رژیم جمهوری اسلامی در وحشت از قیام توده های کارگر و زحمتکش سراسیمه به اعدام ها و دستگیری کارگران شدت بخشیده است. در آستانه اول ماه مه دهها فعال کارگری دستگیر و به خیل کارگران زندانی افزوده شده اند. فلاکت اقتصادی و فقر روز افزون مردم و در راس آن ها کارگران را به جنگ مرگ و زندگی کشانده است. علت سراسیمگی رژیم سرمایه داری اسلامی ایران چیزی جز هراس از برایند توده ای نیست. آنها بیش از هرکسی دریافته اند که سرکوب وکشتار دیگر پاسخ نمی دهد اما به امید معجزه ای آنرا تشدید میکنند. امری که به گسترش اعتراضات واعتصابات دامن می زند وآنها را به استیصال هرچه بیشتر کشانده است. تنها امید آنها پراکندگی ما است . آنها بیشترین نفع را از پراکندگی ما برده اند ورمز ادامه حیات خویش را در آن می بینند. به همین خاطر امروز بزرگترین وظیفه ما خاتمه دادن به این پراکندگی است . اعتصابات واعتراضات کارگری بستر مناسبی برای سازمانیابی مخفی و علنی طبقه کارگر است از این فرصت ها برای متشکل شدن باید استفاده نمود . در کشور هایی مثل ایران حرکت های اعتراضی شکلی انفجاری بخود میگیرند واگر تدارکی برای آنها دیده نشود در مشت سرمایه غروب میکنند. در آستانه اول ماه مه که روز همبستگی جهانی کارگران است برای آزادی کارگران زندانی و زندانیان سیاسی و لغو اعدام و برچیدن زندانهای سیاسی و سرنگونی جمهوری سرمایه داران و ایجاد دولتی کارگری و شورایی مبارزات خود را باید تشدید کنیم. هم اکنون صدها فعال کارگری در زندان بسر میبرند از جمله افراد زیر که بخشی از آنها در آستانه اول ماه مه دستگیر شده اند. برای اعتراض به این سرکوب آشکار جنبش کارگری به هر طریق ممکن باید صدای خودرا بلند کنیم.
شورای استکهلم روز اول ماه مه پس از رژه اول ماه مه از ساعت ٣ در همبستگی با کارگران زندانی وزندانیان سیاسی مراسمی در سنتروم اکسلزبری پلاک ٣ برگزار میکند.

تا کنون حزب کمونیست ایران، حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) وفداییان اقلیت استکهلم وفدائیان کمونیست استکهلم ونیروهای مستقل چپ از این فراخوان حمایت کرده اند.