کارگران، مزدبگیران و مردم آزادیخواه
اول ماه می، روز جهانی کارگر، یادآور مبارزات کارگرانی است که برای یک زندگی آزاد و انسانی، متحدانه به میدان آمدند وبااتحاد عمل، سرمایه داری را در مقابل خود به عقب راندند. جنگیدند و جان دادند و مُهر شجاعت وشهامت را برتارک تاریخ کوبیدند. اما تا کنون دَر بَر پاشنه ای می چرخد که نظام سرمایه داری با نیروی تبلیغات و ثروت و سرکوب سعی دارد از آن محافظت کند و این نظام بهره کشانه را تنها سیستم اقتصادی و اجتماعی به دنیای کار و تولید تحمیل نماید.
سال ۹۶ وسالهای قبل برای کارگران سالی امیدوارکنند نبود وامسال هم دستمزدهای چهار برابر زیر خط فقر بر کارگران تحمیل شده و در عین حال شیرازه های اقتصاد و اداره جامعه به شکل غیرقابل کنترلی در حال از هم پاشیدگی است و در این میان جناح های مختلف قدرت برای بقا و تامین منافع ضدانسانی خود، هیچ برنامه ای جز تحمیل فقر و فلاکت بیشتر به میلیون ها کارگر و مردم زحمتکش ایران و سرکوب اعتراضات بخش های مختلف جامعه ندارند.
کسانی که چهل سال پیش با ژست مستضعف پناهی و با بوسه زدن به دستان کارگران بر سرنوشت جامعه حاکم شدند، بی هیچ شرمی در ملاءعام بر گُرده کارگر شلاق زدند؛ آنان را به سلول های انفرادی انداختند و با تعقیب قضائی و احکام زندان طویل المدت، مُهر بردگی بر پیشانی آنان کوبیدند. با ممنوعیت اعتصاب و تشکل های مستقل کارگری و سرکوب هر گونه فریاد حق خواهی کارگران، شرایطی را پدید آوردند که امروزه در ایران به عنوان یکی از ثروتمند ترین کشور های جهان، حداقل مزد کارگران، چهار برابر زیر خط فقر است و این دستمزد شرم آور در اغلب مراکز تولیدی و صنعتی با ماه ها عقب افتادگی و به ضرب و زور اعتراضات مداوم کارگران پرداخت می شود و در بسیاری از مراکز اقتصادی به علت فقر و بیکاری همین حداقل دستمزد هم پرداخت نمی شود.
اول ماه می امسال در شرایطی از راه می رسد که اعتراضات صنفی کارگران کشت و صنعت نی شکر هفت تپه، فولادگران اهواز، پتروشیمی های ماهشهر و جنوب، کیان تایر، آذرآب، هپکو و معدنکاران و معلمان و بازنشستگان به اعتراضاتی سراسری تبدیل شده اند.
ما کارگران همراه و همصدابا همه ی کارگران شاغل و بازنشسته و معلمان و مردم شریف، برای تحقق مطالبات زیر تلاش می کنیم:
۱- ما دستمزد پایین تر از ۵ میلیون تومان را تحمیل فقر به کارگران و خانواده شان می دانیم.
۲- اول ماه می، به عنوان یک روز جهانی کارگری، تعطیل رسمی اعلام شود.
۳- ما کار کودکان را ستم و تجاوز به دنیای کودکی می دانیم و تحمیل کار اجباری کودکان را محکوم می کنیم‌.
۴- ما خواهان برقراری حقوق برابر زنان با حقوق مردان در کارهای برابرهستیم.
۵- ما خواهان برقراری شرایط یکسان اشتغال برای زنان و مردان هستیم و هر گونه تبعیض جنسیتی را محکوم می کنیم.
۶- ما خواهان برچیدن تعقیب و منع سرکوب تشکل های مستقل کارگری و صنفی هستیم و هرگونه پرونده سازی امنیتی را برای کارگران معترض و فعالیت های صنفی، محکوم می کنیم و خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط کارگران و معلمان و همه ی زندانیان هستیم.
۷- ما خواهان منع تعقیب زنان معترض به حجاب اجباری هستیم.
۸- ما هرگونه برداشت های غیرقانونی از صندوق های تامین اجتماعی و فرهنگیان و بازنشستگان را دستبرد به پشتوانه های مالی کارگران و معلمان و بازنشستگان می دانیم و محکوم می کنیم و خواهان محاکمه ی دستبردزنندگان به صندوق ها هستیم.
۸- ما حقوق های نجومی مدیران را تبعیض آشکار و ستم و نتیجه اش را فلاکت خود و مردم می دانیم.
۹- ما خدمات بیمه ی درمانی را مکفی و کارساز نمی دانیم وخواهان بیمه ی کارآمد درمانی و بازنشستگی هستیم.
۱۰- ما خواهان بازگشت به کار همه کسانی هستیم که به خاطر تجمع و اعتراض و اعتصاب، اخراج شده اند. این کارگران و معلمان، فوری و بدون هیچ شرط و تعهدی باید به سر کار برگردند.
۱۱- ما خواهان آزادی حق تشکل مستقل برای کارگران و معلمان و همه ی مزد بگیران هستیم.
۱۲- ما خواهان برچیده شدن آموزش و پرورش پولی و برقرارشدن آموزش رایگان هستیم.
۱۳- ما خواهان برچیدن بیمه های تکمیلی و کارایی بیمه های پایه هستیم.
۱۴- ما خواهان قانونی شدن ۴۰ ساعت (۵ روز) کار در هفته هستیم.

زنده باد اول ماه می، روز همبستگی مزدبگیران.