زنده باد همبستگی بین المللی کارگران، زنده باد اعتراض و اتحاد کارگری و زنده باد آرمان کارگران برای برپائی دنیایی عاری از ستم و استثمار. این جملات فراخوانهایی تاریخ ساز و پیام اول ماه مه برای همه ما کارگران در پهنه گیتی است. ما این روز بزرگ را که در طول بیش از یکصد سال گذشته با مبارزه میلیونها کارگر در سراسر جهان برای رهائی از یوغ ستم و نابرابری در هم تنیده شده است و سال به سال نقش برجسته تری در همبستگی و مبارزه ما کارگران ایفا کرده است به همه کارگران ایران و سراسر جهان صمیمانه تبریک میگوئیم و دست اتحاد بسوی آنان دراز میکنیم و با تاکید بر همبستگی سراسری کارگران ایران، تجدید نظر فوری و اساسی در حداقل مزد مصوب، حق برپائی تشکلهای مستقل کارگری و سازماندهی اعتصابات و اعتراضات آزادانه و سراسری را به مثابه فوری ترین خواستهایمان فریاد می زنیم.
فریاد اعتراض ما کارگران به فقر و فلاکت و بی حقوقی، فریاد اکثریت عظیم مردم ایران نسبت به شرایط موجود است. شرایطی که هر روزه ابعاد فاجعه آمیزی تری بر خود میگیرد و جمعیت عظیم تری از کارگران و مردم ایران را بسوی بی حقوقی مطلق و فقر و نداری سوق میدهد. بطوریکه دولت و کارفرمایان هیچ حد و مرزی را در تحمیل ستم معیشتی بر میلیونها خانواده کارگری برای خود قائل نیستند و هر روزه طرح و برنامه های جدید تری را برای تشدید استثمار کارگران و غارت ثروتهای اجتماعی در دستور میگذارند. هنوز خبر دست اندازی هزاران میلیارد تومانی توسط صاحب منصبان حکومتی به دسترنج کارگران در صندوق سازمان تامین اجتماعی کهنه نشده است که چپاول اموال ما کارگران در این صندوق را تحت عنوان "ادغام صندوق تامین اجتماعی در طرح بیمه سلامت همگانی" به میان کشیده اند و همزمان وزیر کار طرح افزایش سن بازنشستگی را برای غارت بیشتر دسترنج ما کارگران بر روی میز قرار داده است. هنوز خبر اظهارات رئیس جمهور مبنی بر کنترل تورم در سطح ٢۵ درصد که با هدف توجیه افزایش خفت بار 25 درصدی حداقل مزد عنوان شد در آرشیو مطبوعات و رسانه ها بایگانی نشده بود که با اجرای مرحله دوم قطع سوبسیدها (موسوم به هدفمندی یارانه ها) قیمت حاملهای انرژی را بطور متوسط به بیش از ٦٠ درصد افزایش دادند و بدینگونه شرایط را برای افزایش سرسام آور هزینه های زندگی و غارت و چپاول سفره های خالی میلیونها خانواده کارگری مهیا کردند. اما کسانیکه هر لحظه و هر روزه و با توسل به انواع سیاستهای عوافریبانه چنین وضعیت فاجعه باری را بر ما کارگران و دیگر اقشار محروم و زحمتکش مردم ایران تحمیل میکنند باید بدانند که ما نظاره گر تباهی و نابودی هست و نیست مان نخواهیم شد و متحدانه در مقابل فقر و فلاکت و بی حقوقی اجتماعی تحمیل شده بر خود ایستادگی خواهیم کرد. بر این اساس ما با ابراز انزجار از وضعیت موجود و اعتراض علیه سرکوب مطالبات بر حق مان، خواستهای خود را به شرح زیر اعلام میداریم و خواهان تحقق فوری آنها هستیم:
١- ما مصرانه خواهان تجدید نظر فوری در حداقل مزد مصوب و افزایش آن با دخالت و نظارت مستقیم نماینده های منتخب مجامع عمومی کارگران هستیم و بر تامین یک زندگی شایسته و انسانی برای عموم مردم ایران پای می فشاریم
٢- طرح قطع سوبسیدها (موسوم به هدفمندی یارانه ها) و به فلاکت کشانده شدن زندگی کارگران و اکثریت عظیم مردم ایران باید به فوریت متوقف گردد
٣- حق بر پائی تشکلهای کارگری که بدست خود کارگران و بدون دخالت دولت و کارفرمایان ایجاد میشوند باید و بدون هیچ قید و شرطی به رسمیت شناخته شوند
