پیش به سوی٬ ۱۱ اردیبهشت - اول ماه مه روز جهانی کارگر

یک روز می آیـــــــــد به جای کیــــنه مردم           در ســـــینه هاشان عشـــق را می پرورانند
در سفره هاشان جای فقر و فاقه خالیست              آن روز وارث زمـــــــین نـــــــــــان آورانـــند
با صلح می گیرند عکـــــــــــــــس یادگاری           تا خــــــــواب را در عین آرامــــــــش ببینند
آن روز دیگر چشـم ها با گریـــــــــــــه قهرند         لبخـــــــند می کارند تا شـــــــادی بچینند
در مـــــعدن دلها پی کشـــــــــــف حقیقت          کاوشــــــگر اندیشـــــه ها تا مرز خورشید
در دشتــــــــهای عشق پی جوی تفاهم           در شوره زار زنـــــــدگی دنبال امـــــــــــید
آن روز وحــــــــدت بهترین نوع سلاح است           جایی برای اسلحه بر دوشـــــــها نیست
مســــــئولیت را می کشند آن روز بر دوش          از نانجیبی پنبه ای در گوشــــــها نیست
آن روز روز کــــــــارگـــــــــــر روز رهایـــــــی           از قید و بند هرچه استبداد و ظلم است
باید از این پــــــــــس در پی آن روز باشیم           باید از این پوچـــــی از این تکرارها رست
ای کــــارگــــر روز تو در تقویـــــم ها نیست           روز تو در اندیـــــــــشه ســــندیــکایست
بــــــــاور بکـــــن بسیار نزدیک است آن روز           باور بکن آن روز در یک همــــــصداییست

یادش گرامی...