بیانیه شماره ٢ جمعی از كارگران سنندج به مناسبت اول ماه مه

هر ساله كارگران ایران، علی رغم ممانعت ها و پیگردهای پلیسی، به ابتكار پیشروان كارگری و شركت كارگران و انسانهای عدالت خواه و برابری طلب، مراسم گرامیداشت اول ماه مه را برگزار می كنند و همبستگی طبقاتی خود را با كارگران جهان به نمایش می گذارند .
مراسم های بزرگداشت جشن اول ماه مه در ایران، دارای سنتهای پیشرو،‌جا افتاده و ارزنده ای است. در ایران كه كارگران به مراتب بی حقوق تر از هم طبقه ای های خود در بسیاری از كشورهای جهان هستند، برگزاری مراسم اول ماه مه در ابعادی وسیع، زمینه اتحاد و تشكل كارگری و طبقاتی را هموارتر می سازد و جبهه كار علیه سرمایه را تقویت می كند.
با تداوم چندمین سال بحران اقتصادی نظام سرمایه داری و تداوم زنجیره ای قیام های توده ای در كشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا،‌به كارگران ایران حكم می كند كه همبسته تر از هر زمانی و رزمنده تر از هر دورانی و قاطعانه تر از گذشته همبستگی جهانی و طبقاتی خود رادر این روز به نمایش بگذارند .
این روز كه یك روز كارگری است در عین حال روز پیوستگی دیگر جنبشهای اجتماعی، یعنی جنبش زنان، جوانان و دانشجویان و معلمان با جنبش كارگری هم هست . در این روز پرچم رهایی كارگر، آزادی، برابری، رهایی زن، رهایی از ستم ملی، باید در دست كارگران پیشرو به احتزاز درآید. این روز، روز اعتراض به موج دستگیری های فعالان كارگری و رهبران تشكل های كارگری است. این روز، روز مبارزه برای آزادی فوری و بی قید وشرط رهبران كارگری و همه كارگران مبارز در بند و لغو احكام زندان تعلیقی كارگران است. این روز، روز مبارزه برای تثبیت حق تشكل و اعتصاب، روز مبارزه علیه بیكاری و بیكار سازی ها و روز مبارزه برای تامین بیمه بیكاری مكفی برای همه بیكار شده ها و كلیه افراد آماده به كار است. این روز، روز مبارزه برای لغو قوانین ضد بشری و ارتجاعی اعدام است. روز محكومیت كار كودكان و دفاع از حقوق كودك است. این روز، روز مبارزه علیه اعتیاد و تجارت سكس و رواج فحشا است. این روز، روز طرح مطالبات بسیار بیشتر از اینها ست. روز صدور قطعنامه هایی است كه در برگیرنده كلیه مطالبات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و رفاهی كارگران، زنان، جوانان و كودكان می باشد. از دل همین اكسیون های سراسری كارگری، صدها جوان فعال و پرشور به صفوف رهبران و فعالان كارگری اضافه می شوند و به سرعت در ردیف چهره های نامدار و محبوب سالهای گذشته جای خواهند گرفت.
اگر مراسم های اول ماه مه امسال وسیع و قدرتمند و سراسری برگزار شوند، هر قدر هم بورژوازی از درد به خود بپیچد جرات نخواهد كرد در فردای آن روز از میان رهبران و سازمان دهندگان و شركت كنندگان این مراسم، هیچ كارگری را دستگیر و زندانی كند و یا زیر شلاق بگیرد. برگزاری مراسم های مستقل اول ماه مه، مستقل از نمایش های فرمایشی خانه كارگر و ارگان های مشابه بسیار مهم است و تردیدی نیست كه فعالان و سازمان دهندگان محلی تشخیص خواهند داد كه چگونه این صف مستقل را حفظ كنند. فراموش نكنیم موثرترین مراسم ها، مراسم های متمركز و سازمان یافته و وسیع شهری خواهند بود. مراسم هایی كه در آن كارگران علی رغم هر گرایش فكری و سیاسی كه دارند، متحدانه عمل كنند. مراسم هایی كه شمار بیشتری از مردم عدالت خواه و حق طلب را دربر بگیرد و خصلت سراسری و مهر هماهنگی با مراسم های دیگر شهرها را بر خود داشته باشد.
به امید آنكه كارگران پیشرو و فعالان و رهبران كارگری ایران با كاردانی و درایتی كه دارند، با توجه به اهمیت همزمانی این روز تاریخی و مهم با بحران اقتصادی جهانی و تداوم قیام های جاری در كل منطقه و ادامه جنبش زنده ٩٩% درصدی ها، در سازمان دهی، گردهمایی ها و برگزاری مراسم ها و مضمون گفتگوها و سخنرانی ها و قطعنامه ها نقش تعیین كننده ای را داشته باشند. به امید آنكه كه كارگران و فعالان كارگری با متكی بر تجارب مبارزاتی تاكنونی خود و با اتكا بر تشكل های شكل گرفته و در حال شكل گیری خویش و نیز متاثر از تحركات هم طبقه ای هایشان در سراسر جهان ،بویژه جنبش ضد سرمایه داری ٩٩% درصدی ها، در تدارك برگزاری اكسیونها و مراسم های قدرتمندی باشند و با آمادگی بیشتر و عزمی راسخ تر از هر سال، اول ماه مه امسال را باشكوهتر از هر سال برگزار كنند.

پیش بسوی اتحاد و همبستگی طبقه كارگر

جمعی از كارگران سنندج - دوشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۱