با پرچم خواست افزایش دستمزد به استقبال روز جهانی کارگر میرویم
مطالبه‌ی افزایش دستمزد به اصلی‌ترین محور تلاش و مبارزه طبقه کارگر ایران و دیگر بخش‌های مزدبگیران جامعه بدل شده است.
کل جامعه هشتاد میلیونی ایران به شکلی فاحش و عیان در ورطه‌ی فلاکت عمومی افتاده است.
به غیر از اقلیتی چپاولگر و فاسد و حامیان حکومتگر آنان، هیچ بخشی از جامعه نیست که به وضع موجود راضی باشد و تداوم بنیان‌های اقتصادی و معیشتی خود و خانواده‌اش را در معرض سقوط و فروپاشی نبینید.
معضلات و بدبختی‌های زندگی، هم بصورت فردی و هم به شکل اجتماعی، چنان فراوان و شدید گریبان تک تک آحاد جامعه را گرفته است که نمیشود تمامی آن را لیست کرد!
گرسنگی و عدم توانایی تأمین نیازهای اولیه خانواده‌ها بطور واقع عمومیت یافته است. بی‌مسکنی و بی‌خانمانی افراد آنقدر افزایش پیدا کرده که دیگر کسی را متعجب نمی‌کند. کوچک شدن هر روزه‌ی سفره‌ها و حذف بسیاری از اقلام خوراکی از سبد مایحتاج خانواده‌ها شایع‌ترین پدیده‌های جامعه شده است. بسیاری از افراد برای تأمین نیازهای اولیه خود به فروش اعضای بدن روی آورده‌اند. اینها، تنها موارد کوچکی از هزاران مورد معضل و مشکلات تحمیل شده به جامعه ماست. این همان واقعیاتی است که سردمداران حاکم طی بیش از چهار دهه برای جامعه ایران به ارمغان آورده‌اند.
اما جامعه ایران و جنبش عظیم مطالباتی مردم که جنبش اعتراضی طبقه کارگر و مزدبگیران در رأس و پرچمدار آن هستند، در مقابله با این همه بی‌حقوقی و تضاد و تبعیض، چه در محیط کار چه در کف خیابانها، گاه پنهان و گاه آشکار، همواره در مبارزه و کشاکشی بی‌وقفه بوده‌اند.
در سالهای اخیر نقطه‌ی ثقل این مبارزات، حول مطالبه معیشت‌خواهی و اعاده کرامت انسانی به اوج خود رسیده است.
کارگران و دیگر مزدبگیران ایران در مقابل تعرض گسترده‌ی نهادهای حاکمیتی که از طریق تصویب دستمزدهای چندین برابر زیر خط فقر قصد تحمیل هر چه بیشتر فقر و فلاکت و گرسنگی به اکثریت جامعه را دارند، تماماً بپاخاسته و گسترده‌تر از هر دوره‌ای در سطح خیابانها میخروشند.
حال که به پیشواز روز جهانی کارگر میرویم و در همسویی و همبستگی با هزاران کارگر صنایع نفت که اعلام کرده‌اند با خواست افزایش حداقل دستمزد کارگران به بالای ۱۲ میلیون تومان به استقبال روز جهانی کارگر میروند، پرچم خواست افزایش دستمزدها را در روز جهانی کارگر امسال برمی‌افرازیم.
طبقه کارگر ایران و تمامی مزدبگیران دیگر زیر بار تداوم تحمیل فقر و فلاکت نخواهند رفت و بساط تصویب و اجرای چنین دستمزدهای حقارت‌آمیزی را به زیر خواهند کشید.
در ماه‌های جاری هر هفته شاهد برگزاری تجمعات پرشور بازنشستگان، کارگران و معلمان بوده‌ایم که خواهان افزایش میزان حقوق و دستمزدها بوده‌اند.
موقعیت کنونی جنبش اعتراض به سطح نازل دستمزدها حاصل تلاش بیشتر از یک دهه مبارزه کارگران ایران است. اعتراضات بازنشستگان و مستمری‌بگیران، اعلام خواست افزایش دستمزد از سوی کارگران فولاد اهواز، اعتصاب کارگران پیمانی نفت در مرداد گذشته با خواست افزایش دستمزد، اعتصابات گسترده پتروشیمی‌ها در چند سال قبل با خواست افزایش دستمزد، سازماندهی طومار ۴۰ هزار نفره کارگران برای اعتراض به سطح نازل دستمزدها که از روز جهانی کارگر سال ۱۳۹۱ شروع شد و کارگران مراکز کارگری بیش از پنج استان کشور را شامل میشد، و متأخرتر طومار ۱۵ هزار نفره کارگران با خواست افزایش دستمزد که آن نیز در سال ۱۳۸۷ توسط اتحادیه آزاد کارگران ایران سازماندهی شد.
امسال نیز کارگران ایران در اعتراض به تصویب حقارت‌آمیز حداقل دستمزد ۲ میلیون و ۶۵۵ هزار تومانی دولت، اعلام میداریم که میزان دستمزد را خود کارگران باید تعیین کنند و با تمام قوا خواست افزایش حداقل دستمزد به بالای ۱۲ میلیون تومان را به پیش خواهیم برد.
کارگران و همکاران در مراکز مختلف کاری و تولیدی در سراسر کشور؛
روز جهانی کارگر روز اتحاد و همبستگی جهانی کارگران است. به مناسبت این روز خواست دفاع از معیشت خود و خانواده‌هایمان را فریاد خواهیم زد و با اعلام اینکه دستمزد توسط خود کارگران باید تعیین شود، به هر طریق ممکن با مطالبه افزایش حداقل دستمزد به بالای ۱۲ میلیون تومان روز جهانی کارگر را گرامی خواهیم داشت.
اتحادیه آزاد کارگران ایران- هجدهم فروردین‌ماه یکهزار و چهارصد
#افزایش_حداقل_دستمزد_به_بالای_۱۲میلیون_درماه
#دستمزد_توسط_خود_کارگران_باید_تعیین_گردد