افق روشن
www.ofros.com

در تظاهرات ٦ ژوئن مقابل سازمان جهانی کاردر ژنو شرکت کنیم


فراخوان مشترک                                                                                                    یکشنبه ۹ خرداد ۱۳۹۵ - ۲۹ مه ۲۰۱٦

سازمان جهانی کار در ژنو، میزبانی شلاق به دستان

و دشمنان طبقه کارگر ایران را به عهده خواهد گرفت!

در تاریخ ۶ ژوئن اجلاس سالانه سازمان جهانی کار در ژنو آغاز به کار خواهد نمود. جنایتکاران و دشمنان کارگران ایران به‌عنوان نماینده در این اجلاس حضور خواهند یافت! سازمان جهانی کار در شرایطی پذیرای مزدوران جمهوری اسلامی به‌عنوان نماینده کارگران می‌گردد که زخمه‌ای بدن کارگران معدن طلای آق دره در ایران که به شیوه قرون‌وسطایی و برای خوشایند صاحبان سرمایه به شلاق کشیده شده‌اند، هنوز التیام نیافته است. به شلاق کشیده شدن کارگران به جرم دفاع از هم زنجیران خود و نیز در دفاع از مطالبات بر حق و پایمال‌شده خویش، یکی از کثیف‌ترین و جنایتکارترین عملی است که در نظام سرمایه‌داری هار صورت می‌گیرد. سازمان جهانی کار در شرایطی شنجه گران و دشمنان کارگران ایران را به این اجلاس دعوت می‌کند که تعداد بی‌شماری از فعالین و مدافعین کارگری در این کشور به زندان‌های طویل‌المدت محکوم‌شده و همواره و همه‌روزه از طرف مزدوران قضایی مورد ضرب و شتم و شکنجه، اذیت و آزار قرار می‌گیرد. آنچه مسلم است سردمداران سازمان جهانی کار با دعوت از نمایندگان جمهوری اسلامی به اجلاس، آشکارا چشمان خود را بر تمامی این بی‌عدالتی‌ها، سرکوب‌ها و زندان و ستمی که نسبت به کارگران ایران اعمال می‌شود، بسته و به عبارتی با پذیرش این مزدوران، تمامی عملکرد رژیم را که نسبت به کارگران ایران اعمال گشته و می‌شود مهر تائید میزند. جعفر عظیم زاده فعال کارگری چندین هفته است که در اعتراض به پایمال شدن مطالبات کارگران و نیز در مخالفت با اعمال زور و سرکوب نهادهای فاشیستی نظام قضایی در ایران، در زندان دست به اعتصاب غذا زده و در شرایط سخت جسمانی قرارگرفته است.

ایرانیان آگاه و مترقی!
افرادی که از طرف جمهوری اسلامی بنام نمایندگان کارگر به اجلاس سازمان جهانی کار گسیل داده می‌شوند درواقع جاسوسان رژیم و نمایندگان و عمال کارفرمایان سرمایه‌داران غارتگر و انگل در نظام ضد کارگری در ایران بشمار می‌روند. در مخالفت با این اقدامات ضد کارگری و ضد انسانی در ایران، از طریق برپایی آکسیون‌ها و تظاهرات، خواستار اخراج تمامی مزدوران جمهوری اسلامی از اجلاس سازمان جهانی کار شویم. در هر شهر و کشوری که حضور داریم، به شلاق کشیده شدن کارگران زحمتکش معدن آق دره به دست رژیم سرمایه‌داری و مذهبی ایران را، در نزد افکار عمومی جهان شدیداً افشا و محکوم کنیم. با تمامی نیرو و توان خویش خواهان آزادی بی‌قیدوشرط جعفر عظیم ‌‌زاده و تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی از زندان‌های نظام جنایتکار حاکم بر ایران، گردیم.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی ایران

زنده‌باد آزادی - زنده‌باد سوسیالیسم

برقرار باد حکومت شورایی

کمیته خارج از کشور سازمان فدائیان (اقلیت)

