هر ساله در روز اول ماه می به عنوان روز جهانی کارگر، صفوف جنبش کارگری در پهنه ی جهان سرمایه داری به حرکت در می آید و یک بار دیگر، حضور و قدرت جمعی خود را به نمایش می گذارد. کارگران در هرگوشه ای از جهان، با هر زبان و ملیت و نژاد، خودرا در یک همبستگی و اتحاد طبقاتی، در هم سانی و موقعیت هم گونی مشاهده می کنند. در چنین روزی کارگران مجال می یابند که بر موقعیت متمایز خود به عنوان یک طبقه بزرگ اجتماعی در جامعه ی سرمایه داری و با مطالبات مشترکی که به هم طبقه ای های خود در دورترین نقاط جهان دارند تاکید نمایند و با شعار هم بستگی جهانی کارگران، بر فراخوان تاریخی و سرنوشت ساز: کارگران جهان متحد شوید مهر تایید بکوبند.

رفقای کارگر!
طبقه ی ما اکنون در ایران و سرتاسر جهان ، با کوهی از فلاکت ، فقر ، نابرابری و ستم مواجه است . امروزه ما اکثریت مطلقی را در هر یک از کشورهای سرمایه داری تشکیل می دهیم و بار کمرشکن تولید انبوه ثروت های جامعه را بر دوش داریم.چرخ کارخانه ها ، حرکت عظیم و وقفه ناپذیر انسان ها ، تولید خوراک و پوشاک و سرپناه و ایجاد کلیه اشیاء مادی و معنوی و دستاوردها و آفرینش های بشری ، حاصل کار مشقت بار و شبانه روزی هم زنجیران ما در سراسر این دنیای نابرابر ، ستم باره و متناقض است.ساختمان های سر به فلک کشیده، پل های عظیم و جاده های بی انتها، از تلاش دست ها و اعصاب و مغز کارگران آفریده می شوند. این در حالی است که آمار های رسمی در ایران با عدد و رقم خبر از فقر فزاینده و عظیم در میان کارگران و مردم زحمتکش هستند.
مطابق آمارهای منتشره از سوی مقامات بانک مرکزی و مرکز آمار ایران میزان خط فقر مطلق در سال ١٣٩٣ معادل ١١٦۵٠٠٠ تومان است که اگر با نرخ تورم ١۴% محاسبه شود این رقم برای سال جاری به میزان ١۵١۴٠٠٠ تومان تعدیل می گردد.خط فقر نسبی با تکیه بر آمار همین منابع برای سال ١٣٩۵ معادل ٣٧٢۵٠٠٠ تومان است .رقمی که میانگین هزینه های یک خانوار شهری را در سال جاری تشکیل می دهد. این در حالی است که در تاریخ ١٩ اسفند ١٣٩٤، شورای عالی کار مرکب از نمایندگان دولت، کارفرمایان و نمایندگان فرمایشی و خود گماشته کارگری یعنی نمایندگان شوراهای اسلامی کار، خانۀ کارگر و امثالهم ، مزد حداقل کارگران برای سال ١٣٩۵ را معادل ٨١١ هزار و ٦٨٠ تومان در ماه به تصویب رساندند. این رقم کمتر از یک سوم خط فقر و کمتر از یک چهارم متوسط هزینۀ یک خانوادۀ چهار نفرۀ شهری می باشد. در برابر ما اما اقلیتی کوچک از بزرگ سرمایه داران، مالکان و صاحبان سهام بنگاه های سرمایه داری و سلاطین بورس - این قمارخانه های به اصطلاح مالی - با اتکای به سازوکار و حفظ نظام پوسیده سرمایه داری، سهم اصلی و حق شیر را از دسترنج هم طبقه های ما - اردوی عظیم کار - به جیب می زنند . بنا به آخرین اعلام سازمان Charity Water 85 نقر اول ثروتمند جهان معادل ۵/٣ میلیارد از جمعیت فقیر جهان ثروت انباشته اند.نیمی از ثروت جهان در اختیار فقط یک در صد از جمعیت این کره خاکی است .از دیگر و در متن این دره عظیم شکاف طبقاتی و وجود دوجهان فقر و ثروت ،در پس این نظام به ظاهر مدیریت شده و منظم ، بزرگترین هرج و مرج و رقابت افسار گسیخته در میان بزرگ ترین انحصارات و دولت های سرمایه داری در جریان است. انواع جنگ های به ظاهر عقیدتی،قومی ،شوینیستی و نژاد پرستانه در مناطق مختلف ،امواج عظیم مهاجرت های اجباری انسان های سرزمین های جنگ زده و سوخته، بخشی از عملکرد این نظام ضدبشری، نامتعادل و پوسیده است؛ که حفظ و تداوم برابر است با تداوم فقر، گرسنگی، تبعیض، نابرابری، آوارگی و نابودی روزانه قربانیان این نظام یعنی توده های بزرگ و بی شمار کارگر و زحمتکش در شهر و روستا و در همه ی نقاط گیتی است. علیه این نظم پوسیده به پا خیزیم!

