اول ماه می مصادف با یازدهم اردیبهشت روز جهانی همبستگی و اتحاد کارگران جهان ، در بسیاری از کشورها، همواره تجمع هایی برای پاسداشت این روز و اعلام همبستگی جهانی بین پرولتاریا برگزار میشود ، سندیکاهها ، اتحادیه های کارگری و تشکل های مستقل کارگران در سراسر جهان برنامه های مختلفی را برای ایجاد یکپارچگی و اتحاد کارگران در راستای احقاق حقوق آنها در دستور کار خود قرار می‌دهند.
اما در جغرافیایی بنام ایران با پیدایش و ظهور اندیشه های مترقی طبقه کارگر از ابتدای سده ی چهاردهم تا کنون بجز بزرگداشت روز جهانی کارگر در اردیبهشت پنجاه و هشت حاکمیت های جابر هرگز اجازه برگزاری تجمعی در خور کارگران ایران را نداده اند ، در بسیاری از تجمع ها شدت عمل و توحش حاکمیت ها منجر به ضرب و جرح ، زندان و حتی کشته شدن کارگران شده است ، در دوران ستم شاهی احزاب مخفی و نیمه علنی به همراه معدود سندیکا و تشکل های کارگری بارها توسط ساواک مورد حمله قرار گرفته و اعتراضات کارگران و مزدبگیران به خشونت و کشتار ختم میشد نمونه هایی مانند سرکوب کارگران چیت سازی، کارگران روغن نباتی جهان را میتوان مثالی عینی از ماهیت ضد کارگری نظام پهلوی نامید.
همین سرکوب ها نه تنها ذره ای از عزم نیروی کار برای برون رفت از خفقان و استثمار نکاست بلکه این کارگران و‌مزدبگیران بودند که در کنار سایر نیروهای مترقی آزادیخواه با اعتصابات گسترده شریان قدرت حاکمیت پادشاهی را به زیر کشیدند.
اما عناد و دشمنی سرمایه داری در پوسته ای نوین تحت ارتجاع مذهبی با شدت بیشتری به سرکوب کارگران پرداخت و نظام سرمایه داری به پشتیبانی حاکمیت اسلامی ناخن های خود را بیش از پیش در کالبد زخمی طبقه کارگر فرو برد ، این زخم دیرینه همواره خشمی روز افزون را در درون طبقه کارگر شعله ساخته و می‌سازد .
خشمی که در طول تاریخ چهل و اندی ساله حاکمیت ملایان همواره مسیری خونین را برای ما ترسیم کرده است، کارگران و مزد بگیران با تجهیز خود به اندیشه مترقی مارکسیسم جدی ترین خطر برای سیستم متعفن سرمایه داری اسلامی است، طبقه زحمتکش کارگر در تمامی اعتراضات و خیزش های تاریخ ایران از پیشگامان جنبش آزادیخواهی بوده و تضادهای موجود را در بستر نبرد طبقاتی و تخاصم تاریخی کار و سرمایه تحلیل و برای الغای آن هزینه های گزافی پرداخته است.
زندان و شکنجه ، بیکاری و اخراج نه تنها مانعی برای این حرکت سیل گونه ی کارگران ایجاد نکرده است بلکه هر سال انگیزه و توان کارگران را برای رسیدن به آرمان نهایی که الغای سیستم طبقاتی است بیشتر کرده است.
طبقه کارگر الیت ها و پیشاهنگان خود را از درون خود پرورش و به بلوغ رهبری میرساند و هرگز منتظر ناجی و‌منجی تحمیلی از هر جریانی نمانده و نخواهد ماند.
اسماعیل بخشی کارگری که از درون جنبش کارگری جوشید نمونه روشنی از استقلال طبقه ی ماست
نمونه های بسیاری از رهبران طبقه کارگر را میتوان نام برد که با تشکیل سندیکاها و تشکل های مستقل کارگری گردانده گان چرخ عظیم انقلاب و پرولتری هستند.
سیستم امنیتی با رهبر تراشی و الیت سازی از افرادی که هیچ گونه ارتباط ارگانیک با کارگران را ندارند همواره کوشیده است جنبش کارگری را منحرف و در مسیری نادرست کانالیزه نماید، زد و بندهای اطلاعاتی و بگیر و ببند های صوری هرگز نمی تواند چیزی غیر واقعی را به طبقه کارگر تحمیل یا تزریق نماید.
طبقه ی آگاه و مبارز کارگر امروز هوشیارتر و با عزمی استوارتر از هر روز دیگر با همبستگی و اتحاد درون خود با همراهی و همبستگی سایر جریان های مترقی و برابری طلب مزدبگیران مانند تشکل های مستقل معلمان و بازنشستگان راه پر مخاطره ی نبرد در دو جبهه ی ارتجاع و سرمایه داری را با چشم اندازی روشن در پیش گرفته است.
گرامی باد روز جهانی همبستگی کارگران جهان
تعدادی از کارگران شاغل در صنایع و کارگران فصلی، ساختمانی