بحران ساختاری نظام سرمایه داری هر روزه در اشکال و ابعاد مختلفی در سطح جهان تعمیق میگردد و طبعات دهشتناک آن بیش از پیش زندگی و حیات اجتماعی طبقه کارگر و توده های تحت ستم را به تباهی می کشاند. متعاقب آن نظام سرمایه داری در ایران هم با این بحران دست به گریبان است و بار سهمگین و ویرانگر این بحران را بر دوش نحیف کارگران و مردم زحمتکش می گذارد. رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی در شرایطی تشدید استثمار طبقه کارگر ایران را هدف خود قرار داده است، که هم اکنون کارگران ایران برای تامین نیازهای ابتدائی زندگی روزانه در تنگای اقتصادی قرار گرفته اند. هجوم افسار گسیخته شرکتهای پیمان کاری و رواج قراردادهای موقت، تحمیل دستمزدهای چند برابر زیر خط فقر، کار بدون قرارداد، عدم برخورداری از سیستم بیمه های اجتماعی کارا و مؤثر، پایین بودن استانداردهای ایمنی و بهداشت در محیط‌های كار، اعمال تبعیض مضاعف علیه كارگران زن و كارگران مهاجر، عدم برخورداری از هر گونه آزادی بیان، حق اعتصاب و تشکل، سرکوب سیستماتیک اعتراضات و اعتصابات كارگری و تشكل های مستقل و بگیر و ببند هر روزه فعالین كارگری و ... طبقه کارگر ایران را از هر سو تحت فشار قرار داده است.
بر متن چنین اوضاعی و در تقابل با تهاجم روزافزون رژیم بر توده های فرودست جامعه، هر روز شاهد اعتراض و اعتصاب کارگران علیه سیاست های ضدکارگری رژیم در اقصی نقاط ایران هستیم. تلاش و مبارزات پیگیرانه فعالین کارگری در این عرصه و نقش و جایگاه آنها در سازماندهی و آگاه گری طبقه کارگر رژیم حاکم را به هراس در آورده است و در نتیجه آن فعالین کارگری را به اشکال مختلف تحت فشار قرار داده است و روزی نیست که شاهد دستگیری، زندان، شکنجه، تعقیب و ... فعالین کارگری نباشیم. رژیم جنایتکار و ضد کارگری ایران این واقعیت را به خوبی درک کرده است که فعالین و پیشروان کارگری نوک کوه یخ عظیمی از طبقه کارگر هستند که اگر به پهنای جامعه و سازمانیافته به حرکت در آیند کلیت این نظام جهل و سرمایه را به زباله دان تاریخ خواهد سپرد. تاریخ مبارزات کارگران و زحمتکشان جهان و مخصوصا کشورهای مصر و تونس و ... دال بر این واقعیت هستند و رژیم را به وحشت دوچندان انداخته است.
در آستانه برگزاری ٨ مارس روز جهانی زن رژیم ضد کارگری دور جدیدی از تهاجم وحشیانه و دستگیری فعالین کارگری را به راه انداخته و متعاقب آن خالد حسینی، وفا قادری، بهزاد فرج الهی، حامد محمود نژاد و علی آزادی اعضای کمیته هماهنگی و شریف ساعدپناه عضو اتحادیه آزاد کارگران ایران در شهر سنندج دستگیر و زندانی شده اند و با ایجاد فضای رعب و تهدید، فعالین عرصه جنبش کارگری و زنان را از برگزاری این مراسم منع می کردند. این در حالی است که فعالین کارگری همچون: پدرام نصرالهی ، شاهرخ زمانی، محمد حراجی، فریبرز رئیس دانا، رسول بداقی، عبدلرضا قنبری، مهدی فراحی شاندیز و بسیاری دیگر از فعالین کارگری و سیاسی همچنان و تحت شرایط سخت و غیر قابل تحمل در زندانی بسر میبرند. جرم این کارگران تنها تلاش برای کسب خواست ومطالبات برحق کارگران و سازماندهی جنبش کارگری بوده است.
به حق که کمترین انتظار از فعالین چپ و کمونیست، احزاب و سازمانهای سیاسی، فعالین کارگری و اجتماعی جلب حمایت و همبستگی جهانی در دفاع از کارگران دربند است. بدون شک پس زدن تعرض ضد کارگری رژیم تنها از کانال مبارزه طبقاتی و سراسری خواهد گذشت. از اینرو همبستگی و پشتیبانی از فعالین کارگری در بند و خانواده هایشان و محکومیت رژیم جنایتکار ایران، تا آزادی فوری و بدون قید و شرط کارگران و زندانیان سیاسی و به عقب راندن رژیم، امری ضروری و اقدامی عاجل در شکل "کمپین سراسری برای آزادی کارگران زندانی" از سوی آزادی‌خواهان و مدافعان طبقه کارگر در سراسر جهان را می طلبد.
اکنون در آستانه اول ماه مه روز همبستگی جهانی طبقه کارگر هستیم و آزادی کارگران زندانی یک خواست مهم و حیاتی برای جنبش کارگری ایران است. برای این مهم تلاش ما این است که از هم اکنون فعالیت های خود را در جهت سازماندهی این کمپین سراسری شروع کنیم و در مارش اول ماه مه صدای برحق کارگران زندانی و توده های به ستوه آمده ایران را به گوش هم طبقه ای هایشان در سراسر جهان برسانیم و ماهیت ضد کارگری و ضد انسانی رژیم ایران را در ابعاد وسیعتری افشا کنیم. ما به سهم خود از همه کارگران و مردم وآزادیخواه ، احزاب و سازمانها، نهادها وتشکل های کارگری درخواست میکنیم به این حرکت بپیوندند تا با کمک و همیاری این مبارزه را پیش ببریم.

کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد!

سرنگون باد رژیم سرمایه داری اسلامی ایران!

زنده باد همبستگی جهانی طبقه کارگر!

کمیته هلند - تشکیلات خارج از کشور حزب کمونیست ایران

آپریل ٢٠١٣