با شعار - کار- مسکن- آزادی
به استقبال اول ماه مه روز جهانی کارگر برویم
اول ماه مه تجلی اتحاد و همبستگی جهانی کارگران دربرابر نظام سرمایه داری وتبعات وعوارض آن است. روزجهانی کارگر تبلوری است از رزم هرروزه کارگران برعلیه استثمار سرمایه داری ونمایه ای است از چاره ناپذیری درد ورنج کارگران وسایر توده های زحمتکش مردم درنظام سرمایه داری و سرانجام هشداری است به بشریت که بدون سرنگونی نظام سرمایه داری پایانی بر ستم واستثمار جنگ و کشتار وگرسنگی و بی خانمانی نیست .براین اساس است که هرسال دراول ماه مای علاوه برخواست ها ومطالبات اقتصادی وسیاسی که از سوی طبقه کارگر کشورهای مختلف مطرح میگردند ، خواست ها ومطالباتی نیز مطرح میشوند که بیانگر منافع کل طبقه کارگر درسراسر جهان است.
امروزه درنتیجه جهانی شدن هرچه بیشتر مناسبات سرمایه داری، مطالبات سیاسی و اقتصادی طبقه کارگر چه با اهداف کوتاه مدت وچه با اهداف بلند مدت ، تقریبا درسراسر جهان ازجان مایه مشترکی برخورداراست ووجه ضروری اتحاد طبقاتی کارگران سراسر جهان را دربرابر تعرضات نظام سرمایه داری نشانه میروند. اما با وجود این ، بواسطه رشد ناموزون سرمایه داری ، سیاست های سلاطین سرمایه برای کسب سود بیشتر آثار وعوارض خودرادرهرکشورمجزانیز برجای میگذارد و طبقه کارگر آن کشور را حول مطالبات وخواست های ویژه ای متحد میکند و به مبارزات ومطالبات سراسری آنها شکل میبخشد.
.
اگرچه طبقه کارگر درسراسر جهان با تعرض افسارگسیخته نظام سرمایه داری به حقوق ودست آوردهای خود مواجه است، اما درکشور ما بواسطه سرکوب وخفقان و نبود حداقل آزادیهای سیاسی وفقدان تشکل های حزبی وتوده ای طبقه کارگر، این تعرضات به نحو وحشیانه ای کارو معیشت کارگران را مورد یورش قرارداده وزندگی خود وخانواده آنان را با معضلات لاینحلی مواجه نموده است . بیکارسازیهای وسیع، حقوق و دستمزد نامکفی ، تشدید استثمار ، قراردادهای موقت ، عدم پرداخت حقوق ودستمزد های ماهیانه ، نبود تضمین شغلی ، نبود ایمنی محیط کار ، نبود تشکل های مستقل کارگری ،نبود مسکن و بیمه های اجتماعی همه شمول که بتواند درمواقع مریضی واز کارافتادگی و بیکاری شرایط معیشت و بهبودی وبهزیستی کارگران را تامین کند. حاکم کردن فضای امنیتی برمحیط های کار و سرکوب وزندان رهبران کارگران،ازجمله مواردبی شماری است که توسط طبقه سرمایه دار و صاحبان قدرت و ثروت درایران برزندگی کارگران تحمیل شده است . طبق گزارش فعالان حقوق بشر،تنها «در طول ماه گذشته، بیش از ٣٧۵١٩ مورد نقض حقوق کارگران، ۵٣٧ مورد نقض حقوق دانشجویان، ٢۵۵ مورد نقض حقوق فعالین سیاسی و مدنی در حوزه ی آزادی اندیشه و
بیان، ٣۴ مورد صدور و اجرای حکم اعدام، ٢۵٩ مورد شکنجه و نقض حقوق زندانیان سیاسی در زندانها، دست کم ٧ مورد کشته شدن شهروندان مرزنشین، ١٢۴ مورد بازداشت و نقض حقوق اقلیت های ملی و ٦٨ مورد بازداشت و نقض حقوق اقلیت های مذهبی را شاهد بوده ایم.
به گفته مرکز آمار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در طی ماه اخیر اخراج کارگران و تعطیلی کارخانه ها وشرکت ها و در نتیجه آمار بیکاری، با رشد فزاینده ای روبه رو بوده تا جایی که به گفته ی دبیر کل خانه ی کارگر به صورت متوسط ماهانه شاهد تعطیلی 166 واحد تولیدی هستیم. هم چنین دست کم ٣٧۵٠٠ کارگر نیز در ماه گذشته، توسط کارفرمای خود اخراج شدند و با توجه به نزدیکی روز جهانی کارگر(اول ماه مه)، کارگران ایران نیز حداقل ١١ تجمع اعتراضی برای احقاق حقوق خود در بسیاری از مناطق کشور برپا کردند.
