزاری مراسم روز جهانی کارگر و روز معلم در مقابل مجلس فراخوان داده اند و از هم اکنون انتظار می رود که در این روزها تجمعات باشکوهی با طرح مطالبات و خواسته‌های توده ای علیه دستمزدهای زیر خط فقر، گرانی و بیکاری برگزار گردد، فعالین کارگری را احضار و بازداشت می کنند تا با ایجاد فضای رعب و وحشت از برگزاری مراسمات گسترده جلوگیری کنند.
اما جنبش کارگری که امروز با حمایت های سراسری بخش های معترض جامعه به مرحله‌ای جدید و قابل توجه از نظر اهمیت و کسب قدرت بیشتری در میدان مبارزه گام نهاده است، دیگر قابل بازگشت حتی یک گام به عقب نیست و پاسخ درخور به سرکوبگری ها را خواهد داد.
باید وسیعا به احضار، بازداشت و ایجاد فضای رعب و وحشت اعتراض کرد و خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط بازداشت شدگان شد.

پیش به سوی برگزاری مراسمات پرشکوه روز جهانی کارگر.

زنده باد اول «می» روز جهانی کارگر

انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه

شنبه هفتم اردیبهشت ۱۳۹۸