تشکل‌های کارگری و فعالان کارگری ایران
امسال، کارگران مراسم اول ماه مه را در شرایطی برگزار می‌کنند که در سال ٩١ اخراج و بیكارسازی‌های گسترده‌ی كارگران و عدم امنیت شغلی ابعاد بیش‌تری به خود گرفته است و كارگران با مبارزات برحق خود، هر روز بیش از پیش با اعتراضات دسته‌جمعی سعی در مقابله با این موج اخراج و بیكارسازی می‌كنند. تورم و گرانی بی‌سابقه، توان كارگران برای خرید مایحتاج اولیه خود را به‌كلی از بین برده است. حداقل دستمزد تعیین‌شده توسط نهاد سرمایه‌داری شورای‌عالی كار، به مبلغ ٣٨٩٧۵۴ تومان در ماه به هیچ‌وجه تناسبی با مخارج حداقل‌های زندگی كارگران ندارد. این مقدار دستمزد، تنها و تنها نابودی كارگران و خانواده‌های‌شان را باعث شده و نتیجه‌ای جز بدبختی، فقر، فلاكت و خانه‌خرابی برای این اكثریت مولد جامعه به بار نخواهد آورد.
اقدام به حذف یارانه‌ها كه باعث ایجاد تورم و بی‌كاری و ایجاد گرانی در هزینه‌های زندگی كارگران شده است، اكنون ماهیت اصلی خود را برای عموم كارگران نشان داده است. رواج بیش‌تر شركت‌های پیمان‌كاری و رواج كارهای با قراردادهای یك‌ماهه، موقت و سفید امضا و عدم امنیت شغلی از جمله دیگر اقدامات سرمایه‌داری برای ایجاد فشار بیش‌تر بر كارگران و تضمین منافع خودشان است. اقدامات و مبارزات پیروزمندانه‌ی كارگران در پتروشیمی‌های ماهشهر و تبریز علیه شركت‌های پیمان‌كاری از موفقیت‌های قابل تكرار توسط دیگر كارگران ایران است. همچنین اقدام برای تغییرات در قانون كار برای نفع هر چه بیش‌تر سرمایه‌داران از جمله اقداماتی است كه قطعاً بیش از پیش باعث اعتراض‌های كارگران خواهد شد. این سیاست‌ها كه تنها برای تأمین منافع سرمایه‌داری داخل و همراه شدن با نسخه‌ها و روش‌های سرمایه‌داری جهانی است اكنون علاوه بر ایران در دیگر نقاط جهان با عناوینی چون «ریاضت اقتصادی» اجرا می‌شود و باعث اعتراضات روزافزون كارگران شده است.
در سطح جهان از جمله در آمریكا و اروپا شاهد اعتراضات گسترده‌ی طبقه‌ی كارگر علیه سرمایه‌داری با عناوینی چون «اشغال وال استریت»، «اشغال خیابان‌ها»، «جنبش ٩٩ درصد» و اعتصاب‌ها و اعتراض‌های گسترده‌ی دیگری علیه نظام سرمایه‌داری بوده‌ایم. كارگران این كشورها به درستی اعلام می‌كنند كه آن‌ها اكثریت افراد جامعه هستند كه تمامی ثروت‌های جامعه را تولید می‌كنند و خواهان این هستند كه به حق و حقوق و مطالبات خود دست یابند. این اقدامات نوید‌بخش و پرشور طبقه‌ی كارگر در این كشورها باید با تقویت و یا ایجاد تشكل‌های مستقل و طبقاتی كارگران همراه شود و بیش‌تر و بیش‌تر از حالت اعتراضات بدون نقشه و هدف بیرون بی‌آید.
نکته‌ی اساسی و محوری برای مبارزه با مناسبات استثمارگرایانه‌ی سرمایه‌داری اتحاد و هم‌دلی، چه در سطح داخلی و چه جهانی، در این راه پر پیچ و خم است. به همین منظور ما ضمن تبریک این روز بزرگ، از تمامی کارگران، فعالان کارگری و تشکل‌های مستقل کارگری در ایران و جهان می‌خواهیم که روز جهانی کارگر امسال را با اتحاد و هم‌دلی بیش‌تر به روزی با‌شکوه برای نمایش قدرت طبقاتی خود و نشان دادن اتحاد کارگری بدل کنند.
همچنین این کمیته از فعالان و تشکل‌های مستقل جنبش کارگری ایران برای اعلام مشترک خواسته‌های کارگری امسال و برای برگزاری مشترک، متحدانه و با شکوه مراسم‌های اول ماه مه (١٢ اردیبهشت ١٣٩١) دعوت به همکاری و اتحاد می‌کند.
زنده باد همبستگی بین‌المللی طبقۀ کارگر
زنده باد اول ماه مه، روز جهانی کارگر
کمیتۀ هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
٢٦ فروردین‌ماه ١٣٩١