در رابطه با درگدشت صدیقه حائری (مادر سلاحی ها)
مادر سلاحی نامی آشنا برای خانواده های زندانیان سیاسی زمان شاه بود. مادری مهربان و دلیر نه فقط برای جواد، کاظم، حسین، مهری و رضا که برای همه. او همواره همه را برای اعتراض دعوت میکرد. او یکی از سازماندهندگان اولین اعتراض هائی بود که توسط خانواده های زندانیان سیاسی بر علیه شاه دست به راهپیمائی زدند آنهم در زمانی که سکوت تحمیلی شاه بر جامعه حاکم بود. ما قلباً درگذشت او را به بازماندگانش تسلیت می گوئیم و همیشه یادش را گرامی می داریم.
کریم منیری، هوشنگ گلاب دژ، بیژن خوزستانی، یعقوب کلات زاده، منصور سلطانی، بیژن شفیع
**********************
پیام مادر لطفی به مناسبت در گذشت مادر سلاحی
خبر رسید که قلب تپنده و مهربان مادر سلاحی(صدیقه حائری) از طپش باز ایستاد. ایشان از زمره نخستین مادران فدائی و مبارزی بود که در دوران رژیم دیکتاتوری محمدرضا شاه همراه با فرزندان فدائی خود به مبارزه علیه استبداد و دیکتاتوری، تبعیض و نابرابری های طبقاتی روی آورد.
سرانجام در برگ ریزان پائیزی، خزان عمر، نماد برگ زرین بیش از پنچ دهه پیکار، مادر سلاحی را از درخت پرشاخ و برگ تاریخ فدائیان جدا کرد. از خاطرم نخواهد رفت که در سالیان دیکتاتوری و خفقان دوشادوش هم حماسه چریکهای فدائی خلق و رمز و راز همبستگی مادران با فرزندان مبارزمان را فریاد کردیم. مادر سلاحی مانند بسیاری از مادران مبارز که از میان ما رفتند، از مصب بی بازگشت رودخانه حیات انسانی گذشت و چشم از جهان بیداد برگرفت. هم اکنون ما مانده ایم با خاطرات آن ها و راه دشوار پیش رو . یاد مادر سلاحی و همه ی مادران مبارزی که رفتند گرامی باد.
ضایعه در گذشت مادر سلاحی را به خانواده و فرزندانش به ویژه مهری عزیز تسلیت می گویم.
فروغ لطفی
٩ آذر ١٣٩٢، تهران
**********************
در اندوه مادری سرشار از عشق و رفیقی فداکار،
صدیقه حائری ( مادر سلاحی) روز ٣٠ نوامبر دیده برجهان فرو بست
دامنی که پرورنده آرمانهای بزرگ بود وزندگی خفت بار را پس میزد وبا غرورتمام هیبت عواقب آرزوهای بزرگ را تاب میاورد ازمیان ما رفت.قلب پر مهرش با حسرت آزادی وزندگی در خور برای هیچ بودگان تا همه چیز گردند از تپش باز ایستاد.
کسی که تمام عمرو جوانیش در ستیز با ستم گذشت وفرزندانش یکی یکی زیر تیغ جلاد آزمون بلندای آرمان خواهی شدند. جواد ، کاظم وحسین پیشقراولان جنبش کمونیستی بدست مزدوران رژیم شاهنشاهی سرمایه کشته شدند وماند تا مهری دخترش بدست چهره اسلامی سرمایه گرفتار شود و دامادش محمود محمودی اعدام گردد . دو چهره زشت سرمایه را با گوشت واستخوان خود تجربه کرد ونفرت از آنها را دستمایه عشق به انسان وآزادی قرار داد. نوه هایش از ترکش این ستم نه تنها پدر ومادرشان را از دست داده بودند بلکه خود با همه خردسالی آماج وحشی گری اشکال اسلامی ستم شدند . در این میان آغوش پر مهر «عزیز» اما بود . با سخاوتی بیمانند و پناهگاهی امن . درکنار چنین کسانی بودن موهبتی است وشاد باد نسلی که از این موهبت به وفور برخوردار شده است ، نسلی که با آرمانگرایی نرد عشق باخت. ما فقدان صدیقه حائری که بنام رفیق مادر سلاحی مشهور است را به همه آزادیخواهان ورفقای کمونیست او و فرزندان مبارزش تسلیت میگوییم .
یاد پرشکوه « مادر سلاحی » را گرامی میداریم وبه احترامش آزادی را عاشقانه دنبال میکنیم
شورای حمایت از مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران ـ استکهلم
سرنگون باد جمهوری اسلامی سرمایه داری
زنده باد آزادی ، زنده باد سوسیالیسم
www.shora.se
Mobil:0701502011
shoraye1@gmail.com
۱ دسامبر ۲۰۱۳
**********************
رفیق صدیقه حائری، مادر سه تن از “آفتابکاران جنگل” از میان ما رفت
با کمال تاسف مطلع شدیم رفیق صدیقه حائری که فعالین کمونیست و چپ و دوستداراناش، او را با نام “مادر سلاحیها” میشناختند در سن ۸۸ سالگی در استکهلم - سوئد درگذشت.
مادر سلاحیها، که سه فرزند خود، جانباختگان فدائی حسن، کاظم و جواد را طی سالهای ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۴ در مبارزه با رژیم دیکتاتوری شاه از دست داد، یکی از چهرههای شناخته شدهی مبارزات مادران و خانوادههای زندانیان سیاسی و جانباختگان بود که فرزندان خود را در راه آزادی و سوسیالیسم از دست دادهاند.