رفقای کارگر!
سرمایه داری ایران و حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی به عنوان پاسدار و نگهبان این نظام پوسیده ، نمونه ای آشکار و رسوا از عقب مانده گی ، ارتجاع و جنایت و فساد این نظام است. هیات حاکمه ایران هم اکنون در رقابتی جنون آمیز با سایر به اصطلاح قدرت های منطقه ، دست در دست سرمایه داری غرب و شرق ، و با حمایت جناح های جنگ افروز و میلیتانت، زبانه های آتش جنگ و نیستی را در گوشه و کنار خاور میانه ، افروخته نگه می دارند . هر یک از این رژیم ها با تکیه بر ارتجاع مذهبی ، استبداد دینی و فرقه ای ، ملت پرستی و تجاوز گری ، از میان توده های فقیر و زحمتکش سرباز گیری می کنند و آنان را به گوشت دم توپ تبدیل می نمایند.انواع دسته جات مزدور مسلح با اتکا به ارتجاعی ترین و ضدانسانی ترین باورهای مذهبی، بر سر پا ایستاده اند و با راهزنی و آدم کشی، بلوک بندی های ارتجاعی حکومت ها و امپریالیسم را دراین منطقه تکمیل می کنند. برای سرنگونی رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی و ارتجاع منطقه، هم گام و هم دوش با طبقات کارگر و زحمتکش این کشورها به پا خیزیم! " طبقه کارگر سازمان یافته و برخوردار از آگاهی طبقاتی " این مهم ترین و اصلی ترین آموزش و پیامی است که سوسیالیسم به عنوان علم رهایی کارگران جهان و کل بشریت از ستم و استثمار سرمایه داری ، در اختیار طبقه ما گذارده است .کارگران هرچه قدر که شمار افزون تری را از جامعه تشکیل دهند و هرچه بیشتر پشت خودرا از سختی های و رنج های شبانه روزی کار در شهر و روستا خم نمایند ، فقط بر انباشت اظیم سرمایه می افزایند و دشمن طبقاتی خود، طبقه سرمایه دار را قوی تر و ثروتمندتر می سازند. از همین رو شرایط را برای ستم گری و استثمار بیشتر، نابودی دستاورهای بشری، جنگ ها، گرسنگی و فقر افزون تر، مهیا ساخته اند.علیه سرمایه داران و نظام سرمایه داری به پا خیزیم!
نزدیک به یک دهه و نیم است که اعتصابات و اعتراضات کارگری و مبارزات معلمان و پرستاران زحمتکش، اوج تازه ای گرفته است. هم اکنون شماری از فعال ترین و صادق ترین پیش روان جنبش در زندان ها، شکنجه گاه ها و سلول های انفرادی رژیم، شرایط ناگوار و بسیار سختی را سپری می کنند. همه ی ما مرگ ناجوانمردانه شاهرخ زمانی و افشین اسانلو و ستار بهشتی و ده ها مبارز جنبش های مردمی در زندان ها و تاریک خانه های رژیم به یاد داریم. ما مطلع هستیم که هرروزه بر فعالین جنبش کارگری و جنبش معلمان و نیر فعالین جنبش های اجتماعی، انواع و اقسام فشارها، سرکوب ها، بازداشت ها و پیگردها را در داخل و بیرون زندان ها اعمال می کنند.
ما یک صدا خواستار آزادی بی قید و شرط و فوری همه ی این انسان های دربندهستیم!
حق آزادی تشکل، اعتصاب، تجمع ، عقیده و بیان، خواست خلل ناپذیر و بی قید و شرط همه فعالین کارگری، سیاسی، زنان، دانشجویان، جوانان می باشد.
آری! چاره ی رنجبران وحدت و تشکیلات است! بیایید برای بر پاداشتن اتحاد سراسری کارگران ایران، مصمم و استوار گام برداریم و از پیش روان اتحادیه ای، سندیکایی و هر تشکل مستقل کارگری که پای در مبارزه علیه سرکوب، بی حقوقی و ستم گری کارفرمایان، سرمایه داران و دستگاه سرکوبگر حامی آنان می گذارند، بی شائبه و یک دل و یک زبان حمایت کنیم و صفوف خودرا فشرده سازیم.

رفقای کارگر!
طبقه ما بدون مداخله گری سیاسی، بدون مبارزه متشکل و پیگیر بر علیه رژیم سیاسی حاکم و سرنگونی آن نمی تواند از دستاوردها و موفقیت های خود در مبارزات پراکنده و جداگانه، حفاظت و نگهداری نماید. جنبش سراسری کارگران آن گاه که در تشکیلات های سیاسی، کمونیستی و انقلابی متشکل شود و افراد پرشمار طبقه را در حزب سیاسی ویژه خود، حزب انقلابی کارگری و سوسیالیستی متحد و متشکل نماید، آنگاه و فقط در آن موقعیت است که روند این پیروزی ها را برگشت ناپذیر و محفوظ نگه می دارد. برای برقراری سوسیالیسم و حکومت کارگری متکی بر شوراها، به پا خیزیم!

زنده باد اول ماه می روز جهانی همبستگی کارگران جهان

زنده باد آزادی زنده باد سوسیالیسم

کانون اندیشه کپنهاگ

٢٠١٦/٠۴/٢٨