در حمایت از فراخوان سیامک ستوده

سیامک ستوده با صدور فراخوانی از تمامی توده های کارگر ایران خواسته است تا روز اول ماه مه امسال را به روز همبستگی طبقاتی و انترناسیونالیستی با خیل کثیر کارگران افغانی آواره در جهنم دهشت و بربریت سرمایه داری ایران مبدل سازند، او از کارگران خواسته است تا در این روز به توحش بی مهار سرمایه داران و دولت درنده بورژوازی ایران علیه کارگران نفرین شده افغانی اعتراض کنند. ما از این فراخوان حمایت می کنیم، اقدام سیامک ستوده را ارج می نهیم و همصدا با وی از تمامی کارگران ایران و جهان می خواهیم که صدای اعتراض خود را هر چه رساتر به حمایت از همزنجیران افغانی خویش و علیه طبقه سرمایه دار و دولت جنایتکار سرمایه داری ایران بلند نمایند. اول ماه مه قرار نیست روز نمایش عوامفریبی های احزاب فریبکار راست و چپ سرمایه، روز ترفند و شعبده بازی پاسداران اتحادیه چی و سوسیال دموکرات نظام بردگی مزدی، روز دکانداری رفرم مداران چپ نمای متحزب بورژوازی و بالاخره روز ابراز حیات منفعل، سردرگم، سرگردان و بی افق توده وسیع کارگران باشد. « روز جهانی کارگر» در نازل ترین کاربردش باید روز انجام پرشور، آگاهانه، نقشه مند و عملی همین همصدائی ها و همبستگی ها باشد.

فعالین جنبش لغو کار مزدی

*********************

روز جهانی کارگر در ایران را به روز

حمایت و همبستگی با کارگران افغان در ایران تبدیل کنیم!

سه میلیون کارگر افغان در ایران بخش مهمی از طبقه ی کارگر ایران را تشکیل می دهند. بخشی که به شدیدترین شکلی توسط سرمایه داران ایرانی استثمار، و به دست عوامل حکومتی آن به طور روزمره و بی رحمانه ای تحقیر و مورد اذیت و آزار، ضرب و شتم، بازداشت، اخراج و اعدام قرار دارد. همگی ما از اخیرترین پرده ی این سناریوی دردناک در نظام آباد قزوین خبر داریم. واقعه ای که در آن بیش از دویست خانه با وسایل آن تماما به آتش کشیده شد، پانصد سر از احشام مهاجرین افغان سر بریده شد، به زنان و دختران آنان تجاوز شد، و آخرین خبر این که ده مزبور از تمامی ساکنین هستی از دست داده ی افغانی خود پاک شد. به نظر من این ها همگی دلایل کافی هستند برای این که علاوه بر وظیفه ی توقف ناپذیر انترناسیونالیستی خود، به منظور اعتراض به این عمل جنایت کارانه، و ابراز عکس العمل در برابر آن، و برای نشان دادن هم دردی طبقه ی کارگر ایران با کارگر بی پناه افغان، ماه می امسال را به عرصه ای برای ابراز این اتحاد طبقاتی تبدیل نمائیم، تا در ضمن، از این طریق مشت محکمی بر دهان یاوه گوی ناسیونالیسم ایرانی که در پشت همه ی این جنایات قرار داشته و شب و روز به تحقیر کارگر افغان و ایجاد دودستگی میان او و کارگر ایرانی مشغول است، زده باشیم.
بگذارید به سه میلیون کارگر افغانی که زیر تحقیر و سرکوب عناصر ایرانی است، نشان دهیم که در این دنیای سرکوب گر تنها یک حامی مصمم و وفادار دارد، و آن کارگر سوسیالیست و پیش روی است که برای آزادی کُل طبقه ی کارگر از هر رنگ و ملیتی می جنگد. بگذارید به کارگر افغان نشان دهیم که اگر سرمایه دار ایرانی هزار ظلم و جنایت در حق او اعمال می نماید، سوسیالیست و کارگر ایرانی دست یاری و حمایت به سوی او دراز می-کند.
من به دلایل بالا از همه ی سازمان دهندگان جشن ها و تظاهرات اول ماه می، در داخل و خارج کشور، از همه ی سازمان ها و گروه ها و احزاب سیاسی، تشکل های زنان و دانش جویان، و به خصوص از همه ی کارگران و تشکل های کارگری داخل ایران، درخواست می کنم که در قطع نامه ها و بیانیه های خود به مناسبت اول ماه می، بر حمایت از کارگران افغان و مطالبات آن ها تاکید ویژه نموده، به خصوص واقعه ی دل خراش نظام آباد قزوین را محکوم نمایند. ما با خوشحالی با ذکر یک به یک این بیانیه های هم دردی در برنامه ی تلویزیونی خود در کانال ماهواره ای «پیام افغان» که هر هفته ده ها هزار کارگر افغان به تماشای آن می نشینند، مراتب این هم بستگی طبقاتی را به گوش کارگران افغان رسانده، هم راه با شما، روز جهانی کارگر را به روز واقعی هم بستگی انترناسیونالیستی میان همه ی کارگران ساکن ایران تبدیل می کنیم.

زنده باد روز جهانی کارگر

برقرار باد اتحاد میان کارگران ایرانی و افغانی ساکن ایران

سیامک ستوده

بیست و دوم آوریل ٢٠١۴