۲۹ مه ۲۰۱۶

**************

اعتراض به اجلاس سازمان جهانی کار برای

پذیرفتن سرکوبگران بعنوان نمایندگان کارگران ایران

بیانیه مشترک

اجلاس سازمان جهانی کار طبق سنت هر ساله در نیمه اول ماه ژوئن در ژنو برگذار می شود که امسال نیز صدو پنجمین آن از تاریخ ۳۰ مه آغاز و تا ۱۱ ژوئن ادامه خواهد داشت. تداومی که همه ی امید به مبارزه علیه سیستم سرمایه داری جهانی را از سیمای این اجلاس نقش بر آب می کند و بیش از بیش خواسته های کارفرمایان سرمایه را در اهداف خویش برقرار می سازد و هیچ ربطی به منافع واقعی کارگران ندارد و در نهایت سازمانی است برای تحکیم سیستم سرمایه داری در سراسر جهان و ابزاری است برای سازش طبقاتی. از آنجا که سازمان جهانی کار سه جانبه گراست، دولت ها (۱٨۵ کشور) و کارفرمایان سرمایه نیز در ان بصورت رسمی عضویت دارند، بنابراین موازین و مقاوله نامه هایی که در زمینه ی منافع طبقاتی کارگران به تصویب رسیده اند، ضمانت اجرایی ندارند، زیرا با مداخله گری دو نیروی دیگر یعنی دولت ها و کارفرمایان، استحکام طبقاتی و دفاع از کارگران جهانی را از دست می دهند. طبقه کارگر ایران، زیر وحشیانه ترین فشارهای نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی قرار دارد، طبقه ای که قادر نیست حتی مراسم های کارگری نظیر اول مه را برگزار نماید. طبقه ای که فاقد هرنوع آزادی تشکُل یابی، امنیت شغلی و تامین کامل پوشش های رفاهی - اجتماعی نظیر بیمه بهداشت و درمان، بیمه بیکاری، بیمه حوادث ناشی از کار است و زمانی که نیروی کارش را بورژوازی به خدمت می گیرد، مجبور است با اشکال قرون وسطایی یعنی با قراردادهای موقت و کاغذ های سفید امضا به کار گماشته شود که بیش از ۹۵ در صد از کارگران ایران را شامل می گردد، و باز میان کارگران و واحدهای تولیدی کوچک و بزرگ، دست شرکت های پیمانی ظاهر می گردند که بویژه در زمان دولت باصطلاح امید روحانی رسمیت یافته اند و در چنین چارچوبی بسیاری از مسئولیت های اشتغال به کار و نیز پیامدهای دیگر بدانها محول شده است. علاوه بر استثمار شدید یاد شده در فوق، کارگران همواره با ماه ها حقوق معوقه مواجه اند. اینها اشکال وحشیانه خرید نیروی کار در جمهوری سرمایه اسلامی ایران است که امنیت شغلی را بطور کامل از آنها سلب می نماید. مضافا که کارگران ایران حق ایجاد تشکل مستقل کارگری را ندارند و در صورت مقاومت با دستگیری، زندان، آزار و شکنجه و بالاخره بیکاری روبرو می شوند که بدین صورت معیشت خود و خانواده بطور جدی در فقدان پوشش اجتماعی به خطر می افتد. زیرا در حاکمیت جمهوری اسلامی فقط تشکل های کارگری وابسته به حکومت که مجموعا ۵ نهاد باصطلاح کارگری را شامل می گردند و بعنوان نمایندگان و صدای دروغین کارگری همراه با کارفرمایان و نمایندگان دولتی در اجلاس سازمان جهانی کار هر ساله شرکت می کنند، حق فعالیت دارند. سازمان جهانی کار از تمامی معضلاتی که بصورت قرون وسطایی گریبانگیر طبقه کارگر ایران است، آگاهی دارد. سازمان جهانی کار واقف است که تشکل های مستقل کارگری اعم از اتحادیه ها، سندیکاها و نهادهای کارگری مختلف، حق حیات ندارند. سازمان جهانی کار می داند که خط فقر در ایران بر میزان و محاسبه ی تولید ناخالص داخلی، نرخ تورم سالانه و هزینه سبد یک خانوار چهار نفری، سه میلیون و پانصد هزار تومان است که جمهوری اسلامی بیش از چهار برابر نزول داده و به سطح 812 هزار تومان رسانده است. سازمان جهانی کار همه ی حقایق را از نهادها و سندیکاها و نیز فعالین کارگری مستقل از حکومت دریافت می دارد و همه را آگاهانه به فراموشی می سپارد.