۴- آزادی بی قید و شرط اعتصاب، اعتراض، راهپیمائی، آزادی احزاب، تجمع و آزادی بيان و مطبوعات باید به عنوان حقوق مسلم و خدشه ناپذير اجتماعی كارگران و عموم مردم ایران به رسميت شناخته شوند
۵- ما خواهان تامین امنیت شغلی، محو قراردادهای اسارت بار موقت و سفيد امضا و بر چیده شدن شرکتهای تامین نیروی انسانی و پیمانکاری به مثابه ننگین ترین ابزار برای غارت و چپاول دسترنج مان هستیم
٦- دستمزدهاي معوقه كارگران بايد فورا و بی هيچ عذر و بهانه ای پرداخت و عدم پرداخت آن بايستی به مثابه يك جرم قابل تعقيب قضائی به قانون تبدیل گردد و خسارت ناشی از آن به كارگران پرداخت شود
٧- ادغام صندوق سازمان تامین اجتماعی در طرح بیمه سلامت همگانی دست اندازی دیگری به دهها سال دسترنج و اندوخته ما کارگران است. ما با تاکید بر اجرای طرح بیمه سلامت همگانی به عنوان یکی از حقوق اساسی مردم ایران و بمثابه یکی از وظایف اصلی دولت، خواهان محاکمه علنی و فوری غارتگران صندوق سازمان تامین اجتماعی و توقف فوری طرح ادغام این صندوق در بیمه سلامت همگانی هستیم
٨- ما با تسلیت و ابراز همدردی عمیق با خانواده های کارگران جان باخته در سوانح شغلی، تبدیل محیطهای کار به قتلگاه کارگران را قویا محکوم میکنیم و آنرا نتیجه سرکوب و پایمال شدن بدیهی ترین حقوق انسانی و اجتماعی کارگران میدانیم و با تاکید بر مسئولیت مستقیم دولت در پیش آمدن چنین وضعیت فاجعه باری، خواهان بکارگیری و رعایت فوری بالاترین استانداردهای ایمنی در محیطهای کار هستیم
٩- اخراج و بيكار سازی كارگران باید به هر بهانه ای بايد متوقف گردد و تمامی كساني كه بيكار شده و يا به سن اشتغال رسيده اند بايد تا زمان اشتغال به كار از بيمه بيكاری متناسب با يك زندگی انسانی برخوردار شوند
١٠- ما هر گونه سرکوب اعتراضات کارگری و مردمی و تعرض به فعالین کارگری دربند و دیگر زندانیان را که در زندان اوین صورت گرفت قویا محکوم میکنیم و خواهان لغو فوری مجازات اعدام، آزادی فوری و بی قید و شرط کلیه کارگران زندانی و دیگر جنبش های اجتماعی آزادیخواه از زندان و توقف فوری پیگردهای قضایی علیه آنان هستیم
١١- کلیه قوانین تبعیض آمیز نسبت به زنان باید فورا لغو و برابری کامل و بی قید و شرط حقوق زنان و مردان در تمامی عرصه های زندگی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و خانوادگی باید به رسمیت شناخته شود
١٢- ما خواهان برخورداری تمامی بازنشستگان از يك زندگی مرفه و بدون دغدغه اقتصادی و رفع هرگونه تبعيض و نابرابری در پرداخت مستمری و حقوق و مزایای بازنشستگان هستیم
١٣- کودکان کار و خیابان لکه ننگی است بر جامعه ما. هرگونه کار کودکان مطلقا باید لغو و آنان می باید از تامین اجتماعی گسترده و کامل، امكانات آموزشي رفاهی و بهداشتی يكسان و رایگان جدا از نوع جنسيت، موقعيت اقتصادی و اجتماعی خانوادگی شان و وابستگی هاي ملی و ن‍‍ژادی و مذهبی برخوردار شوند
١۴- ما خواهان رفع هرگونه تبعیض از کارگران مهاجر افغانی و سایر ملیتها در ایران، توقف فوری اخراج آنان و اعطای حقوق شهروندی به این دسته از هم طبقه ای های خود هستیم
١۵- ما با قدردانی از حمايت تمامی سازمانهای کارگری جهان از مبارزات كارگران ايران، پشتیبانی خود را از اعتراضات كارگری در سرتاسر جهان اعلام میداریم و بر همبستگی بين المللی كارگران تاكيد می كنيم
١٦- اول ماه مه روز جهانی کارگر بايد تعطيل رسمی اعلام گردد و در تقويم كشور گنجانده شود و هر گونه ممنوعيت و محدوديت برگزاری مراسم گوناگون اين روز ملغي گردد

زنده باد اول ماه مه

زنده باد همبستگی بين المللی كارگران

پیش بسوی همبستگی و اتحاد سراسری کارگران ایران