بحران سرمایه داری در جهان چند میلیارد نفر را زیر خط فقر قرار داده و تبعات آن گریبان اکثریت انسان ها را گرفته است. چند میلیارد انسان از ابتدایی ترین امکانات زندگی محروم و در شرایط بسیار وخیمی زیست می کنند. بیکاری،تورم،گرسنگی،سطح نازل دستمزد،افزایش فشار کار، عدم امنیت شغلی،افزایش مشاغل کاذب، باعث گردیده تا فجایعی مثل اعتیاد،فحشا،دزدی،رشوه خواری،جنایت،سوء تغذیه، توحش،افزایش بیماری های روانی،کارکودکان، تکدی گری،تخریب محیط زیست و ... گسترش یابد. در چنین شرایطی که بحران سرمایه داری هر روز عمیقتر می گردد، تبعات آن نیز بیشتر گریبان ما کارگران و مردم را خواهد گرفت و در مقابل سرمایه داران کوهی از ثروت انباشته نموده اند.
در شرایطی به استقبال برگزاری مراسم روز جهانی کارگر می رویم که، یکبار دیگر جنبش آزادیخواهانه مردمی بر آمد نموده و بسیاری از کارگران نیز در این جنبش حضور دارند. بخوبی می دانیم که مطالبات آزادیخواهانه،جدای از مطالبات اقتصادی نیست و تحقق واقعی این دو با هم گره خورده و تفکیک ناپذیرند.
همه ما کارگران برای رسیدن به مطالبات اقتصادی نیازمند سازماندهی و تشکل هستیم و متشکل شدن خود در گرو رفع مانع بزرگ استبداد و دیکتاتوری موجود است. تحقق مطالبات آزادیخواهانه نیز در گرو رفع استثمار و فقر می باشد و اکثریت جامعه،یعنی کارگران و مردم در شرایط وخیم اقتصادی قرار دارند وچشم انداز بحرانی تر شدن شرایط حتمی است و فقط اقتصاد و تولیدی که در خدمت رفاه باشد می تواند،آزادی را به معنای واقعی برقرار و ضمانت نماید.
جنبش سال ٨٨، و موج دوم مبارزات کارگران و مردم، واخوردی است به فاصله طبقاتی شدید و استبداد سیاسی و اجتماعی حاکم؛ و با وجود توهمات درون جنبش و پیشروی خودبخودی، گشایشی را در عرصه مبارزه علیه حکومت ایجاد نموده،که از اهمیت بسزایی برخوردار است.
می دانیم که کارگران با صف مستقل سیاسی و با اعتصابات گسترده در این جنبش حضور ندارند و این نقطه ضعف بزرگ جنبش است. اما برای رسیدن به این شرایط و برای اینکه بتوانیم قطب کارگری را هر چه بیشتر درون این جنبش تقویت نماییم و پرچم مبارزه ضد سرمایه داری در دل این جنبش را برافرازیم،ضروری است با سازماندهی و شرکت موثر و پیگیر،نقش ایفا نموده و با افشای اصلاح طلبان حکومتی و هر دارو دسته و گرایشی که می خواهد بار دیگر مناسبات سرمایه داری را به شکلی دیگر تداوم بخشد، جنبش موجود را با جنبش واقعی کارگران پیوند بزنیم.
با تشدید تضادهای طبقاتی به موازات سیاست های اقتصادی نئولیبرالیستی در عرصه بین المللی و رشد جنبش کارگری و مردمی، بار دیگر در آستانه برگزاری مراسم روز کارگر قرار گرفتیم. این روز سمبل همبستگی جهانی طبقه کارگر و قدرت نمایی جنبش کارگری در عرصه جهانی است. در ایران نیز با وجود تمامی تمهیدات امنیتی و پلیسی، هر سال تعداد بیشتری از کارگران در اعتراضات شرکت می کنند و مطالبات پایه ای خود را مطرح می کنند؛ حال که حدود دو سال از اعتراضات وسیع مردمی در مقابل حکومت سرمایه می گذرد،برگزاری مراسم روز کارگر همراه با مطالبات سیاسی و اقتصادی می تواند پایه ای برای اتحاد جنبش کارگری و مردمی مستقل در مقابل ارتجاع حاکم باشد. در این شرایط ضروری است با تلفیق مطالبات اقتصادی و سیاسی که انگیزه های واقعی مبارزات کارگران و مردم است، راه را برای شکل گیری جنبشی مستقل و طبقاتی نشان داد؛ تنها جنبش کارگری و مردمی با مطالبات مشخص طبقاتی به شکل متشکل می توانند بساط تمام نکبت های جامعه ما را برچینند؛ تداوم جنبش و هر چه بیشتر نقش آفرینی کارگران پیشرو و روشنفکران انقلابی می تواند سرنوشت جامعه را تغییر داده و جنبش را به سمت انقلاب سوق دهد. واضح است که راه زیادی برای تحقق رهایی کامل وجود دارد،اما هیچ راهی بجز فعالیت مستمر در جنبش رادیکال مردم و ایجاد قطب کارگری و تلاش برای تغییر توازن قوا به سود کارگران وجود ندارد.
