روزی که در سرتا سر جهان کارگران و زحمتکشان به خیابانها میایند و این روز را گرامی میدارند و هدف از این گرامیداشت توجه حاکمان سرمایه داری وکارفرمایی به معضلات و مشکلاتی است که سیستم سرمایه داری بر جامعه کارگری و خانواده آنان درست کرده اند.
اول ماه مه در حالی گرامی میداریم که فقر، گرانی، بیکاری ،نبود امنیت شغلی، قراردادهای موقت و سفید امضا نمونه های کوچکی از مشکلاتی هستند که طبقه کارگر امروز با خود لمس میکند و هر روز به بهانه ای به معیشت طبقه کارگر حمله میکنند.
سرمایه داری عامل مستقیم فقر .فساد.جنگ .بیحقوقی و تمام مصیبتها و بدبختیهایی است که مردم و طبقه محروم تا به امروز با آن روبه رو شده است.
مبارزات کارگران در جامعه ایران در طول چند دهه صورت گرفته است که کارگران از حق ایجاد تشکلهای مستقل کارگری حق اجتماع و آزادی بیان بی بهره مانده اند و این شرایط موجود در جامعه فشار و بار سنگینی را بر دوش فعالین کارگری گذاشته است و طبقه کارگر هزینه های خیلی سنگینی پرداخت کرده است و اکثر فعالان کارگری در زندان و با بیماریهای گوناگون مواجه شده اند وضعیت و بی توجهی کارفرمایان وحامیان سرمایه داری در طول این یکی دو سال اخیر فشار را برخانواده های کارگران دو چندان کرده اخراج سازیهای گسترده، سرکوب کردن اعتراضات کارگری، زندانی کردن کارگران وفعالین ودستگیریهای شبانه کارگران شرکتهای هفت تپه و….ندادن حق دست چندین ماهه، ندادن پاداش و سنوات و بسیاری از مشکلات دیگری که سرمایه داری بر طبقه کارگر در ایران تحمیل کرده است.
البته تلاش و مبارزه برای تغییر دادن این وضعیت ،تلاش برای افزایش دستمزد بخشی از واقعیات ومقاومت ومبارزه طبقه کارگر بوده که گاه همراه با پیروزی و پیشروی همراه شده است . اول ماه مه برای کارگران نماد مقاومت و آگاهی طبقاتی.
آگاهی بر شرایط کار و زندگی
آگاهی بر شرایط رهایی از ستم واستثمار سرمایه داری تبدیل شده است.
روز جهانی کارگر خیابانها مال ماست و تنها با اتحاد و همبستگی طبقاتی میتوانیم از این جهنمی که سرمایه داربر ما تحمیل کرده رهایی یابیم.

گرامی باد اول ماه مه.

روز همبستگی طبقاتی کارگران را پیشاپیش تبریک میگم.