باردیگر در بستر بحران فزاینده ی نظام سرمایه داری، به پیشواز اول مه می رویم که روز اتحاد و یگانگی کارگران در سراسر جهان است. در این روز رنج ها و مشکلات کارگری در برابر ستم و نابرابری های سرمایه برجستگی ویژه ای می یابد و مبارزه ی ضد سرمایه داری در همه جای جهان طنین انداز می گردد. طبقه کارگر جهانی علیه شرایط سخت کاری و در فقدان امنیت شغلی و بر ضد بیکارسازی های مداوم بر مبنای جابجایی جغرافیایی تولید صنعتی و تخریب ارادی سرمایه های ثابت به دلیل کسب نیروی کار ارزان برای دستیابی به فوق سود ، مرزبندی قاطعی می نماید و سیستم گندیده ی سرمایه همراه با دول و کارفرمایان آن را به مصاف و چالش طبقاتی می کشاند. با این همه، در این مسیر هنوز سوسیال دمکرات ها که فاقد خصلت های انقلابی کارگری هستند، فریبکارانه خود را پشت قامت تنومند کارگری پنهان می سازند و در عمل با شرکت در همایش های متفاوت بورژوازی، مشروعیت نظام استثمارگرانه ی آن را پذیرفته و آگاهانه یا ناآگاهانه، به نجات بیمار محتضر جهانی همت می گمارند، یکی از نیروهای خطرناک برای جنبش کارگری محسوب می شوند و در شرایط ویژه ی کنونی باید به مثابه دشمنان طبقاتی افشا شوند تا صفوف کارگران در همه ی عرصه ها قادر گردد با سازماندهی خویش در چارچوب خصلت های انقلابی، نظام بحران زده ی سرمایه داری را در چالش عمیق طبقاتی قرار داده و به سوی حاکمیت شوراهای کارگری گام بردارد. زیرا تنها دمکراسی واقعی، دمکراسی کارگری است. ۱۱ اردیبهشت (اول ماه مه) به دلیل اینکه روز همبستگی جهانی کارگری است و نیز در وضعیت کنونی به علت رشد فزاینده ی موضع ضد سرمایه دارانه ی کارگران در همه جای این جهان، وظایف تبلیغ و ترویج اهداف طبقاتی را بیش از پیش در دستور کار فعالان کارگری قرار می دهد و از آنجا که نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی ایران، هرگونه دفاع حقوقی ـ طبقاتی کارگری را تحت پوشش فریبکارانه ی "اقدام علیه امنیت..." سرکوب می کند و با این عمل حتا رنگ و لعاب سیاسی به آن می بخشد و افزون بر این، اول ماه مه، روز کارگر را به عنوان اعتراض گری در قالب تشکل های کارگری را به رسمیت نمی شناسد؛ موقعیت مناسبی ایجاد می شود که در جهت ارتقای خصلت های انقلابی، فعالان کارگری ضمن اینکه به افشای نظام ضد کارگری ایران پردازند، سوسیال دمکرات های "وطنی" را نیز که دشمن حاکمیت کارگری اند، رسوا نمایند. واقعیت این است که نظام سرمایه داری جهانی در بحران همه جانبه ی ساختاری قرار دارد و هر چه زمان می گذرد بر بیماری آن افزوده می گردد. در نتیجه طبقه ی کارگر جهانی از جمله جنبش کارگری ایران باید خود را جهت تقابل و مصاف طبقاتی با ماهیت انقلابی آماده کند. بنابراین اول ماه مه امسال علاوه بر اینکه خواست ها و مطالبات کارگران طرح و تبلیغ می شود، به موازات آن دو محور اساسی جهت رشد مبارزه طبقاتی ترویج می گردد:۱ـ آلترناتیو حکومت شوراهای کارگری ٢ـ افشای بی امان سوسیال دمکرات ها که خود را در لباس جنبش کارگری آراسته اند. در چنین مسیری است که ما صمیمانه ترین تبریک ها را برای رشد یابی هر چه بیشتر مبارزه ی طبقاتی و در چارچوب اول مه به طبقه ی کارگر جهانی و به ویژه طبقه ی کارگر ایران اعلام می کنیم وبرای روزهای سرشار از روابط انسانی جهت دستیابی به سوسیالیسم مبارزه می کنیم.

زنده باد اول ماه مه

نابود باد سیستم جهانی سرمایه داری

زنده باد سوسیالیسم

زنده باد آزادی

s.mouvement@gmail.com