بیست و نهم آبان ماه ، قانون کار، ٢١ ساله می شود.قانونی که پس از ١٢ سال از انقلاب سال ۵٧ که به بهانه های اوضاع نابسامان سیاسی و اقتصادی ،جنگ ٨ ساله و ... تصویب نشده بود، و در این سال ها بی حقوقی مطلق را برای کارگران به همراه داشت ، سرانجام در آبان ماه ١٣٦٩ به تصویب مجمع تشخیص مصلحت نظام رسید. این قانون پس از قانون اساسی مهم ترین قانون جاری کشور است. قانونی که طی این مدت فراز و نشیب های زیادی به خود دیده و در همان اوان تصویب ، مورد اعتراض سرمایه داران قرار گرفت. در سال ١٣٧٣ اولین ضربه به پیکر این حداقل ها و به ضرر کارگران وارد آمد ، عیدی سال ١٣٧۴ کارگران ، قراردادهای موقت و سفید امضا ، تسویه حساب شاغلین و تعدیل نیرو ، دریافت چک و سفته به عنوان ضمانت نامه ، خارج نمودن کارگاه های زیر ١٠ نفر از شمول قانون کار و .... ارمغان ضرر و هجوم به کارگران بود.
علی رغم تمامی بی حقوقی هایی که طی این ٢١ سال ، طبقه کارگر ایران با آن روبرو بوده، کارگران هرگز ساکت ننشسته اند و در گوشه و کنار ایران علیه بی حقوقی و استثماری که از طرف سرمایه داران و حامیانشان به آنان روا داشته اند، اعتراض کرده و خواهان احقاق حقوق از دست رفته خود بوده اند. اما دست اندرکاران سرمایه در ایران با استدلال و به بهانه اینکه قانون کار از کارگران ، زیادی حمایت می کند،در صدد اصلاح آن به نفع سرمایه داران برآمده اند و طی ٧٣ ماده، آن اصلاحیه را به مجلس فرستاده اند تا بی حقوقی های بیشتری باز هم قانونی شود.
ما کارگران خباز در سنندج ، مریوان و سروآباد به مناسبت بیست و یکمین سالروز تصویب قانون کار، فرصت را مغتنم می شماریم تا همچون هم طبقه ای هایمان در ایران نسبت به استثمار قانونی و تداوم آن اعتراض خود را نشان داده و اعلام داریم که طبقه کارگر دیگر این تحقیر را تحمل نخواهد کرد.
انجمن صنفی کارگران خباز مریوان و سروآباد و جمعی از کارگران خباز سنندج و حومه
كمیته هماهنگی برای كمك - دوشنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۰