کارگران، زحمتکشان و هم طبقه ای های گرامی! در شرایطی اول ماه مه را جشن می گیریم که حامیان سرمایه و عاملان فقر و فلاکتِ مردم در ایران بیش ازهر زمانِ دیگری با یورش های گسترده ی خود صفوف فعالین پیشرو جنبش کارگری را در احاطه ی جنونِ قهرآمیز خویش قرار داده، و با تهاجماتِ وسیع خود به تشکل های مستقل و برخاسته از بطنِ مبارزاتِ کارگری، و اِعمالِ محدودیت های همه جانبه بر علیه آنان که به مثابه ی کاتالیزور و موتور محرکه وظیفه ای جدای از تسریع روندِ مبارزاتی و ارتقاء سطح دانش و آگاهیِ طبقاتی کارگران ندارند، سعی در ایجاد گسست و فاصله میان این تشکل ها با بدنه ی طبقه ی کارگر داشته، تا شاید استخوان بندیِ پیوندِ ارگانیک و تنگاتنگ میان آنان را در هم بشکنند، و بدین وسیله در غیاب دانش و آگاهی طبقاتی کارگران و عدم درک و شناخت کافی آنان از حقوق و مطالبات برحقِ خویش، اشکال جدید ترفندهای دیکتاتوری درنده ی سرمایه جهت ممانعت از خروشِ خلق های به ستوه آمده از فقر و نابرابری را بیازمایند. جنبش کارگری نیز به مثابه ی پیشروترین و رادیکال ترین جریان و جنبشِ اجتماعی ایران، تاریخ مبارزاتی پرفراز و فرودی را پشت سر گذاشته، و در طول حیات خویش بارها و به اشکال مختلف مورد سهمگین ترین ضربات کوبنده ی عوامل سرمایه قرار گرفته است، اما هر بار با تکیه بر ظرفیت های عظیمِ درون خود و با بهره مندی از عناصر خلاق و آگاه مانع زمین گیر شدن مبارزات کارگران بر علیه مناسبات و ساختارهای موجود شده و عملن افق های روشن تری را در پیشاروی مبارزات رنجبران و محرومان از منظرِ رهایی انسان از قید مناسبات موجود کاویده و نمایانده است.
در شرایطی که سرمایه داری به منظور جلوگیری از تعمیقِ بحران مالی و اقتصادی بر تشدید فشار بر کارگران و فعالین کارگری می افزاید، کارگران ناگزیرند در این شرایط پر رنج و شکنج جهت رهایی از دوزخ سرمایه داری و عبور از باتلاق مصائب سرمایه، رخوت کنونی را پشت سر گذاشته، و در صفوفی متشکل و به هم تنیده و مسلح به دانش طبقاتی، سنگر پیکار خود را جهت نبرد سرنوشت سازشان با نظام بردگی مستحکم نمایند، و با اتکاء به اتحاد و همبستگی خود، در این گردباد سرمایه سالار پا به پای گسترش افق اندیشه ی کارگری، سینه ی تاریکی ها را شکافته و نوید رفاه و عدالت و آزادی را به همراه افق های روشن تر به فرودستان بشارت دهند.
طبقه ی کارگر به خاطر تضاد دائمی ِمنافعش با سرمایه داری ذاتن از پتانسیلی اعتراضی نسبت به مناسبات موجود برخوردار بوده، و دشمن خود را سرمایه به مثابه یک رابطه ی اجتماعی، و سیستم و نظام سرمایه داری می داند. لیکن مبارزات طبقاتی کارگران تا پیروزی نهایی و محو و نابودی کامل تمامی ارکان سرمایه ادامه خواهد داشت؛ پس گزیری جدای از اتحاد و همبستگی طبقاتی کارگران در فراروی مبارزات آنان جهت نیل ِبه اهداف انسان محورشان وجود نداشته، و تشکل های حوزه ای زمینه ساز چنین اتحادی خواهد بود. لذا کارگران ایران با قبول این باورداشت و تلاش برای ایجاد بسترهای مناسب آن، گامهای بلندی را برای رهایی از قید مناسبات موجود برداشته، و دستیابی به دنیای آزاد و برابر را محقق خواهند نمود.
کارگران!در چنین شرایط حساسی که نظام سرمایه داری خود بر لبه ی تیغ ِنابودی قرار گرفته است، لزوم یکپارچگی هرچه بیشتر کارگران بیش از هر زمان دیگری احساس می گردد. پس بهتر است در روز اول ماه مه روز همبستگی جهانی طبقه ی کارگر فرصت را غنیمت شمرده، و با همگامی و هم آواییِ با تمامی کارگران جهان، مارش همبستگی طبقاتی مان را رساتر از هر زمان دیگری طنین انداز شویم، و فریادهای ضد سرمایه را به گوش جهانیان برسانیم.

گرامی باد اول ماه مه، روز همبستگی طبقاتی کارگران

پدرام نصراللهی فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی- زندان مرکزی سنندج ٩٢/٢/٩