در شرایطی که حد اقل دستمزد تنها ٩ درصد افزایش یافته و آمار رسمی دولتی تورم را ٢٧ درصد اعلام نموده- که واضح است تورم سال گذشته بیش از این بوده- و از سوی دیگر تورم پیش رو با توجه به برنامه حذف یارانه ها افزایش زیادی خواهد یافت،چشم انداز حدت یافتن تضادهای طبقاتی بدیهی است و دولت سرمایه، فقر و فلاکت بیشتررا به اکثریت جامعه تحمیل خواهد کرد؛ در نتیجه ما کارگران و مردم راهی جز مبارزه برای سرنگونی دولت حاکم و ایجاد حکومت شورایی کارگران و زحمتکشان نداریم. تنها با کنار زدن هر جناح و دارو دسته ای که می خواهد به شکلی مناسبات سرمایه داری را تداوم ببخشد ، و اعمال قدرت از طریق یک حکومت شورایی منتخب کارگران و مردم است که می توان برای همیشه فقر و سیه روزی را از میان برداشت.
بر این اساس ما کارگران سوسیالیست در روزجهانی کارگر به همراه دیگر کارگران و مردم در اعتراضات و اجتماعات خیابانی شرکت می نماییم ومطالبات خود را در قالب قطعنامه زیر اعلام می نماییم.
١- ما خواهان سرنگونی دولت جمهوری اسلامی، با تمام جناح هایش، و ازجمله اصلاح طلبان، بعنوان یک حکومت ضد کارگری و ضد مردمی هستیم و تمام سران و تمام عوامل حکومت که در سرکوب ،کشتار،زندان،شکنجه،استثمار،فقر،بیکاری و ... کارگران و مردم دست داشته اند، باید محاکمه و مجازات گردند
٢- ما از مطالبات اقتصادی ،سیاسی واجتماعی دیگر اقشار مردم مثل معلمان،پرستاران ودانشجویان حمایت نموده و هر گونه سرکوب آنها را محکوم می نماییم و حمایت خود را از تمام جنبش های آزادیخواهانه مردم، - بخصوص در دو سال گذشته - و زنان،دانشجویان و ... اعلام نموده و هرگونه سرکوب، زندان، شکنجه و پیگردهای قضایی آنان را محکوم می نماییم.
٣- ما خواهان برگزاری انتخابات آزاد و فعالیت آزاد شوراهای کارگری و هرگونه تشکل کارگری دیگر از قبیل اتحادیه ،سندیکا،کمیته ها،انجمن ها و ... توسط خود کارگران هستیم
۴- ما خواهان لغو مالکیت جمعی بر وسایل تولید در مقیاس کلان آن، مثل کارخانه ها ،شرکت های بزرگ،زمین های زراعی بزرگ سرمایه داران و به مالکیت جمعی در آمدن آنها با مدیرت شوراهای کارگری منتخب هستیم
۵- ما خواهان انحلال تمام نهادهای سرکوب و نیروهای مسلح مثل:وزارت اطلاعات،سپاه پاسداران ،بسیج، دادستانی ،و ...و ایجاد نهادهای مردمی توسط انتخاب مستقیم کارگران و مردم هستیم
٦- ما خواهان تامین امنیت شغلی برای همه كارگران و لغو قراردادهای موقت و سفید امضاء
٧- ما تعیین حد اقل دستمزد ٣٣٠ هزار تومان را محکوم نموده و معتقدیم حداقل دستمزد کارگران باید توسط نمایندگان منتخب و واقعی کارگران تعیین گردد و دستمزد کارگران باید بالاتر از خط فقر و تامین کننده یک زندگی انسانی و مرفه برای یک خانواده باشد
٨- ما خواهان متوقف شدن و لغو طرح هدفمند کردن یارانه ها که باعث افزایش شدید تورم و تحمیل فقر بیشتر به کارگران و مردم می شود هستیم
٩- آزادی برپایی اعتصاب ، اعتراض ، راهپیمایی ،تجمع و آزادی بیان بدون قید و شرط به عنوان حقوق خدشه ناپذیر اجتماعی كارگران و مردم باید به رسمیت شناخته شوند .
