تظاهرات و راهپیمایی های گسترده کارگری اول ماه مه در کشورهای مختلف جهان در اعتراض به آنچه سرمایه داری پیشاروی بشریت قرار داده است، بار دیگر این واقعیت را آشکار ساخت که طبقه کارگر توان وظرفیت این را دارد که به تمامی مصائب دنیای نابرابر امروز پایان دهد. نیروی عظیم و قدرتمندی که سازنده همه نعمات بشری است و با رنج و زحمت و فروش نیروی کار یدی و فکری اش، سود های هنگفت و سرشاری به جیب اقلیتی سرمایه دار حاکم بر جهان سرازیر می کند. این در حالی است که حاصل کارکرد این نظام، بحران های اقتصادی و اجتماعی، فقر، فساد، سیه روزی، جنگ و کشتار، آوارگی و بی پناهی برای اکثریت جامعه بشری بوده است. طبقه کارگر امسال در روز اول ماه مه در سراسر جهان به خیابان ها آمدند تا با صدای رسا ناتوانی این مناسبات در اداره امور جامعه را به اثبات برسانند. آنها اعلام کردند که دیگر نمی خواهند بار سنگین بحران های ساختاری این سیستم نابرابر را بر دوش کشند و بر علیه طرح های تعدیل اقتصادی و ریاضت کشی فریاد بر آوردند.
نگاهی مختصر به برگزاری روز جهانی کارگر در برخی کشورهای جهان که در رسانه های خبری منعکس شد، بیانگر تایید این ادعاهاست:
در کشور یونان که ماه های گذشته دچار بحران مالی شده و صحنه رویارویی طبقه کارگر با دولت حاکم شده است، تظاهرات گسترده ای در روز اول ماه مه برگزار شد. این تظاهرات به درگیری انجامید و مغازه ها بسته شدند. چندین راهپیمایی نیز به سمت ساختمان پارلمان، صورت گرفت که معترضین بر علیه صندوق بین المللی پول شعار می دادند. در آلمان کارگران با پلیس ضد شورش درگیر شدند و خودروهای دولتی به آتش کشیده شد و از هر دو طرف، عده ای زخمی شدند. در فرانسه ٣٠٠ هزار نفر در شهرهای مختلف به خیابان ها آمدند و بر علیه سیاست های نیکولای سرکوزی برای اصلاح سیستم مستمری و نگرانی بر سر امنیت شغلی، تظاهرات کردند. مراسم اول ماه مه در ایتالیا برگزار شد و کارگران علیه بیکاری و حفاظت از مهاجران اقدام به راهپیمایی کردند. در روسیه و بلغارستان، پرچم های سرخ با اهتزاز در آمد. در ترکیه بیش از ١٠٠ هزار نفر در میدان استانبول جمع شده و شعار " زنده باد اول مه " را سر دادند.
خبرگزاری فرانسه اعلام کرد که در اوکراین هزاران نفر در روز جهانی کارگر شعار می دادند که سوسیالیسم آینده ماست. در صربستان بر علیه اوضاع وخیم کارگران، تظاهرات کردند. در رومانی، پرتغال، هنگ کنگ، اسراییل، فلسطین و عراق نیز تظاهرات مشابهی انجام گرفت. در اندونزی، کارگران در راهپیمایی خود خواستار امنیت اجتماعی شدند و شعار می دادند: " امروز ما متحد می شویم و اکنون سرکوب گری را متوقف می کنیم." در این تظاهرات حدود ١۵ هزار نیروی پلیس در نزدیکی کاخ سلطنتی مستقر بودند. در ایران نیز علیرغم ممنوعیت برگزاری مستقل اول ماه مه، در برخی شهرها کارگران با تجمع های خود، خواسته و مطالبات خود را مطرح کردند.
برگزاری مراسم اول ماه مه در چهار گوشه جهان، نشان داد که طبقه کارگر با اتکا به اتحاد و همبستگی خود و ایجاد تشکل های طبقاتی، می تواند برای متحقق شدن مطالبات خود گام مهمی بردارد و راه های پایان دادن به مصیبت های بیشمار بشریت در نظام سرمایه داری را نیز هموار ساخته و دنیای سرمایه را به لرزه در بیاورد.
زنده باد اول ماه مه ٢٠١٠
زنده باد همبستگی بین المللی کارگران
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
١۵ اردیبهشت ٨٩
www.khamahangi.com
www.komitteyehamahangi.blogfa.com
komite.hamahangi@gmail.com