امسال در حالی به استقبال روز جهانی کارگر میرویم که در ایران، پیشروان و فعالین کارگری دربندند و فشار و تهدید بر آنان و خانواده هایشان فزونی میگیرد. خبر اعتصاب غذای شاهرخ زمانی بر اساس تقاضایـــــــش کــه برگرنـدان وی به زندان رجایی شهر و در بند زندانیان سیاسی بود صورت گرفت و موفق شـــــد ولی به عــلت اعتـــــــــــراض و اعتصاب غدای ٣٨ روزه و جسم ناتوانش او ربـوده و به نقطه نامعلومی انتقــال دادنـد. دیــگر فعالیــن کارگـــری در وضعیت سخت، بیکاری و وضعیت نابسامان افتصادی قراردارنـد.
به استقبال روز جهانی کارگر میرویم در حالیکه بیکارسازیها و تعطیلی کارگاهها و کارخانـه ها ادامــــه دارد و کارگران همچنان بدون گرفتن دستمزد بیکار میشوند و دست به تجمع و تحصن میزنند. بر طبق آخریـــن نـــرخ بیکاری اعلام شده توسط مرکز آمار ایران در پایان تابستان (١٣٩٢) ١٠.۴ درصد معــادل، ٢.۵ میلیــون نفــر اسـت، اما سازمان آمار اتحادیه اروپا پیش بینی کرده نرخ بیکاری در ایران به حدود ۲۰ درصد برســـد.
به استقبال روز جهانی کارگر میرویم در حالیکه هزینه ماهانه یک خانوار چهار نـفره کارگری در ایـــــران، یک میلیون و ٧٠٠ هزار تومان برآورد شده است و تعيين حداقل دستمزد ماهانه ۶۰۹ هزار تومانی بــــــرای کارگران در سال جاری، انتقاد بسياری از تشکل های کارگری را به دنبال داشته است.
حداقل دستمزد کارگران توسط شورای عالی کار، وابسته به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تعيين شـــده است. حداقل دستمزد ماهانه کارگران در سال گذشته ۴۸۷ هزار تومان بود.
به استقبال روز جهانی کارگر میرویم در حالیکه فقر، عریان تر و طبقه کارگر ایران زیر فشار بیشــتری قـرار دارد. امسال را سال اقتصاد مقاومتی نامیدند ، واز مردم درخواست انصراف از گرفتن یارانه کردنــد و گفتنـد : «انصراف از دریافت یارانه یک نوع ایثار است» البته، ایثاری که مردم محروم و تحت ستم و طبقه کارگر بایــد انجام دهند. دولتی که میخواست پول نفت را بر سر سفره کارگران و زحمتکشان آورد با ٧٠٠ میلیارد تومــان پول کوله بارش را بست و رفت. دولتی که خارج از ضوابط بودجه ٩١ مبلغی بالغ بر ٧٠٠ میلیـارد تومان را از منابع پیش بینی نشده برداشت و در اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها هزینه کرده بود.
مافیای اولترا میلیادر و رانت خوار در پی غارت هر چه بیشـتر و چپاول گسترده تـــر در میـــــان اقشـارآسیـب پذیـــر وطبقه کارگر است که بیشترین صدمات رابه لحاظ افتصادی می بینند.
همه دردها و رنج های کارگران ایران در کنار صدها میلیون کارگر دیگر کشورها به نحوی ازانحا خواستهــای ابتدایی کارگران و توده های تهی دست است که هــنوز بعـد از صدها ســال حاکمیت ســـرمایـه داری در جهـــان بی جواب مانده است. وضع معیشتی کارگران در تعدادی از کشورها وخیم تر هم شده و طبقات سرمایــــــــه دار از دست رنج کارگران به ثروت بیکران خود با ظا لمانه ترین روش ها بارها اندوخته اند.
طبقه کارگر ایران با استقلال طبقاتی خود باید به این شرایط نابسامان پایان دهد و در تشکلات سراسری و مستقل خود سازمان یابد. قدرت طبقاتی کارگران در اتحاد آنان است. هیچ امیدی به یاوه سرایی های نمایندگان سرمایــه از قبیل، خانه کارگر، دولت و قانون نیست. این را رهبران کارگران ایران با مبارزه آشتــی ناپذیرخــود نشـــان داده اند. کارگران ایران باید به پیشروان کارگری مبارز افتخار و به صفوف مبارزه آنان بپیوندند.

پیش به سوی تشکل سراسری و مستقل کارگری در ایران!

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی ایران!

زنده باد سوسیالیســـــــــم!