رفقای کارگر، اول ماه مه، روز جهانی کارگران، روز همبستگی و اتحاد طبقاتی ما است.
ضمن تبریک روز جهانی کارگر به همه کارگران ایران و جهان، این روز برای طبقه ی ما، روز اعتراض واعلام خواسته کارگران و مزد بگیران برای رهایی از این شرایط اسفناک، تبعیض آمیز و استثمارگرانه در کل جامعه است.
ما در روز جهانی کارگر با صدای رسا اعلام میکنیم که تنها طبقه کارگر است که می تواند، رهایی از تبعیض و نابرابری و از میان بردن استثمار انسان از انسان را تضمین کند.
در این روز طبقه ما، طبقه کارگر در سراسر جهان قدرت عظیم خود را در مقابل دولتمردان، صاحبان سرمایه و خریداران نیروی کار که از کار و تولید ما سودهای کلان را به جیب میزنند واموال عمومی را برای منافع شخصی، به مالکیت خصوصی در آورده اند، گرد هم می‌آییم تا برعلیه ستم و استثمار، تبعیض و نابرابری، فقر و بی خانمانی، بیکاری، جنگهای خانمان سوز و کشتار مردم بیگناه برای کسب قدرت و سود بیشتر و تمامی مناسبات ظالمانه اعلام کنیم که این دنیای وارونه باید زیر و رو شود تا زندگی شایسته ای برای تمامی افراد جامعه ایجاد گردد.
گذشته از تحمیل مزدهای چندین برابر زیر خط فقر بر کارگران و مزدبگیران، بخشی وسیعی از کارگران و زحمتکشان و فرودستان، ناچاراً برای زنده ماندن و تامین معیشت، مجبور به هرکاری شده اند، تا برای زنده ماندن لقمه ای نان به دست آورند. برای منافع خود حتی کودکان را به جای تحصیل کردن، مجبور به کار کرده اند. این جامعه وارونه ای است که ستمگران، غارتگران، اختلاص گران و چپاول گران سرمایه دار در این کشور رقم زده اند.
طبقه حاکم (سرمایه داران، مفت خوران و کاسه لیسان این سیستم) برای داشتن سود هر چه بیشتر تلاش کرده و تلاش خواهند کرد که نقاق و چند دستگی را در میان کارگران ایجاد کنند تا طبقه کارگر در صف واحد متشکل و منسجم نشود. هر درجه از تفرقه و تشتت و پراکندگی بین کارگران، مساوی است با ادامه و تشدید استثمار، فقر و فلاکت و نداری و ادامه حاکمیت ظالمانه سود پرستان.
طبقه سرمایه دار با ایجاد تفرقه بین کارگران شاغل و کارگران بیکار، زن و مرد، پیرو جوان، تفرقه بین ملیت های مختلف، برجسته کردن یک ملیت و زبان خاصی نسبت به دیگر ملیت ها و دیگر زبان های مادری، بر جسته کردن یک فرهنگ در تقابل با دیگر فرهنگ ها، ایجاد رقابتها و رویکرد های فردگرائی، به وسیله تمام دستگاه های رسانه ای و تبلیغاتی موجود خود، تلاش کرده و تلاش خواهند کرد که در اشکال مختلف از اتحاد و همبستگی طبقاتی کارگران با دیگر مزد بگیران و فرودستان و مدافعین طبقه کارگر جلو گیری کنند تا زمینه های همکاری و اتحاد برای همبستگی و همیاری در راستای رسیدن به آزادی، برابری و رهایی را مانع ایجاد کنند. مبارزه ما فقط با سرمایه داران حاکم و در قدرت نیست، بلکه در مقابل تمامی نیروهای طرفدار سرمایه داری خارج از قدرت باید هوشیار بود و با آنها هم مبارزه کنیم.
سال گذشته نیزسال سختی برای کارگران، زحمتکشان و اکثریت مردم در ایران بود، اما در همین شرایط سخت، کارگران، معلمان، بازنشستگان، بخش درمانی جسورانه دست به اعتصاب و اعتراض و گردهمائی زده اند. گرچه کماکان دستگیری، زندان و شکنجه، شلاق و بیکاری و اذیت و آزار توسط حضرات در قدرت، با کمک نیروهای نظامی و قضایی! بی وقفه ادامه داشت و دارد، اما موفق نشدند تا اعتصابات، اعتراضات و تجمعات را متوقف کنند.
خواست ما در روز اول ماه مه امسال نیز تامین معیشت همگان و تضمین یک زندگی درخور انسانی است، همه مردم باید از امکانات درمانی و آموزشی رایگان برخوردار باشند، زندان و شکنجه باید برچیده شود، تبعیض و نابرابری زنان و خشونت علیه آنان متوقف و ممنوع شود. تمامی ملیت ها مختلف ساکن ایران و همچنین مهاجرین باید از حقوق برابر در تمامی شئونات زندگی برخوردار باشند.
برای رسیدن به یک جامعه انسانی و تضمیمن زندگی همراه با رفاه، آزادی و شادی، لازم است که تشکل ها کارگری در محیط کار و دیگر نهادهای اجتماعی خود را ایجاد کنیم و برای ایجاد تشکل مستقل و سراسری خود بکوشیم.

کارگران و مردم زحمتکش؛
منافع مشترک ما فراوان است برای بدست آوردن آنها، باید توازون قوا را تغییر دهیم. ما کارگران می‌توانیم این شرایط را عوض کنیم.
مبارزه ما تنها به یک روز، آنهم روز جهانی کارگر _ اول ماه مه_ خلاصه نمی شود، بلکه مبارزه ما روزانه و به طور مداوم باید در راستای کسب منافع طبقاتی مان، بی وقفه در جریان باشد. آلترناتیو ما کارگران در ایران، آلترناتیو ی است که منافع تمامی کارگران و زحمتکشان و مزد بگیران و فرودستان جامعه را فراهم کند، حاکمیتی که خود در آن نقش داشته باشیم ، مشورت و تبادل نظر کنیم و خود در اجرایی کردن آن دخالت گر باشیم. حاکمیتی که هیچ کس در حاشیه آن نیست، بلکه تمامی آحاد افراد جامعه با هر اندیشه و عقیده ای، خارج از ملیت، جنسیت، مذهب و هر زبانی، در اداره کشور و سرنوشت آن دخالتگر، تصمیم گیرنده و اجرا کننده باشند.
در هر کجا که هستیم باید متشکل شویم، سازماندهی کنیم و متحدانه، آلترناتیو خود را پی ریزی کنیم و به کل جامعه نشان دهیم که آلترناتیو کارگران، داشتن جامعه ای سالم و شایسته برای همگان است که داشتن نان، کار، آزادی، رفاه، شادی و آبادی، تنها به دست خودمان ساخته میشود.

رمز پیروزی ما در گرو تشکل یابی هر چه بیشتر، سازماندهی و اتحاد ماست.

اول ماه مه روز همبستگی جهانی کارگران را به همه کارگران و زحمتکشان بار دیگر تبریک میگویم.

کارگران جهان متحد شویم.