مردم داغ ديده و آزاده!
دستگيری، ضرب و شتم، شکنجه و کشتار وحشيانه ی مردم معترض چنان ابعاد گسترده يی يافته و وجدان عمومی را چنان جريحه دار کرده که حتی صدای کسانی را درآورده است که خود در اين جنايت کم سابقه شريک جرم اند،. در روزهای آغازين اين سرکوب گمان می رفت که شمار جان باختگان، دستگيرشدگان و ناپديدشدگان چندان زياد نباشد. البته سانسور خبری و تحريف واقعيتِ اين کشتارها در پيدايش اين تصور بی تاثير نبود، اما به تدريج روشن شد که شمار قربانيان به مراتب بيش از آن است که تصور می شد. ابتدا به بسياری از خانواده هايی که با مراجعه به دادسرا و زندان پي گيرِ سرنوشت وابستگان خود می شدند گفته می شد که دستگيرشدگان به زودی با قرار تامين آزاد خواهند شد. اما چندی نگذشت که به جای آزادی، اجساد قربانيان را تحويل خانواده ها دادند. ولی در واقع، قربانيان يا در خيابان ها با شليک مستقيم گلوله از پا درآمده اند يا در اثر ضرب و شتم، تجاوز و شکنجه های بربرمنشانه در زندان ها،کلانتری ها، خانه های مخفی و ... جان باخته اند يا نيمه جان به بيمارستان ها برده شده و در آن جا به خانواده ها تحويل شده اند.
هم از اين روست که با روشن شدن ابعاد پشت پرده ی اين جنايت های عظيم، اکنون خواست معرفی و مجازات آمران و عاملان اين کشتار به خواست عموم مردم تبديل شده است. کانون نويسندگان ايران که از جمله ی نخستين نهادهای آزادی خواه است که اين خواست را مطرح کرد، اکنون در کنار مردم همان خواست را به گونه يی قاطع تر، صريح تر و شفاف تر مطرح می کند:
مسببان کشتارهای اخير در هر رده و مقامی باشند
بايد به مردم معرفی شوند و در دادگاه صالح به مجازات برسند.
کانون نویسندگان ایران
٦ مرداد ١٣٨٨
www.kanoon-nevisandegan-iran.org