اول ماه مه روز جهانی كارگر، روز رزم مشترك همه‌ی كارگران و رنجبران و استثمارشوندگان جهان است؛ این روز فرصتی است تا یك بار دیگر صف واحد طبقاتی را علیه سود پرستان ستمگر تشكیل دهیم و صدای رسای طبقه‌ی كارگر را به گوش جهانیان برسانیم كه : "ما كارگران و زحمتكشان بازوی پر توان و تعیین‌کننده‌ی مسیر تاریخ آینده‌ی جهانیم و بیداد را به هر طریق ممكن به باد فنا خواهیم سپرد و دوش‌به‌دوش زنان و مردان كارگرِ همه‌ی كشورهای جهان ، روند فاسد و روبه‌زوال نظم سرمایه‌داری را كه عامل همه‌ی بحران های انسانی و اجتماعی است ،سد خواهیم كرد؛ تا دیگر هیچ مادری برای سیر كردن فرزند خود مجبور به تن فروشی نشود و هیچ پدری برای درمان فرزند بیمار خود به التماس زار نزند و هیچ كودكی برای سیر كردن خود سطل زباله را زیر و رو نكند و هیچ كجای طبیعت قربانی سود اقلیت شکم‌باره و سیری‌ناپذیر نگردد."
كارگران و زحمتكشان ایران نیز بیش از یک قرن است كه همگام و دوشادوش همه‌ی رنجبران جهان علیه بیداد طبقه‌ی سرمایه‌دار و نظم سرمایه‌داری مبارزه می‌کنند.در مبارزه‌ی بی‌امان با این نظام به‌غایت مرتجع و سركوب گر پیروزی های بزرگی نیز به‌دست آورده و از شکست‌ها نیز تجربه‌های گران‌بهایی كسب کرده‌اند كه در مبارزه‌ی آتی چراغ راهشان خواهد بود. درك بحران های ساختار نظم مسلط بر جهان كه همه‌ی اركانش با خون ستم دیدگان و استثمارشوندگان رنگین شده چندان دشوار نیست. این ساختار كه تا كنون به كام اقلیت یك درصدی سرمایه‌داری بوده با تکانه‌های بحران های جدی آماده‌ی فروریزی است. وحدت طبقاتی و همگامی با زحمتكشان جهان ، سازمان پذیری و تشكل ، جدی‌ترین سلاح ما علیه این بیداد طبقاتی است با این سلاح است كه می‌توان و باید این ساختار مبتنی بر سود یك درصدی‌ها را در جهان و ایران به چالش كشید. فعالان و مدافعان حقوق كارگر در پی آن‌اند كه با درك شرایط و توازن قوای طبقاتی خواسته‌های كارگران و زحمتكشان ایران را در این رزم طبقاتی اعلام كنند و از همه‌ی باورمندان به برابری و رفع ستم طبقاتی می‌خواهند كه با حمایت از این مبارزه به تعمیق آن یاری رسانند. مبرم‌ترین این خواسته‌ها عبارت‌اند از :
١ - پرداخت فوری حقوق و دستمزد معوق كارگران شاغل در همه‌ی بخش های اقتصاد اعم از بخش خصوصی و غیرخصوصی و تعیین حداقل دستمزد بر اساس بالاترین استانداردهای زندگی بشر امروز و با نظارت فعال تشكل های مستقل كارگری.
