برای ما کارگران هوای اردیبهشت بوی اتحاد و همبستگی را با خود بهمراه دارد. روز جهانی کارگر و کل پیشینه ی تاریخی آن تمام کارگران را در جهان به حرکتی متفاوت تر از پیش فرامیخواند.
این روز، روز یکی شدن ما کارگران و بروز قدرتمان در مقابل سیستم در حال انحطاط سرمایه داری به مثابه سیستمی ضد انسانی است که حق حیات و زندگی میلیاردها انسان را با تمرکز سرمایه در دستان اقلیتی ناچیز در اقصی نقاط دنیا به تباهی کشانده و در جایی مانند ایران ضد انسانی ترین اشکال بی حقوقی و بردگی را به ما کارگران تحمیل کرده است.
اول ماه مه روز جهانی کارگر برای ما کارگران روزی جهانی برای اتحاد و همبستگی و ایستادگی در برابر این بی حقوقی ها و پایان دادن به ستم و بردگی است.
در سیستمی که همه اختیارات در دست طبقه حاکم قرار دارد ما کارگران چاره ای جز اتکا به نیروی متحدمان برای دست یابی به مطالباتمان نداریم. این درسی است که کل تاریخ مبارزاتی ما کارگران در سرتاسر جهان به ما آموخته ، که در مقابل اتحاد و یکپارچگی طبقه کارگر هیچ قدرتی را یارای ایستادگی نیست و هر ذره از بهبود شرایط کار و زندگیمان به یکی شدن فریادهایمان گره خورده است .
به همین جهت است که در طول بیش از دویست سال گذشته که از شکل گیری طبقه کارگر میگذرد همچنان یکی از مهم ترین و اصلی ترین ابزارهای حفظ حاکمیت سرمایه بر زندگی و سرنوشت ما کارگران و تحمیل بی حقوقی بیشتر به ما، جلوگیری از اتحادمان و ایجاد تفرقه در صفوف میلیونی ما به اشکال مختلف بوده است.
کارگران آگاه و پیشرو را به زندان میاندازند، تشکل یابی را ممنوع میکنند، با حذف رهبرانمان و خانه نشین کردن آنها تلاش میکنند عده ای اجیر شده را در راس مبارزات ما قرار دهند، ما بین مان دست به ایجاد رقابت میزنند و همسو با این اقدامات نیروی سرکوب پرورش میدهند و با اجیر کردن بخشی از طبقه ما به عنوان نیروی سرکوب، آنان را در خیابانها و در اعتراضات مان به مصاف ما گسیل میدارند و با متوسل شدن به ابزارهای بسیار دیگری بطور مداوم سعی در پراکندن صفوف متحد ما دارند، چرا که خود میدانند ، مرگشان در اتحاد ماست.
البته که ما کارگران نیز به قدرت متحد خود اشراف داریم و از همین رو در طول سال گذشته در واحدهای مختلف تولیدی در سطح کشور علیرغم سرکوب و خطر بازداشت و اخراج، مبارزات متحدانه ای را برای دستیابی به مطالباتمان به پیش بردیم.
اما اول ماه مه روز جهانی کارگر روزی متفاوت با روزهای دیگر سال، روزی متفاوت با دیگر لحظه های مبارزاتمان در طول سال و اتحادمان نیز فراتر از اتحادمان در محیط کارمان است.
این روز، روز فریاد متحدانه ما علیه ستمکاری همه کارفرمایان و علیه کل مناسبات و سیستمی است که روزگار سیاه مشترکی را بدور از اینکه در کدام شهر و شرکت مشغول کار هستیم و بدور از رنگ پوست و قومیت و مذهبمان برای همه ما کارگران رقم زده است.
روز جهانی کارگر اعتراض سراسری کل کارگران است برای زندگی از دست رفته و آینده بی افق فرزندانمان.
همانطور که لحظه به لحظه عمرمان صرف ساختن دنیایی میشود که خود از آن بی بهره ایم ، باید در روز جهانی کارگر با صفوف متحد و به هم پیوسته فریاد میلیونی مان را بر علیه کل مصائب، نابرابری، فقر و تمامی بلایای این نظم ضد انسانی بلند کنیم.

زنده باد اول ماه مه روز اتحاد و همبستگی سراسری کارگران