١٠- دستمزدهای معوقه كارگران باید فورا" و بی هیچ عذر و بهانه ای پرداخت شود و خسارات ناشی از عدم پرداخت نیز باید جبران گردد
١١- داشتن کارحق ابتدایی هرانسان و کارگری است ونباید هیچ کارفرما ودولتی حق اخراج کارگران و مردم را داشته باشد.
١٢- ما خواهان برابری حقوق زنان و مردان در تمامی شئونات زندگی اجتماعی و اقتصادی و محو كلیه قوانین تبعیض آمیز علیه آنان هستیم و زنان باید از قوانین حمایتی لازم برخوردار باشند
١٣- ما خواهان برخورداری تمامی بازنشستگان از یك زندگی مرفه و بدون دغدغه اقتصادی هستیم و هرگونه تبعیض در پرداخت مستمری بازنشستگان را قویا" محكوم می كنیم
١۴- تمامی کارگران باید تحت پوشش بیمه کامل درمانی و بازنشستگی و صدمات ناشی از کار باشند
١۵- کار کودکان ممنوع و هر گونه بهره کشی و تحمیل شرایط نا مساعد بر کودکان باید از میان برداشته شود و حقوق کودکان بطور کامل و با ضمانت اجرایی باید رعایت گردد
١٦-ما خواهان آزادی كلیه كارگران زندانی از جمله رضا شهابی و دیگر زندانیان سیاسی و لغو كلیه احكام صادره و توقف پیگرد های قضایی و امنیتی علیه فعالین كارگری هستیم
١٧- ما خواهان لغو مجازات اعدام و سنگسار بعنوان جنایت علیه بشریت هستیم ١٨١٧- اخراج و تحمیل بی حقوقی مضاعف بر كارگران مهاجر را به هر بهانه ای محكوم می كنیم و خواهان حقوق برابر برای آنها با دیگر کارگران هستیم
١٨- خدمات بهداشتی و درمانی برای کارگران و همه مردم باید رایگان و مکفی و یکسان باشد.
١٩- طبقه کارگر یک طبقه جهانی است و حمایت دیگر کارگران از کارگران ایران را در راستای مبارزه بین المللی کارگران می دانیم و متقابلا حمایت قاطع خود را از مبارزات دیگر کارگران و مردم برای رهایی از استثمار و ستم سرمایه داری اعلام می داریم و خود را متحد جنبش بین المللی کارگری می دانیم و بر همبستگی هر چه بیشتر کارگران در جهان تاکید داریم
٢٠- ما ضمن حمایت از مبارزات کارگران و مردم در جنبش های اخیر در کشورهای عربی، سرکوب این جنبش ها توسط حکومت های ارتجاعی حاکم و هرگونه دخالت و حمله نظامی توسط امپریالیست ها را محکوم می نماییم.
٢١- اول ماه مه روز اعتراض ،مبارزه و طرح وسیع مطالبات کارگری در سراسر جهان و در ایران است و هر گونه ممنوعیت و سرکوب در این رابطه باید ملغا و این روز باید تعطیل رسمی اعلام گردد
٢٢- ما خواهان لغو هر گونه اضافه کاری اجباری و مضر ، که جسم و روان کارگران را به مخاطره می اندازد هستیم.
زنده باد اول می، روز جهانی کارگر
نابود باد سرمایه داری، زنده باد سوسیالیسم
کمیته های کارگران سوسیالیست داخل کشور- ٢٠ فروردین ١٣٩٠
کارگران و مردم آزادیخواه! ما را در تکثیر و پخش این منشور به هر روش ممکن یاری دهید.