بیانیه عمومی در رابطه با افزایش حقوق کارگران برای سال ۱۴۰۰.
به سیاق سالیان گذشته، امسال نیز شورای عالی کار از نیمه دوم سال اقدام به اجرای نمایشات مشمئزکننده حول افزایش دستمزد کارگران برای سال آینده کرده است.
در حالیکه کارشناسان اقتصادی حکومتی و گروه به اصطلاح نمایندگان کارگری وابسته به دولت، با زدن از سر و ته سبد معیشت خانواده کارگری و حذف اقلامی مانند تفریح، مسافرت و امکانات رفاهی مناسب که نقش اساسی در حفظ آرامش و سلامتی روان انسانها دارد، میزان سبد معیشتی را بیشتر از ١٠ میلیون تومان محاسبه کرده بودند و در حالیکه خواست عمومی کارگران شاغل و بازنشسته بیش از ١٢ میلیون تومان است، دولت با بهره گیری از بخشنامه مجلس در مورد افزایش ٢۵ درصدی حقوق کارمندان، قصد دارد در صورت عدم موفقیت طرح دستمزد توافقی بین کارگر و کارفرما که در نامه معاونت حقوقی ریاست جمهوری در ارتباط با مزد نوشته شده است، حقوق کارگران را بین ٢۵ تا ٣۵ درصد افزایش دهد.
معلوم است نه دولت و مجلس می خواهند به خواست سراسری کارگران برای افزایش مزد بالای خط فقر تن بدهند و نه ادعاهای اعضای شوراهای اسلامی کار، خانه کارگر و کانون انجمنهای صنفی که در شورای عالی کار عضویت دارند، مبنی بر اینکه افزایش ٢۵ و ٣۵ درصدی مزد را نخواهند پذیرفت، جدی است.
ده ها سال است این نوع نمایشات، از محاسبات کارشناسانه اقتصاد دانان حکومتی گرفته تا ارائه آمارهای غیر واقعی تورمی دستگاههای ذیربط و ادا و اطوارهای عوامفریبانه نمایندگان به اصطلاح کارگری در شورای عالی کار بر سر دستمزد کارگران در جریان است. ماحصل کل این بازیها، امروز زیر خط فقر رفتن بیش از ٨٠ درصد مردم کار کن و تولیدگر جامعه، شامل کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و بیکاران است. طبعات این شرایط فلاکتبار، افزایش هر ساله چند برابری گرسنگان، زباله گردان، کولبران در مرزهای غربی و سوختبران در مرزهای شرقی که هر روز اخبار به قتل رسیدنشان توسط نیروهای نظامی مرزی و یا جانباختنشان در اثر شرایط جوی و حوادث مسیر رفت و آمد منتشر می شود، است. حاصل این تلاش ها برای زیر خط فقر نگهداشتن اکثریت جامعه، گسترش اعتیاد و فحشا و خودکشی به خاطر فقر و گرسنگی است که دامنه آن به میان کودکان نیز کشیده شده است. ميليون ها کودک کار و ۳ میلیون بازمانده از تحصیل طبق آمار وزارت کار اقلامی دیگر از تبعات تحمیل فقر و گرسنگی بر اکثریت جامعه هستند.
اعتراض به این شرایط همواره به بهانه هایی مانند ضرورت گردش چرخ صنعت و تولید، تحریم و غیره سرکوب شده است.
اما ما کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان، کارگران اخراجی و جوانان بیکار سالهاست که پاسخ خود را به این نوع بهانه ها، با اعتراضات و اعتصابات قدرتمند داده ایم و امروز نیز در آستانه ورود به سال جدید بر خواست های معیشتی خود اصرار و پافشاری می کنیم.
ما خواهان افزایش حداقل مزد ١٢ میلیون تومان برای شاغلان و تخصیص همین میزان مستمری و برای بازنشستگان و همچنین ١٢ میلیون تومان به عنوان بیمه بیکاری برای کلیه کارگران بیکار شده و بیکاران بالای ۱٨ سال هستیم.
۱- انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه
٢- گروهی از فارغالتحصیلان بیکار دانشگاه رازی کرمانشاه
٣- گروهی از ورزشکاران رزمی کار کرمانشاه
۴- سندیکای نقاشان البرز
۵- گروهی از فعالین کارگری سقز
٦- گروهی از کارگران لوله کش ساختمانی سقز
٧- گروهی از کارگران برق کار ساختمانی سقز
٨- گروهی از کارگران نقاش ساختمانی سقز
٩- گروهی از کارگران بیکار محله تپه شافعی
١٠- گروهی از کارگران بیکار محله بردبران
١١- گروهی از کارگران بیکار محله تپه مالان
١٢- گروهی از کارگران بیکار محله
کریم اباد
۱۳- گروهی از کارگران نانوایی سنندج
١۴- گروهی از کارگران کمربندی ١٧ شهریور
١۵- گروهی از کارگران بیکار خیابان فرح. -
١٦- گروهی از کارگران دستفروش سنندج
١٧- گروهی از کارگران شهرک صنعتی سنندج
۱٨- گروهی از جوانان بیکار روستای نوره سنندج
۱۹- گروهی از کولبران مریوان
٢٠- گروهی از کارگران مرغداری مریوان -
٢۱- گروهی از معلمان مریوان
٢٢- گروهی از کارگران فصلی نقده
٢٣- گروهی از فعالین لغو کار کودکان
٦ اسفند ۱۳۹۹