اول ماه مه امسال در بلژیک به همراه نیروهای آلترناتیو و انترناسیونالیست به خیابان می‌آییم تا صفوف رزمنده‌ی مبارزه علیه سرمایه‌داری جهانی را تقویت کنیم. اول ماه مه امسال در خیابان‌های بروکسل به همراه رزمندگانی که استثمار و فوق‌استثمار، فاشیسم، بنیادگرایی مذهبی، مردسالاری و انواع تبعیض و ستم را برنمی‌تابند راهپیمایی کرده و سرود رهایی بشر را می‌خوانیم. ما دست در دست مردم مترقی بلژیک کلیت نظام سرمایه‌داری امپریالیستی را نفی کرده و ساختِ جهانی نوین را فراخوان می‌دهیم. ما در حالی ساختِ آینده‌ای نوین را فراخوان می‌دهیم که جهانی که در آن زندگی می‌کنیم به میدانِ رقابت قدرت‌های امپریالیستی برای کسب سودهای حداکثری تبدیل‌شده و پیمان‌نامه‌های صلح بر بستری از سرزمین‌های سوخته و ویران امضا می‌شود. فراخوان به تغییر جهان در شرایطی اعلام می‌شود که توده‌های خاورمیانه قربانی جنگ‌های امپریالیستی، نیابتی، ملی و مذهبی شده و نیاز به تغییر از افغانستان تا عراق و سوریه، از فلسطین تا ایران و ترکیه و کردستان پاسخ درخوری می ‌طلبد. خاورمیانه به میدان تمرکز رقابت‌های امپریالیست‌های بحران‌زده تبدیل گشته است که ارتجاعی‌ترین اشکال سرکوب توده‌ها را متبارز کرده است، مردسالاری در برابر رهایی زنان، جنگ‌های فرقه‌ای شیعه-سنی در برابر رهایی توده‌ها از مذهب، سکوت جهانی در پسِ سرکوب توده‌های فلسطین در برابر متجاوزانِ سرزمین‌های اشغالی، شوونیسمِ ترک و فارس در برابر حق تعیین سرنوشتِ ملت کُرد، عرب، بلوچ و ... و گرم‌ترین بازار صدور تجهیزات جنگیِ امپریالیست‌های آمریکایی، اروپایی، روسی و چینی به قیمت قتل‌عام دقیقه‌ای توده‌ها. نام این شرایط جنایت علیه بشریت است که به زنجیره‌ی ستم و استثماری مشابه در آفریقا و آسیا و ... گره خورده است. این شرایط جهنمی اما به اتکای نیروی عظیم فرودستان جان به لب رسیده هم‌زمان آبستن شرایط انقلابی است. به همین دلیل می‌توان و باید بر این روند نقطه‌ی پایانی گذاشت.
از طرف دیگر ظهور راست افراطی و عروج فاشیسم به شکل نیروهای قدرتمند سیاسی در کشورهای سرمایه‌داری جهان تبارز دیگری از روابطی است که برجهان ما حاکم است. سرکوب و اخراج مهاجرانی که به‌واسطه‌ی دخالت‌های نظامی-اقتصادی کشورهای متروپول به قاره اروپا و آمریکای شمالی سرازیر شده‌اند لایه‌ی قابل‌مشاهده‌ی قدرت گیری راست افراطی در این کشورها است. لایه‌ی ناپیدای آن اما تغییرات گسترده‌ای است که از راه می‌رسند و هر چه زودتر باید آن را متوقف ساخت. تغییراتی که ارتجاعی‌ترین وجوه سرمایه‌داری را برجسته ساخته و این‌بار در سطحی جهانی خود را بازتاب می‌دهد. این روند را می‌توان و باید متوقف کرد.
به همین‌دلیل و بی‌تردید اول ماه مه، روز جهانی کارگر، روز مبارزه‌ی انترناسیونالیستی ما علیه کلیت نظام سرمایه‌داری جهانی و علیه تمام وجوه ارتجاعی آن است. روز مبارزه علیه جنگ و ویرانی، روزِ مبارزه علیه اشغالگری و سرکوب، روز مبارزه علیه مردسالاری و بنیان‌های تبعیض نژادی، زبانی، جنسیتی،... و روز مبارزه‌ی متحد ستم‌دیده‌گان جهان علیه ستم و استثمار است. ما در این روز با فریاد رهایی بشر از نظام سرمایه‌داری و در جهتِ ساختِ جهانی نو مبارزه می‌کنیم. ما جانب هیچ‌کدام از نیروهای ارتجاعی را در برابر دیگری نمی‌گیریم بلکه ما انقلابیون، همدستِ توده‌های زحمتکش و دشمن ارتجاعیون از هر رنگ، ملیت، جنسیت، مذهب و... هستیم.

زنده‌باد اول ماه مه رزمنده!

زنده باد انقلاب!