امسال برای کارگران ایران علاوه بر تحمل فقر و فلاکت و گرانی سر سام آور و بی سابقه، سالی توأم با سرکوب و بازداشتهای و اذیت آزارهای مکرر فعالین کارگری بوده است. از ابتدای سال تاکنون ده ها مورد بازداشت، محاکمه و صدور احکام سنگین علیه فعالین صورت گرفته است. این تعرض و سرکوبها در حالی رو به فزونی گذاشته که به موازات آن اخراج و بیکار سازی، عدم پرداخت حقوقهای ناچیز و ۵ برابر زیر خط فقر، تورم و افزایش هر روزه قیمت مایحتاج که قدرت خرید کارگران را چند برابر نسبت به سال گذشته کاهش داده است. این شرایط مطمئنا بیش از این برای طبقه کارگر ایران قابل تحمل نخواهد بود، در نتیجه، اعتراضات گسترده به این وضعیت فلاکت بار که امروز هیچ امیدی برای بهبودی آن قابل انتظار نیست، امری حتمی و اجتناب ناپذیر خواهد بود. بدون شک بازداشتهای گسترده و پی در پی فعالین کارگری تلاشی در جهت پیشگیری از وقوع اعتراضات کارگری است. اما شرایط رو به وخامت زندگی ده ها میلیون کارگر پدیده ای نیست که با بازداشت فعالین برای ایجاد رعب و وحشت، قابل کنترل باشد.
بنابراین وظیفه مبرم ما جهت دفاع از زندگی و دستیابی به حقوق ابتدائی خود، حمایت و پشتیبانی از فعالین کارگری و همچنین اقدام به مبارزه ای گسترده برای آزادی همه فعالین بازداشت شده و زندانی است. طی دو هفته گذشته دو نفر دیگر از فعالین کارگری به نامهای محمد حسینی در شهر فیروزکوه و مظفر صالح نیا عضو هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران در شهر سنندج بازداشت شده اند. جرم این دو نفر مانند همه فعالین کارگری دیگر چیزی غیر از دفاع از حقوق خود و همکارانشان نیست. باید به این بازداشتها متحدانه اعتراض کرده و خواهان آزادی فوری محمد حسینی و مظفر صالح نیا و همه کسانی دیگر که در زندان هستند، شویم.
انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه و جمعهائی از فعالین کارگری شهرهای سنندج و کامیاران، از همه کارگران، تشکلهاف سازمانها و احزاب مدافع حقوق کارگر در داخل و در سطح بین المللی می خواهند شدیدا به بازداشت محمد حسینی و مظفر صالح نیا اعتراض نموده و خواهان آزادی آنها و بقیه فعالین در زندان شوند.
انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه
جمع هائی از فعالین کارگری شهرهای سنندج و کامیاران
١٦/١٠/١٣٩٠