جمهورى اسلامى اگر امكانى داشت كه توام با سركوب بتواند مردم را با نمايشهاى انتخاباتى خود نيز مدتى ديگر تحت كنترل نگاه دارد، امروز تنها با اتكاى كامل به سركوب گسترده و تحميل فضاى نظامى و امنيتى بر اریکه قدرت نشسته است. آنچه در ابتدا بصورت اعتراض مردم به زیر پا گذاشتن و هیچ انگاشتن آرایشان بروز نمود بسرعت تبديل به اعتراضات توده اى به رژيم استبدادی جمهورى اسلامى گرديد. اعتراضات ميليونى مردم در اين مقطع با کشتار آنها، ربودن و ناپدید کردن فعالین، بازداشتهاى بسيار گسترده، و با شكنجه، تهديد و تعقيب، مورد سركوب خونين واقع شده است. چنین سرکوب وحشیانه ای از یک طرف به رادیکال شدن مبارزات مردم چه در شعارها و چه در برخوردشان با نیروهای سرکوبگر منجر شد و از طرف دیگر رهبرى اصلاح طلبان حكومتى را افشاء کرد. ميرحسين موسوى در همين مدت بارها تاكيد كرده است كه پرچم سبز وى كاملا در خدمت نظام "مقدس" جمهورى اسلامى ميباشد. وى بی پرده اعلام نمود که اختلافش با جناح مقابل « دعوای خانوادگی» است. او با صراحت، بطوريكه جاى ترديد و تفسير ديگرى باقى نگذارد، گفته است كه وفادارى به نظام اصل است و مردم بايد صف خود را از مخالفين نظام جدا كنند. اما مگر مخالفين واقعى اين نظام چه كسانى هستند؟ اعتراضات ميليونى مردم در هفته های اخير چیزی غیر از واكنشى به ٣٠ سال سركوبگرى، ديكتاتورى، انسان ستیزی، نابرابری و بی عدالتی، بى حقوقى، فقر، فلاكت واجرای سياستهاى بغايت خشن سرمايه دارى جهانی در ايران عليه كارگران و زحمتكشان، زنان، جوانان و دانشجويان و اقشار محروم جامعه نبود. همين مردم تحت ستم بودند كه ٣٠ سال پيش به حكومت شاهنشاهى نه محكمى گفتند و آنرا سرنگون ساختند و امروز آگاهانه و مصمم و به انحاى مختلف به حكومت اسلامى نه ميگويند و كليت اين نظام را نفى ميكنند. همين مردم مخالفين واقعى اين نظام هستند و به آنها نميشود تحميل كرد كه صف خود را از خودشان جدا كنند.
امروز در خارج از كشور بشدت ضروری است كه در حمايت از مبارزات مردمى عليه جمهورى اسلامى و در دفاع از كارگران و زنان و جوانان و همه ملیت های تحت ستم ساکن ايران، كه سالهاست براى احقاق حقوق خود توسط تمامى دولتها و جنا ح هاى جمهورى اسلامى سركوب شده اند کارزاری گسترده برپا گردد. ما ميتوانيم با همكارى و بحركت در آوردن همه امکانات فردى و نیروی جنبشهاى اجتماعى مترقى همچون جنبش كارگرى، دانشجويى و زنان، و با بكارگيرى ابتكارات متنوع و فعاليتهاى مستمر و پيگيرانه، به سهم خود به مبارزات توده اى در ايران يارى رسانده و تلاشهاى مبتنى بر آزاديخواهى و آزاد انديشى، برابرى خواهى و عدالت طلبى را تقويت كنيم. ما بعنوان جمعى از فعالين كارگرى، زنان، دانشجويى، چپ، سوسياليست و آزاديخواه كه داراى اعتقادات و گرايشهاى سياسى متنوعى هستيم دور هم جمع شديم كه، ضمن تاكيد بر ضرورت سرنگونى جمهورى اسلامى بعنوان يك مانع اساسى در مقابل استقرار برابرى و آزادى در ايران، به سهم خود مبارزات مردمى با كليت رژيم ارتجاعی، سركوبگر، استبدادى و سرمايه دارى جمهورى اسلامى را تقويت كنيم، و بر اساس مطالبات زیر، به عنوان محوری برای همكارى و پشتیبانی از مبارزات مردم در ایران، فعالیت هایمان را به پیش بريم:
• جدايى كامل دين از حکومت و دولت
• آزادی های بى قيد و شرط همچون آزادی بيان، عقيده، تشكل، تجمع، تحزب، اعتراض و اعتصاب
• حمايت از ايجاد تشكلات مستقل كارگرى، دانشجويى ، دانش آموزى، جوانان، زنان و محلات در ايران
• رفع تبعيض جنسيتى و برابرى كامل زن و مرد در تمامى شئون اجتماعى، مدنی، سياسى و اقتصادى و لغو حجاب اجبارى
• رفع هرگونه ستم ملی
• آزادى كليه دستگيرشدگان و زندانيان سياسى
• لغو احكام غير انسانى اعدام، سنگسار، شلاق و ممنوعيت شكنجه به هر شکل و تحت هر عنوان
• انحلال فورى همه نهادهاى سركوبگر دولتى و وابسته به رژيم كه مسئول كشتار مردم بوده اند
• محاکمه عاملین و آمرین جنایات رژیم در سى سال گذشته
•
حمايت از مبارزات كارگرى و پيشرو در راستاى تحقق برابرى اقتصادی و اجتماعی، افزايش دستمزدها و برخوردارى از يك زندگى شايسته انسانى
شوراى پشتيبانى از مبارزات مردم در ايران (تورنتو- كانادا)
٢٤ جولاى ٢٠٠٩
shora.poshtibani@gmail.com