امروز
خلیل رفت (١)
- جای دوری نرفته است - !
بردست های بی آستین دوستانش
تا بعداز سال ها
تا لنگ ظهر بخوابد
تا عصر بخوابد
تا روزها وشب ها بخوابد
تا هرچه که دلش می خواهد بخوابد
یک دل سیر بخوابد
جبران آن همه صبح خیزی های هر روزه
برای رفتن به کارخانه ...
خلیل
پیش بندش را باز کرد
ودرکف چرب سالن درازکشید
خرچنگی که درسینه اش لانه کرده بود
اکسیژنش را بلعید
و او یادش رفت که باید بیدارشود
ولباسش را دربیاورد
وبلوز دست بافت گل درشتش را بپوشد
که بوی ماه منیر را می داد
وبرود خستگی ١٠ ساعته اش را
دراتوبوس چرت بزند
وآخر خط
ازپاگرد اتوبوس بپرد پایین
وبا دو تا بربری
وپیاز و دوغ و مرغانه
زن وبچه هایش را خوشحال کند .
خلیل
امروز رفت
بر روی دست های خسته ی همکارهایش
وفرنج آبی هر روزش
روپوش تابوتش...
خلیل
امروز رفت
مثل هر روز
وشهر را تنها گذاشت
وخیابان ها را تنها گذاشت
وکوه ها را تنها گذاشت
وکارخانه را تنها گذاشت
و صاحب کارخانه را تنها گذاشت
خلیل
٢٠ سال مرد
٢٠٠ سال مرد
تا زندگی کند...
با خرچنگ درگلو
وفریادهایی دراستخوان هایش...
خلیل
هرسال مرد
هرسال می میرد
یک سال درمیکسر شکلات سازی غلت می خورد
یک سال دربتونر، چرخ می شود
یک سال درانفجارمعدن فریاد می کشد
یک روز از داربست می افتد
یک روز دستش را از دست می دهد
یک سال ...
امسال را
باید به نام او نامید
وهر سال را ...
این خانه اگر که بوریایی ندارد
خلیل های زیادی دارد
که بی ریا تکثیر می شوند
خلیل
هیچ ندارد
خانه ندارد
اتومبیل پورشه ندارد
حساب های پروپیمان بانکی ندارد
قراردادهای سفید امضا
ولی دارد
بلیت های تور جزایر هاوایی ندارد
ایرانسل ندارد
سل اما دارد
این ها که چیزی نیست
خلیل
خاک ندارد
گور ندارد
که کفن داشته باشد!
خلیل
وطن ندارد
امروزخلیل رفت
فردا
منیر - بیوه اش -
باید به هزارآب و آتش بزند
تا چاله چوله هایش را پرکند
آخر خلیل
با صاحبخانه
با صاحب کارخانه
با سوپری سر کوچه
با خیلی ها ، خرده حساب داشت
یک روز که هنوز نرفته بود
سوپری سرکوچه به او گفته بود :
" چوب خطت پرشده ... "
خلیل ، خنده خنده گفته بود:
•چوب کاری می کنید ! ...
یک شب صاحبخانه هم گفته بود :
" این که تو چندماه است مواجب ! نگرفتی
البته که مشکل من نیست ..."
ماه گذشته
صاحب کارخانه اعلام کرد ه بود :
" دیگر برای من نمی صرفد ... دارم ازجیب می خورم ..."
امروز
روز جهانی خلیل است
روزجهانی خلیل هاست
به احترامش بپا باید خاست
وکلاه ها را از سر باید برداشت
و یک دقیقه هم سکوت
نبایدکرد
و همیشه آواز باید خواند...
ما
خلیل های مان را
از سر راه که نیاوردیم ! ...
(روح اله مهدی پورعمرانی)
اتحاديه آزاد کارگران ایران
---------------------------------
١) شاعر به جای صاحب کارخانه ! به خاطراین تشابهات اسمی وهمه ی قضایا ی خرده ریز از همه ی خلیل ها وماه منیرها پوزش می طلبد و قول می دهد که دیگر از این شعرهای فکاهی ننویسد.