سازمان ها و فعالین کارگری هر ساله یک روز از اجلاس را جهت اعتراض و برگزاری تظاهرات در ژنو حاضر میشوند و در پایان، سازمان جهانی کار نمایندگانی از اپوزیسیون را می پذیرد و با آنها در رابطه با معضلات عدیده به بحث می نشیند و همواره تعهداتی را در رابطه با فشار به جمهوری اسلامی به نمایندگان می دهد، ولی همه ی قول و قرارها و تعهدات باصطلاح مسئولانه، جنبه ی نمایشی به خود می گیرد و در عمل هیچ نتیجه و ثمری ببار نمی آورد. در یک کلام؛ سازمان جهانی کار نمایندگان ما را با فریب کاری بدرقه می نماید. برای نمونه در سال ۱۳۹۳ که صدو سومین اجلاس در ژنو جریان داشت، علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در آن شرکت می نماید زیرا در این اجلاس، ایران عضو هیئت مدیره سازمان جهانی کار انتخاب می گردد و علی ربیعی در سخنرانی طولانی خویش، فضا را از دروغ های گوبلزی در رابطه با طبقه کارگر ایران مملو می سازد. وی در این اجلاس عنوان می دارد: «... وزارت تحت هدایت اینجانب همواره بر اساس طرح های حمایتی، شبکه تامین اجتماعی خود را توسعه داده است. دولت جدید بویژه بر موضوع گسترش حمایت های اجتماعی تمرکز خاصی داشته، که از آن جمله می توان به بیمه رایگان برای همه ی ایرانیان، طرح امنیت غذایی، مبارزه با فقر مطلق، مسکن ارزان برای اقشار محروم، ارتقای مراقبت های بهداشتی و درمانی و ارائه حمایت های لازم و فوری به زنان سرپرست خانوار اشاره کرد.»(1) که مورد تشویق مسئولان سازمان جهانی کار قرار گرفت. جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی در بیانیه خود، پیرامون اقدام به اعتصاب غذا، عملکرد این سازمان را بدرستی نقد کرده و به اغماض این سازمان نسبت به بیحقوقی کارگران، اعتراض کرده اند: «عدم شناخت و عمل موثر سازمان جهانی کار ILO در قبال نقض حقوق بنیادین کارگران و معلمان ایران... ». این دو مبارز زندانی، بدنیطریق ماهیت کاملا جانبدارانه و بورژوایی این سازمان را برملا می سازند. بنابراین باید ار منافع طبقه کارگر جهانی و نیز طبقه کارگر ایران دفاع قاطعانه نمود و به اطلاع مسئولان سازمان بین المللی کار رساند که مقاوله نامه های شما تنها دفاتر بایگانی آن سازمان را اشغال نموده و دول سرمایه داری و ضدکارگری مانند جمهوری اسلامی، به هیچیک از آنها پایبند نیستند. نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی بخاطر رنج و ستمی که به طبقه کارگر، معلمان و سایر زحمتکشان جامعه وارد می سازد، مطابق با موازین این سازمان باید اخراج گردد. رژیمی که با زیر پا گذاشتن مقاوله نامه های اولیه سازمان جهانی کار، به تشکل های مستقل تهاجم وحشیانه می آورد، حق اعتصاب، تجمع، راه پیمایی و تظاهرات طبقه کارگر را سرکوب می کند و هرگونه اعتراضی را با منطق بازداشت، زندان، شکنجه و اخراج از کار پاسخ می دهد و با حمایت از کارفرمایان که خود نیز در زمره ی آنان محسوب می شود، استثمار قرون وسطایی را تسریع و گسترش می بخشد و در فقدان بیمه های اجتماعی... و نیز بیمه بیکاری، کارگران و متحدان طبیعی آنان، یعنی معلمان، پرستاران و سایر اقشار فقیر جامعه را در محرومیت مطلق قرار می دهد و به دلیل ماهیت سرمایه دارانه خویش، ترس و وحشتی عظیم از کارگران دارد و موجودیت و نیز ثبات طبقاتی آنان را خطری جدی در چارچوب حیات ننگین خویش ارزیابی می کند.
اجلاس سازمان جهانی کار در همدستی با سرمایه داران، کارفرمایان آنها و دولت های سرمایه، در حقیقت به تایید استثمار طبقه ی کارگر جهانی می پردازد و وظیفه ی تمامی تشکل های کارگری است که اینگونه ترفندهای جهانی را افشا نمایند و با مرزبندی با اتحادیه و سندیکاهای زردی که به آرایش سازمان بین المللی یاد شده می پردازند، از حقوق اولیه و مطالبات بنیادین طبقاتی و انقلابی کارگران دفاع نمایند.

