دومین سخنرانی خامنه ائی در باره مضحکه ١٢ اسفند که نام انتخابات بر آن نهاده اند، روز جمعه ١۴ بهمن در مراسم نماز جمعه تهران ایراد شد. او در بخشی از سخنانش به این مناسبت گفت : "هرچه حضور مردم در انتخابات بیشتر و پای صندوق های رای شلوغ تر باشد، اعتبار کشور بالا خواهد رفت و مصونیت کشور بالا می رود". خامنه ائی در سخنرانی قبلی اش "اظهار امیدواری کرده بود که جضور مردم پر شور و دشمن شکن باشد".
ایراد دو سخنرانی پیاپی خامنه ائی طی چند هفته برای کشاندن مردم به پای صندوق های رای، این ادعای ما را بروشنی ثابت می کند که، جمهوری اسلامی در حالیکه مشروعیت خود را از دست داده و در بنام انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم با دست زدن به کودتای انتخاباتی اعتبار این نوع نمایشات را هم همانند مشروعیت خود به زیر سئوال برد، تنها هدفی که در مضحکه ١٢ اسفند تعقیب می کند، کشاندن مردم به پای صندوقهای رای و نمایش مشروعیت خود به جهانیان است. هدفی که خامنه ائی حتی در سخنرانی دومش آن را پنهان نمی کند.
جمهوری اسلامی گرچه با تناقض داغ نگهداشتن تنور انتخابات و حادثه ائی پیش بینی نشده در این روز روبروست، اما برای کشاندن بدون دردسر امنیتی مردم به پای صندوقهای رای و گرفتن مشروعیت از آنها، بهرحیله، دروغ، تهدید و ارعابی از جعل و مونتاژ تصاویر گرفته، تا تهدید کارمندان و مزدبگیران دولتی، و پرداخت رشوه برای کشاندن بسیجی های مزد بگیر به پای صندوقهای رای، و ایجاد محیط رعب و وحشت و به گرو گذاشتن آخرین پرستیژهای مقامی چون خامنه ائی، متوسل می شود.
باوجود این تهدیدها و تمهیدها شهروندان تمام شهرهای بزرگ ایران از مدتها پیش موضع خود را در مقابل این نمایش علنا و بدون واهمه در تاکسی، در اتوبوس در مترو، صف نان و مواد غذائی بیان کرده و اعلام کرده اند که، در این نمایش شرکت نمی کنند و رای نمی دهند. اوضاع شهرستانها از این بهتر نیست. شنبه گذشته باهنر نائب رئیس مجلس در خوش بینانه ترین ارزیابی گفته بود که تنها ١٨ درصد مردم تهران در این نمایش شرکت خواهند کرد.
در راستای سیاست کشاندن مردم به پای صندوقهای رای، سران ریز و درشت رژیم در کردستان به تکاپوی نفس گیری افتاده و به مناسبتهای مختلف، با تکرار تهوع آور جملاتی چون حضور حماسی، دشمن شکن و پرشور مردم کردستان در همه صحنه ها، ماموریت دارند مردم کردستان را به پای صندوقهای رای بکشانند. البته این تلاشهای مذبوحانه، تنها نشانه و نمایش یاس و ناامیدی مزمن جمهوری اسلامی از عدم شرکت یکپارچه مردم کردستان در چنین نمایشاتی است. بلکه تلاشی است برای کاهش و جبران اثرات شکستی است که نشانه های آن از همین امروز در افق سحرگاهی ١٢ اسفند در کردستان پیداست. جمهوری اسلامی، جمهوری مردم کردستان نیست. مردم کردستان در رفراندم جمهوری اسلامی آری یانه شرکت نکردند و به مشروعیت این رژیم از همان آغاز حیات ننگین اش پاسخ منفی دادند. پاسخی که از نسل انقلاب به نسل بعد منتقل شد و مردم کردستان با مبارزه خود بر تداوم عدم مشروعیت این رژیم در کردستان صحه گذاشتند.
جمهوری اسلامی ٣٣ سال است که در تقلائی بی حاصل در آرزوی کشاندن مردم کردستان به پای صندوقهای رای بر خود می پیچید، اما با گذشت ٣٣ سال این آرزو بر دل سران این رژیم مانده است. اینبار هم شکست جمهوری اسلامی در کشاندن مردم به پای صندوقهای رای در کردستان قطعی تر از هر زمانی دیگری است. مردم کردستان در پاسخ به ایجاد محیط رعب و وحشت، و عجز و لابه مقامات محلی برای کشاندن آنها به پای صندوقهای نه تنها در روز ١٢ اسفند به پای صندوقهای رای نخواهند رفت و در خانه خواهند ماند، بلکه با همبستگی میلیونی خود طعم تلخ شکست دیگری را به سران رژیم خواهند چشاند. شکستی که خاطره دو اعتصاب عمومی ١٦ مرداد سال ٨٤ در اعتراض به ترور شوانه قادری، و ٢٣ اردیبهشت سال ٨٩ در اعتراض به اعدام فرزاد کمانگر و یارانش را در اذهان تداعی، و این دو رویداد عظیم را با با شکستی دیگر به مثلث شکست های رژیم تبدیل خواهند کرد. مردم کردستان با خالی گذاشتن صندوقهای رای در ١٢ اسفند برگ زرین دیگری به دفتر مقاومت حماسی خود در مقابل یکی از درنده ترین رژیمهای عصر خواهند افزود. شکست رژیم در کردستان قطعی است نتایج پیروزی در این مبارزه از همین آلان قابل اعلام کردن است.
١٢ اسفند سال ٩٠ روز شکست ورسوائی جمهوری اسلامی در کردستان و پیروزی دیگری برای مردم کردستان خواهد بود. این پیروزی را با اتحاد و همبستگی جشن خواهیم گرفت.
فرهاد شعبانی