او از جمله مادران نسل آفتاب و کار بود که با جسارت و پایداری، نقش مهمی در سازماندهی خانوادههای زندانیان سیاسی و جانباختگان، در سالهای قبل از قیام بهمن ۱۳۵۷ داشت. گرچه در پی مبارزات و جانفشانیهای شقایقهای سرخ و قیام تودهای، سلطنت سرنگون شد اما روی کار آمدن حکومت سرکوبگر جمهوری اسلامی و ادامه مبارزات سایر اعضای خانوادهاش، موجب شد تا مادر سلاحیها بار دیگر در صف مبارزات، در داخل و خارج از ایران در کنار انقلابیون و کمونیستها به مبارزه، مقاومت و پایداری ادامه دهد.
زندگی و مبارزه مادر سلاحیها، مادر نسل شقایقهای سرخ، سمبل مقاومت و پایداری مادرانی است که یاد فرزندان زندانی و جانباختهشان را با ادامه راه آنها و مبارزه برای عدالت و دادخواهی گرامی داشته و میدارند. تاریخ مبارزات نیم قرن گذشته ایران مملو از مبارزات، فداکاریها، ایثار و گذشت مادرانی است که با انعکاس سرکوب و کشتارفرزندانشان، نقش مهمی در جلب افکار عمومی و سازماندهی اعتراضات خانوادهها ایفا نمودهاند.
بی شک مبارزات مادر سلاحیها و سایر مادران نسل “آفتابکاران جنگل” در دهه پنجاه شمسی، الگو و الهامبخش مبارزات مادران خاوران و مادران پارک لاله بوده و هست. مادرانی که درد مشترک خود را با اعتراض به ظلم و سرکوب فریاد کرده و میکنند.
کمیته خارج کشور سازمان فدائیان (اقلیت) ضمن تسلیت به عزیزان و بازماندگان رفیق صدیقه حائری، برای آنها صبر و بردباری و سلامت آرزو میکند.
یاد و خاطره مادر سلاحیها زنده و پاینده باد
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی - زنده باد سوسیالیسم
کمیته خارج کشور سازمان فدائیان (اقلیت)
۱ دسامبر ۲۰۱۳ (۱۰ آذر ۱۳۹۲)
**********************
مادر سلاحی درگذشت!
با تاسف بسیار مطلع شدیم که مادر سلاحی (صدیقه حائری) روز ٣٠ نوامبر، ما را برای همیشه ترک نموده است. مادری رنجدیده و آزادیخواه که چه در رژیم شاه و چه در زیر سلطه جمهوری اسلامی تا جائی که می توانست از مبارزه با قاتلان فرزندانش باز نایستاد. مادری از نسل مادران دلیر زندانیان و شهدای چریک های فدائی خلق ایران.
مادر سلاحی برای اولین بار با دستگیری فرزند چریکش کاظم و متواری شدن جواد بطور مستقیم با ساواک شاه مواجه شد و با شهادت جواد در روز ٢۵ فروردین سال ۵٠ قساوت و ددمنشی رژیم شاه را هر چه بیشتر تجربه کرد و چند ماه بعد یعنی در تیر ماه همان سال خبر اعدام کاظم قلبش را به لرزه درآورد. او در حالی که با غم از دست دادن جواد و کاظم در جدال بود دستگیری و تیر باران حسین فرزند دیگرش کمرش را خم نمود. به این ترتیب مادر سلاحی سه فرزند کمونیست فدایی خود را در مبارزه تا پای جان آن ها با رژیم جنایتکار شاه و برای رسیدن به آزادی و سوسیالیسمِ از دست داد. اما این خون ها به خاک نماند و بذر های آگاهی و شور و امید مبارزه را بر سراسر فلات گستراند و مردم تحت ستم را به حرکت و بعد ها به قیام وا داشت؛ تا آن جا که در بستر انقلاب مردم بپا خاسته، شاه فرار را بر قرار ترجیح داد. با این حال مبارزات دموکراتیک و ضد امپریالیستی مردم به دلایلی به نتیجه نرسید و رژیم جمهوری اسلامی توسط امپریالیست ها بر سر کار آورده شد. این رژیم از همان روز اول به مقابله با آزادیخواهان برخاست و به این ترتیب مادر سلاحی این بار دختر و دامادش را اسیر چنگال دژخیمان تازه به قدرت رسیده دید. چندی بعد دژخیمان جنایتکار جمهوری اسلامی، رفیق محمود محمودی (بابک)، داماد مادر را به دار کشیدند. مادر سلاحی در شرایطی که دختر و دامادش در زندان در دست دژخیمان جمهوری اسلامی اسیر بودند ، همراه با دو فرزند آن ها به کردستان آمد و مدتی هم در پایگاه ما در کردستان همراه با نوه هایش جنبش انقلابی خلق کُرد را تجربه و شاهد جنایات و بمباران های وحشیانه جمهوری اسلامی بود.
چریکهای فدائی خلق ایران ، ضمن تسلیت درگذشت این مادر مبارز که به دلیل سلطه دیکتاتوری لجام گسیخته حاکم مجبور به زندگی در تبعید شده بود و با ابراز همدردی با بازماندگان آن عزیز و همه خانواده های جان باختگان فدائی و همه آن هائی که قلبشان برای رهائی رنجبران می تپد ، ایمان دارند که مبارزات کارگران و خلق های دلاور ایران سرانجام آرزوی همیشگی مادر سلاحی را متحقق خواهد نمود که با دلی آکنده از نفرت، مرگ جمهوری اسلامی و همه جلادان و قاتلان را روز شماری می کرد.
با ایمان به پیروزی راهمان
چریکهای فدائی خلق ایران
اول دسامبر ٢٠١٣