یعنی طبق آمار فوق در یک ماه از ٣٨۵٧٠ مورد نقض حقوق بشر ٣٧۵١٩ مورد آن مربوط به کارگران میشد وتنها ١٠۵١ مورد مربوط به اقشار دیگرجامعه بوده است. این آمارها که درواقع بسیار کمتر از حد واقعی نقض حقوق کارگران را منعکس میکند، خود گویای فاجعه ای است که نظام سرمایه داری ایران برای طبقه کارگر واز آن طریق برای سایر اقشار زحمتکش جامعه بوجود آورده است .ازاین رو وظیفه کارگران پیشرو و مقدم برهمه وظیفه کمونیستها است که با تبلیغ وترویج مداوم وتلاش آگاه گرانه وسازمانگرانه درمیان کارگران بخش های مختلف صنایع و خدمات وسایر مراکز کارگری، درباره برون رفت از این وضعت چاره اندیشی کرده و زمینه عروج وحضور طبقه کارگر را بمثابه یک طبقه اجتماعی آگاه به منافع طبقاتی خود درعرصه مبارزات سیاسی و اقتصادی فراهم سازند.
اول ماه مای امسال برغم شرایط نامناسب توازن قوا، اما موقعیت وزمان بسیار مناسبی است تا توده های کارگر را باطرح مطالبات وشعارهای محوری کار- مسکن- آزادی و شعارها ومطالبات مربوط به صنایع و یا کارخانه ها که هم اکنون با معضل اخراجها ، عدم پرداخت حقوق ودستمزدها ونظایر اینها مواجه اند زمینه های احساس همبستگی ، اعتماد به نفس وچاره ناپذیری اتحاد کارگران درمبارزه آنها علیه نظم حاکم را تقویت کنند.
زحمتکشان ، کامندان ، جوانان ، دانشجویان
امسال درشرایطی به استقبال روزجهانی کارگر میرویم که مبارزات کارگران و حرکت های وسیع اعتراضی سایر اقشار مردم درسال گذشته ، بویژه دلاوری وازجان گذشتگی جوانان درمبارزه علیه دستگاه ستم وسرکوب سرمایه داری حاکم برکشورمان وارد فاز نوینی شد. اما همزمان تشدید سرکوب ودستگیری وشکنجه وکشتار رژیم ونیز ناتوانی اقشار دیگر مردم در مواجه با مافیای قدرت وثروت، مبین این واقعیت است که بدون اتحاد و تشکل و بدون دست زدن به یک مبارزه انقلابی و بویژه بدون وارد شدن طبقه کارگر قدرتمند جامعه ما به عرصه تعیین تکلیف قطعی بارژیم سرمایه داری حاکم ، مبارزات پراکنده جنبش های انقلابی و مترقی جامعه هرچند بسیار ضروری و مفید است اما به تنهائی ره به جائی نخواهد برد . اول ماه مه امسال میباید بر امر حمایت همه جانبه جنبش های انقلابی از جنبش کارگری و بالعکس پای فشرد وبا طرح وتبلیغ وترویج شعارهائی نظیر کار- مسکن- آزادی تمام نیروهای کارگران و زحمتکشان جامعه را دربرابر نظام سرمایه داری حاکم متحد کرد. شعارهائی که بیانگر صف مستقل طبقه کارگر و زحمتکشان طرفداروی دربرابر سرمایه داران ودولت ارتجاعی آنها ونیزدرمقابل اقشار وگروه هائی است که خودرا به نوکری سرمایه فروخته اند.
ما، بخشی ازکارگران وفعالین کمونیست متشکل درسازمان اتحاد فدائیان کمونیست، ضمن شادباش روزجهانی کارگر،همه کارگران پیشرو بویژه فعالین سازمان را به سازماندهی و شرکت درتظاهرات اول ماه مه وطرح شعارمحوری کار-مسکن-آزادی و سایر مطالبات پایه ای کارگران فرامیخوانیم.
زنده باد اول ماه مه روزجهانی کارگر
کارگران جهان متحد شوید
کارگران ایران متحد شوید
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد سوسیالیسم
سازمان اتحاد فدائیان کمونیست
دوم اردیبهشت ماه ١٣٨٩