بیانیه مشترک چند تشکل مستقل بازنشستگان

سرکوب، بازداشت و پرونده سازی، سیاست شکست خورده ای در برابر مطالبات برحق کارگران، معلمان، بازنشستگان و اعتراضات گسترده و فزاینده‌ی مردم جان به لب رسيده است.
بازنشستگان یک سوم از دستمزد ماهیانه دوران اشتغال خود را در صندوق های بازنشستگی سرمایه گذاری کرده اند. در نتیجه معیشت مناسب مطابق با هزینه های زندگی امروزی از منابع صندوقها از ابتدایی ترین حقوق آن‌هاست.
در شرایطی که هنوز زیر بار تورم بیش از ۵۰ درصدی سال گذشته هستیم دولت عامدانه و بطور سیستماتیک سونامی افزایش قیمت ها را بر سرمان آوار کرده ست.
دوماه از سال گذشته و بازنشستگان همراه با کارگران و عموم مردم ناباورانه شاهد شوک نفس گیر افزایش قیمت ها بدون افزایش حقوق مطابق با هزینه های واقعی زندگی هستند.
جراحی اقتصادی اعلام شده با حذف آخرین سوبسیدها، زندگی‌ مزدبگیران شاغل و بازنشسته و توده‌های وسیع مردم را با افزایش فقر و فلاکت و تشدید شکاف طبقاتی بیسابقه ویران کرده است. سالهاست که ما بازنشستگان زندگی زیر خط فقر را تجربه میکنیم و برای برخورداری از معیشت مناسب، تلاش کردیم با برگزاری تجمع های مطالباتی و اعتراضی و صدور بیانیه ها صدای خود را بگوش مقامات و مسئولان و تصمیم گیران برسانیم اما تا کنون پاسخی دریافت نکرده ایم.
در مقابل موجی از گرانیهای بیسابقه که کل جامعه را ملتهب و متشنج کرده است، دولت افزایش حقوق بازنشستگان کشوری و لشکری را بشکلی حقیرانه و توهین آمیز فقط ده درصد اعلام کرده است. در مورد بازنشستگان تامین اجتماعی حتی به میزانی که در شورای عالی مزد مصوب کرده اند علیرغم اینکه جوابگوی چنین وضعیتی از گرانی های کمرشکن نیست، با اینحال دولت از تائید مصوبه مربوطه امتناع کرده و آشکارا با زیرپا گذاشتن قوانین و مصوبات خود باعث اعتراضات گسترده تر و خشمگین تر بازنشستگان خواهد شد.
اتخاذ سیاست ها و برنامه های نئولیبرالی با خصوصی سازی های گسترده آنهم بشکل رانت و رابطه در میان صاحبان نفوذ و دایره قدرت، حذف سوبسیدها و دستاوردهای مبارزات کارگران در حوزه خدمات عمومی و کالائی شدن خدمات اجتماعی، مقررات زدایی بویژه در قوانین و قراردادهای کار، سرکوب احزاب و تشکل های کارگری و معیشتی مستقل، نتیجه ای جز فلاکت عمومی را در بر نداشته است. سیاستی که در طول عمر دولت های سرمایه داری پس از انقلاب بوضوح اعمال شده و ناتوانی این دولتها درپاسخ دادن به مطالبات کارگران وسایر مزدبگیران هر بار آشکار تر شده است. در نتیجه مقاومت و اعتراض به این شرایط را هم اکنون در کف خیابانهای شهرهای مختلف شاهدیم.
اعتراضاتی که چه بشکل تجمع و گردهمائی توسط معلمان، کارگران و بازنشستگان و سایر جنبشهای مطالباتی بصورت مستمر انجام میگیرد و چه اعتراضاتی که هم اکنون علیه انفجار قیمتها و جراحی اقتصادی در کف خیابانها جاریست، منشاء و ماهیتی یکسان داشته و ریشه در تعرض بیسابقه به معیشت و زندگی اکثریت جامعه دارد.
در مقابل اعتراضات برحق و طبیعی مردم مخصوصاً مزدبگیران، بی ثبات کاران و لشکر عظیم بیکاران، حکومت همچون سابق با مشت آهنین و سرکوب پاسخ میدهد. سیاستی که علیرغم آزمودن بی ثمر آن، هر بار با سماجت بیشتر بر آن پای میفشارد.
ما ضمن محکوم کردن سرکوب، بازداشت و پرونده سازی، در برابر مطالبات برحق کارگران، معلمان، بازنشستگان و در مقابل اعتراضات گسترده و فزاینده‌ی مردم جان به لب رسيده، خواهان توقف فوری سرکوب و پیگرد های امنیتی قضائی و آزاد کردن فوری و بی قید و شرط همه بازداشت شدگان هستیم و بر تامین مطالبات معیشتی مطابق با نیازهای زندگی امروزی تاکید و اصرار داریم.