زنده باد همبستگی بین المللی کارگری

پیش بسوی تشکل مستقل و سراسری کارگران در ایران!

سرنگون باد نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی ایران

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

شورای دفاع از جنبش کارگری ایران، گوتنبرگ ـ سوئد

شورای همبستگی با جنبش کارگری ـ پاریس

shabeham@gmail.com
conseil.solidarit@yahoo.fr

٨ خرداد ۱۳۹۵ ـ ۲٨ مه ۲۰۱٦

منبع: (۱) ایلنا (خبرگزاری کار ایران) ـ ۲۱ خرداد ۱۳۹۳

**************

فراخوان

به تظاهرات در مقابل سازمان جهانی کار

در پشتیبانی ازمبارزات جنبش کارگری ایران

متن فراخوان به زبان انگلیسی اینجا کلیک کنید.
متن فراخوان به زبان فرانسوی اینجا کلیک کنید.
متن فراخوان به زبان آلمانی اینجا کلیک کنید.

دوستان و یاران گرامی!

یکصد وپنجمین کنفرانس سالانه سازمان جهانی کار درفاصله روزهای ۳۰ ماه مه تا ۱۱ ماه ژوئن درشهرژنو درسوئیس برگزار می شود.
دولت سرمايه دارى جمهورى اسلامی ، كارگران، معلمان، روزنامه نگاران و ديگر زحمتكشان و مزد بگيران ايران را در شرايط وخيمی قرار داده است. فعالين كارگرى، نمايندگان معلمان، روزنامه نگاران و مدافعان حقوق كارگران و زحمتكشان ، سركوب و در زندان هاى طولانی مدت فرسوده شده و بعضن به قتل می رسند. نه تنها كنوانسيون هاى سازمان جهانی كار در ايران اجرا نمی شود، بلكه از طريق مقررات زدايی و تغيير قوانين كار، بی حقوقی و نظام برده دارى بر نيروى كار حاكم شده واين همه برای آنست كه منافع سرمايه داران داخلی و خارجی از طريق فراهم سازى كارگر ارزان و مطيع بدون تشكل هاى مستقل فراهم آيد. و اين در شرايطی است كه صندوق پس انداز تامين اجتماعی كه با پول كارگران و بازنشستگان زحمتكش پر می شود، غارت و به ورشكستگی كشانده شده است.
حقوق هاى معوقه کارگران پرداخت نمی شود. قراردادهاى سفيد امضا و مزد ناچيز چهار برابر زير خط فقر در جريان است. كارگران مهاجر از حقوق برابر برخوردار نيستند. بر ابعاد فاجعه بار كودكان كار هر دم افزوده می شود و ما با شدت يابی تبعيض جنسيتی و نابرابرى حقوقی زنان با مردان روبرو هستيم و ... در چنين شرايطی امسال دراجلاس سازمان جهانی كار، قرار است همچون گذشته كارگزاران مزدور و انتصابی و نمايندگان امنيتی حكومت اسلامی به عنوان نمايندگان كارگرى شركت كنند.
ما ازهمه ی انسان های آزاده ،اتحادیه های کارگری، تشکل های کارگری ، مدافعان جنبش کارگران و زحمتکشان ، فعالین مدافع حقوق پناهندگی ، تشکل ها و نهاد های چپ، دمکراتیک و ترقیخواه دعوت می کنیم تا درتظاهراتی که علیه حضور مزدوران ضد کارگری رژیم جمهوری اسلامی ، سرمایه داران داخلی و بین المللی همدستشان درروزدوشنبه ٦ ژوئن درمیدان ملل شهرژنو درسوئیس برگزارمی شود، حضور یابند وازمطالبات و مبارزات کارگران و زحمتکشان ایران پشتیبانی نمایند.

