از ۲۹ خرداد ماه هزاران کارگر صنعت نفت دست به اعتصاب عمومی زده‌اند. اعتصابات و اعتراضاتی که هر روز بر ابعاد آن افزوده می‌شود و پر بیراه نیست اگر آن را یکی از موفق ترین اعتراضات کارگری سال های اخیر بدانیم.
افزایش هر روزه مشکلات اقتصادی و فشارهای معیشتی بر مزد بگیران و قشر فرودست جامعه شکل گیری گسترده جنبش های اعتراضی را موجب شده‌است و این در حالیست که حاکمیت در تمامی این سال ها با بی توجهی به زندگی فلاکت بار مردم ایران کماکان در سودای مدیریت جهانی است و پاسخ آنها به مطالبات معترضین احضارهای گسترده، بازداشت، زندان و اخراج بوده است.
به راستی با وجود میلیاردها دلار هزینه ناحواسته و تحمیلی بر ملت تحقق کدام یک از مطالبات بدیهی معترضین امکان‌پذیر نیست؟
مطالبه افزایش دستمزدها ، امنیت شغلی و برچیده شدن دست شرکتهای پیمانکاری استثمارگر ،برخورداری از بیمه های حمایتی و بهداشتی و ۱۰ روز مرخصی در قبال ۲۰ روز کار، ایا خواسته های زیادی است؟
مگر نه اینکه در این شرایط سخت اقتصادی این ها، کف مطالبات برای برخورداری از حداقل های یک زندگی انسانی است؟
ما به عنوان انجمن صنفی معلمان مریوان و به نمایندگی از معلمان این شهر به کارگران زحمتکش اعلام می‌کنیم که تا آخرین روز اعتراضات در کنار شما هستیم و کمک به تحقق مطالبات برحق تان را وظیفه خود می‌دانیم.
همچنین از حاکمیت می خواهیم وضعیت فلاکت بار معیشتی مردم به ویژه کارگران، معلمان و بازنشستگان را مورد توجه جدی قرار دهد .
انجمن صنفی معلمان کردستان- مریوان