٢ - تأمین مسكن مناسب برای همه‌ی حقوق‌بگیران و تأمین كار برای همه‌ی بیكاران و همگانی كردن استفاده از مقرری بیمه‌ی بیكاری برای همه‌ی بیكاران
٣- واگذاری سازمان تأمین اجتماعی به صاحبان واقعی آن و اداره‌ی آن توسط نمایندگان واقعی كارگران
۴- بیمه كردن همه‌ی شاغلان و بیكاران و كنترل و نظارت تشكل های صنفی كارگران بر صحت اجرای آن و پرداخت حق بیمه‌ی كارگران توسط كارفرمایان
۵- برچیدن بساط نظامیان و عناصر امنیتی از واحدهای تولیدی و مؤسسات اقتصادی و کارگاه‌ها و به رسمیت شناختن تشكل های كارگری و هرگونه اعتراض كارگران برای احقاق حق خود
٦- حذف برنامه‌ی اصلاح قانون كار از دستور كار مجلس و دولت
٧- لغو مصوبه‌ی خارج كردن کارگاه‌های زیر ١٠ نفر از شمول قانون كار
٨- رفع محدودیت از سندیكاها ، اتحادیه‌های كارگری و هرگونه تشكل و مراسم كارگری به‌ویژه قانونی كردن تعطیلی روز جهانی كارگر به‌عنوان روز مبارزه‌ی كارگران علیه ستم طبقاتی
٩-الزام كارفرمایان به پرداخت دستمزد برابر در مقابل كار برابر و رفع هر گونه تبعیض در محیط كار اعم از تبعیض جنسیتی ، تابعیتی ، قومیتی ، عقیدتی و...
١٠- حمایت از خانواده‌های نیازمند و جلوگیری از كار كودكان زیر ١٨ سال ١١- كنترل کارگاه‌ها و همه‌ی محیط های كار در زمینه‌ی رعایت بهداشت، ایمنی كار و حمایت از جان كارگران در برابر سود كارفرمایان
١٢- برخورداری تمامی بازنشستگان و مستمری‌بگیران از یك زندگی مرفه و بدون دغدغه‌ی اقتصادی و رفع هرگونه تبعیض در پرداخت مستمری بازنشستگان و بهره‌مندی آنان از تأمین اجتماعی و خدمات درمانی
١٣- آزادی حق اعتصاب برای كارگران و زحمتكشان به‌عنوان سلاح برنده علیه بیداد كارفرمایان صاحب قدرت
١۴- قطع سركوب اعتراضات کارگری و مردمی، لغو مجازات اعدام ، آزادی فوری و بی‌قیدوشرط زندانیان كارگری و دیگر فعالان اجتماعی از زندان و توقف فوری پیگرد های قضایی علیه آنان و بر چیده شدن فضای امنیتی موجود در جامعه ١۵- حذف قراردادهای موقت و سفید امضا و به رسمیت شناختن قراردادهای جمعی با نظارت و مدیریت تشكل های مستقل كارگری
١٦ - واگذاری بنگاه‌های اقتصادی خصوصی شده به كارگران شاغل در همان واحد اقتصادی و جلوگیری از غارت این واحدها توسط مدیران حریص، آزمند و بی‌کفایتی كه این واحدها را تا آستانه‌ی تعطیلی و ورشكستگی کشانده‌اند.
١٧ - آزادی بیان و قلم و هر گونه تشكل برای كارگران و فعالان اجتماعی بدون محدودیت
١٨ - رفع قوانین تبعیض‌آمیز و محدودیت اشتغال و تحصیل برای زنان ، كارگران غیر ایرانی ،اقلیت های قومیتی و عقیدتی و...
١٩ - حذف هزینه‌های آموزش‌وپرورش ، آموزش عالی و مهارت‌آموزی در سطح كشور و نیز حذف هزینه‌های درمان تمام حقوق‌بگیران و بیكاران و خانواده هاشان در تمام بیمارستان‌ها
٢٠ - لغو جهت‌گیری های اقتصادی مبتنی بر توصیه‌ی نهاد های اقتصاد امپریالیستی - بانك جهانی ، صندوق بین‌المللی پول و سازمان تجارت جهانی و رفع محرومیت عمومی ناشی از این سیاست‌ها كه تا كنون قربانی های بسیاری از جامعه گرفته است.

« پاینده باد اول ماه مه، روز رزم مشترك كارگران جهان»