زمان : ٦ ژوئن ۲٠۱٦ از ساعت ۱۱ ـ ۱۵

مکان : Palais des Nations (Genève)

میدان ملل مقابل مقر اروپائی سازمان ملل در شهر ژنو

تلفن های تماس :

٠٠٤۱٧٦۵۱٦۱٨٦٦ علی مبارکی

٠٠٤۱٧٨٩۱٠٩٧٨٩ خسرو آهنگر

٠٠٤۱٧٦۵۵٩۲٦٦٦ صادق انشائی

ای ـ میل : kargar_1357@hotmail.com

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

پیروز باد جنبش کارگری

کمیتــه برگــزار کننده تظــاهــرات ٦ ژوئن- سوئیس

حمایت کنندگان:

۱ـ اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران ـ سوئیس

۲ـ اتحاد نیروهای دمکراتیک ایرانی ـ سوئیس

۳ـ کمیته دفاع از مبارزات مردم ایران ـ سوئیس

**************

فراخوان مشترک

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران - خارج کشور

در تظاهرات ۶ ژوئن در حمایت از جنبش کارگری ایران و علیه حضور

نمایندگان جمهوری اسلامی دراجلاس سالیانه‎ "سازمان جهانی کار" در ژنو شرکت کنیم!

‎ صد و پنجمين اجلاس سالانه سازمان جهانی کار از ۳۰ مه تا ۱۰ ژوئن ۲۰۱۶ در شهر ژنو‎ سوئیس برگزار خواهد شد.
‎ طبق روال سالهای گذشته، از ایران نیز علاوه بر نمایندگان دولت جمهوری اسلامی و نمایندگان کارفرمایان، از تشکل های وابسته به حکومت یعنی "کانون عالی شوراهای اسلامی کار"، "كانون عالی انجمن های صنفی کارگران ایران"، و "مجمع عالی نمایندگان کارگران" یعنی خود برگزیدگان رژیم و نیروهای اطلاعاتی و امنیتی، بشکل دست چين شده توسط وزارت كار جمهوری اسلامی تحت عنوان "نمایندگان کارگران ایران" در صحن این اجلاس حضور می يابند.
‎در اساس اينها كارگزاران رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی كه وظيفه سركوب حركات مستقل كارگری در ايران را به عهده دارند می باشند که به نام نمايندگان كارگران ايران راهی اجلاس ژنو می شوند. عليرغم اين كه مسئولين سازمان بين الملی كار به پاس اعتراضات مكرر و تلاش های فعالين راستين كارگری در ايران و مدافعان جنبش كارگری در خارج از كشور از اين امر اطلاع دارند كه افراد اعزامی از سوی حكومت ايران، نماينده جنبش مستقل کارگران ايران نيستند، اما همچنان به آنها اجازه مي دهد كه در اجلاس به نام و به نمایندگی از کارگران ایران شرکت داشته باشند!؟
نمایندگان و فعالین واقعی کارگری در ایران تحت سرکوب شدید و کنترل امنیتی قرار دارند و بسیاری از آنان یا در زندان بسر می برند و یا حکم حبس تعلیقی برایشان صادر شده و از کار اخراج گشته و خود وخانواده اشان تحت انواع و اقسام فشارهای امنيتی قرار دارند و یا به به ناگزیر به تبعید کشانده شده اند.
