کارگران ایران تحت حاکمیت یکی از هارترین نظامهای سرمایه داری جهان بسر می برند. تنها در دو سال گذشته ۸ میلیون نفر به جمعیت دهها میلیونی فقرا اضافه شده اند و هر روز بخش بیشتری از کارگران و مردم ایران طعمه هیولای فقر می شوند. منتها اپوزیسیون راست لیبرال، جمهوریخواه و سلطنت طلب که هدفشان ادامه همین نظام سرمایه داری است، حجاب اسلام بر سر این نظام را بهانه ای کرده اند تا حاصل فجایع غیر قابل کتمان این نظام برای مردم ایران را به مدیریت ناکارآمد حاکمان و ارتجاع اسلامی نسبت دهند.
نتایج خیزشهای مردم ایران علیه کلیت نظام حاکم از دیماه ٩٦ و به ویژه از جنبش انقلابی ۱۴۰۱ که زنان ایران را به صف مبارزه هر روزه علیه رژیم اسلامی کشانده، نگاههای رژیم و اپوزیسیون راست را متوجه خطر عروج یک جنبش کارگری متحد و متشکل کرده است. ارکستر هماهنگ رژیم، اپوزیسیون راست در خارج، سازندگان کنفدراسیون کار و آنها که در داخل با یک حاشیه امن علیه سوسیالیستها تبلیغات می کنند، همین خطر ورود متحد و متشکل جنبش کارگری را علیه نظام سرمایه داری مشترکشان گوشزد می کنند.
از نظر اپوزیسیون راست گسل طبقاتی در ایران بزرگ‌ترین نقطه قوت جناح چپ و سوسیالیست جنبش کارگری است تا بتوانند ماهیت اقتصادی و طبقاتی نظام مورد نظر اپوزیسیون لیبرال و جمهوریخواه را که قصد و راه حلی حتی برای کاهش شکاف طبقاتی ندارند، افشا کنند.
اپوزیسیون راست لیبرال و جمهوریخواه در جنبش کارگری پایگاه و چهره های شناخته شده ای که بتوانند در سمت و سو دادن به مبارزات کارگری نقش داشته باشند، ندارند. کنفدراسیون کار که توسط بنیاد ایبرت، حزب سوسیال دمکرات آلمان و "دی جی بی" درست شد بخشی از یک تلاش اروپایی تاکنون ناموفق است برای ایجاد یک شاخه کارگری برای اپوزیسیون لیبرال و جمهوریخواه در جنبش کارگری که بتوانند این جنبش را از درون مهار کنند تا به کل نظام مدافع صاحبان سرمایه و صنایع صدمه نزد.
رژیم اسلامی نیز ارگانهای سرکوب و کنترل جنبش کارگری را ترمیم کرده است. الگوی سرکوب و مهار مبارزات کارگران هفت تپه در سال ٩٧ با شعار "نان کار آزادی اداره شورایی" را مبنای سرکوب و مهار اعتصابات کارگران فولاد اهواز قرار داده اند. دانشجویان اصولگرای عدالتخواه و امکانات رسانه ای و مالی که دارند به بازوی مهم نهادهای امنیتی در سرکوب اعتراضات کارگری تبدیل شده اند. بی خاصیت شدن فعالین شوراهای اسلامی را با عوامل تازه نفس خود تحت عنوان نمانیده کارگر جایگزین کردند تا ظرفیت گسترده اعتراض کارگران به حداقل دستمزد را به بیراهه استیضاح وزیر کار روانه کند. در پایان نیز تصمیم گرفتند از دردسرهای مراسم چند ماهه هر ساله تعیین حداقل دستمزد نیز با تغییر ماده ۴۱ در مجلس، خلاص شوند.
طبقه کارگر چند ده میلیونی در ایران بعنوان بخشی از مردم خواهان سرنگونی رژیم اسلامی هستند. انواع مبارزات کارگران حتی وقتی مطالبه مستقیم سیاسی علیه رژیم ندارند، بخشی از مبارزات متنوع، گوناگون و گسترده مردم ایران علیه رژیم اسلامی است. عبور جنبش کارگری از موقعیت کنونی به یک موقعیت مطلوب متحد و متشکل در انقلاب علیه رژیم اسلامی در گرو اتحاد و انسجام گرایش چپ و سوسیالیست جنبش کارگری است. گرایش چپ و سوسیالیست جنبش کارگری همواره پایگاه عمومی سوسیالیستها در این جنبش بوده و سوخت و ساز نظری و تحلیلی درونی ویژه خود را دارد و نفوذ جریانات مختلف سوسیالیست در جنبش کارگری را بازتاب می دهد. گرایش چپ و سوسیالیست جنبش کارگری در عین اتحاد عمومی حول بنیادهای مبارزه طبقاتی برای مقابله با مسائل دوره ای باید متحد و منسجم شود. اتحاد و انسجام گرایش چپ و سوسیالیست جنبش کارگری در شرایط کنونی علیه لیبرالیسم اقتصادی حاکم و همچنین لیبرالیسم سیاسی اپوزیسیون راست که خواهان حفظ همین نظام اقتصادی طبقاتی است، باید شکل بگیرد. قدرت اتحاد و انسجام گرایش چپ و سوسیالیست جنبش کارگری اهرمی است تا مانند انقلاب ۵٧، ثمره مبارزات جنبش کارگری و متحدانش در جنبش های دیگر منجر به شکل گیری نظامی نشود که مدافع منافع صاحبان سرمایه و صنایع است.
زنده باد روز جهانی کارگر
زنده باد اتحاد جنبش ها حول نان کار آزادی
نان کار آزادی حکومت کارگری
سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه
کمیته اجرایی اتحاد سوسیالیستی کارگری
پنجم اردیبهشت ۱۴۰٣ - ۲۴ آوریل ۲۰۲۴