روز جهانی کارگر همچنان که ریشه در پیکار مرگ و زندگی کارگران و توده های زحمتکش علیه بساط نکبت بار و شرایط بهره کشی سرمایه داران ستمگر و طبقات حاکم دارد، هم اکنون نیز در اقصی نقاط گیتی الهام بخش مبارزات گسترده کارگران و خیزش های مردمی است.
سرمایه داران حاکم شرایط زیست و معیشت میلیونها انسان زحمتکش در جهان را با جهنمی از بحران های همه جانبه دست به گریبان کرده اند: با جنگ های ویرانگر توسعه طلبانه، با زیر پا نهادن بهداشت و درمان، آموزش، فرهنگ و خدمات عمومی مرتبط با مردم، با تحمیل سطح نازل و تنزل یابندۀ زندگی، با مصوبات مزدی چندین برابر زیر خط فقر، با تعویق پرداخت مزد و مزایای کارگران، با پایمال کردن حق سرپناه و به حاشیه راندن تهیدستان، با اعمال تبعیض و ستم مضاعف و خشونت بار بر زنان، با خانه خراب کردن کشاورزان، تخریب، نابودی و آلوده سازی محیط زیست و منابع طبیعت، بر بستری از سرکوب خونبار و جنایتکارانه روزمره، گره زده اند. اما مقاومت و مبارزات اعتراضی مردمی از تمامی نقاط شعله ور است. از هند، سودان، برزیل، ونزوئلا، تا خروش میلیونی زحمتکشان فرانسه و آلمان‌؛ خیزش همه جانبه مردمی در ایران که زنان با فریاد«زن، زندگی، آزادی» در صف نخست آن،سراپای بساط حاکم را نشانه رفته اند. هم اکنون اعتصابات سراسری پرشکوه و با صلابت کارگران پیمانی صنایع نفت، گاز، پتروشیمی، فولاد و مس در صدها مراکز کار و شرکت ها، علیه بی حقوقی مطلق واستثمار بی حد، چرخها را از کار انداخته و پوزه سرمایه داران و پیمانکاران انگل را بر خاک مالیده اند. در کنار آن بازنشستگان صندوق های به غارت رفته تامین اجتماعی، کشوری، فولاد، مخابرات و... معلمان، پرستاران و کادر درمان، کشاورزان، دانشجویان و دانش آموزان بیگناهی که سرکوبگرانه مورد حملات شیمیایی جنایتکارانه اند، و زنان مبارز و‌مقاومی که پیگیرانه با تجمعات اعتراضی و راهپیمائی در روزهای مشخص هفته، خیابان ها را از آن خود کرده اند و برای زندگی آزادانه انسانی و فارغ از فقر و ستم، از جان خود، چشمهای ساچمه خورده، تحمل حبس و شکنجه های قرون وسطائی، پروا ندارند. پیام اول ماه مه علاوه بر اتحاد و مبارزه، بیان آگاهانه، روشن و عملی خواست ها و اهداف، خودسازماندهی در انواع تشکل های مستقل مورد نیاز، اعتماد و اتکا به نیروی جمعی خودمان و ایستادگی در برابر به انحراف کشاندن و مصادره جنبش و نتایج ثمربخش آن توسط فرصت طلبان وابسته و اپوزیسیون هایی که به قدرت های سرمایه داری امید بسته اند، می باشد.

کارگران در تمام جهان در گرامی داشت روز کارگر با اعلام خواست های فوری، نبرد طبقاتی خود برعلیه سرمایه داران و دولت های حاکم را به پیش می برند و سلاح عزم و ارادۀ خود را صیقل می زنند. در صدر همه خواست ها که از دیر باز به عنوان پلاتفرم مشترک طبقه کارگر جهانی است، افزایش مزد، کم کردن ساعت کار، حق تشکل و تحزب، آزادی بیان، برابری دستمزد و شرایط کار برای زنان و مردان کارگر و همچنین کارگران مهاجر، لغو کار کودکان، آزادی زندانیان سیاسی و کارگران زندانی، تعطیلی رسمی روز کارگر و غیره قرار دارد.

زنده باد اول ماه مه روز همبستگی جهانی کارگران