‎شرایط زندگی و کار کارگران ایران اسف بار است. فشار بر تشکل‌های کارگری مستقل و کارگران و معلمین و سایر مزدبگیران بیش از پيش افزایش پیدا کرده است. بازداشت و دستگیری کارگران، اذیت و آزار زندانیان کارگر، عدم دسترسی به درمان برای زندانیان و از جمله کارگران زندانی، سركوب خشن اعتراضات و اعتصابات، اخراج، تبعیض، عدم پرداخت دستمزد و صدور احکام تنبيهی و زندان برای کارگران اعتصابی هم چنان ادامه دارد و ابعاد گسترده تری به خود گرفته است. مراسمهای غیر دولتی اول ما مه هر ساله با قدرت تمام سرکوب می شوند. حقوق‌های معوقه همچنان مساله کارگرانی است که با دستمزدی بسیار پایینتر از خط فقر مشغول به کارند و همان حقوق اندک را هم با تاخیرهای چند ماهه دریافت می‌كنند. تبعیض علیه زنان و کارگران مهاجر به خصوص کارگران افغان بطور گسترده ادامه دارد و وضعیت کودکان کار همچنان اسف بار است؛ ‎تبعيض و فشار عليه معتقدان به ساير مذاهب ادامه دارد.
‎ در چنين شرایطی که کارگران در ایران با بی حقوقی مطلق رو به رويند و رژیم جمهوری اسلامی فضای سرکوب و ارعاب را بر طبقه کارگر و بر کل جامعه تحمیل کرده است، و با توجه به ممنوعیت تشکل یابی و اعتصاب، رژيم همچنان سعی میکند تا با کمک و حمایت عملی سازمان جهانی کار و دولت ها و نهادهای سرمایه داری جهانی، عوامل خود را هر ساله به عنوان نمایندگان کارگران ایران به اجلاس سالیانه سازمان جهانی کار اعزام نماید.
‎ما ضمن اعتراض به سازمان جهانی کار بدلیل تداوم چنین سیاستی که عملا به معنای همکاری با رژیم در زیر پا گذاشتن حق ایجاد تشکلات مستقل کارگری درایران است، و نیز در اعتراض به حضور كارگزاران رژيم ايران تحت پوشش نماينده كارگران در اجلاس و هم چنين در اعتراض به سركوب تشكلات و فعالین كارگری و ممانعت از ايجاد و گسترش تشکل های مستقل کارگری اقدام به اعتراض از جمله از طریق برگزاری آکسیون در مقر سازمان جهانی کار در ژنو خواهیم کرد. ما از همه مدافعين كارگران، سازمانها، احزاب و نيروهای آزادی خواه و سوسياليست دعوت می كنيم در تظاهرات روز دوشنبه ۶ ژوئن ٢٠١٦ از ساعت ۱۱ صبح تا ۳ بعدازظهر در میدان ملل مقابل مقر اروپائی سازمان ملل در شھر ژنو شرکت کنند، و نسبت به زیر پا گذاشته شدن حقوق کارگران ایران توسط رژیم اسلامی ایران و حضور نمایندگان رژِیم جمهوری اسلامی در اجلاس سازمان جهانی کار صدای خود را بلند كنند.

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی

زنده باد سوسیالیسم

۲۰ مه ۲۰۱۶

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران - خارج کشور

nhkommittehamahangi@gmail.com

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

info@workers-iran.org