فریبرز رئیس دانا، اقتصاددان، عضو کانون نویسندگان ایران، فعال اجتماعی و حامی کارگران و زحمتکشان، روز دوشنبه بیست و ششم اسفند ماه در بیمارستان تهران پارس دیده از جهان فرو بست.
شنا بر خلاف جریان و نقد تند و تیز هر آنچه که هست و اعتراض به پلشتی ها، بی عدالتی ها، زور گویی ها و قدرت سیاسی سرکوب گر از ویژگی های بارز رئیس دانا بود. به همین دلیل نیز، هم در دوران استبداد سلطنتی و هم در رژیم سرکوب گر جمهوری اسلامی خود را در پشت میله های زندان یافت. به آنچه که که می نوشت و می گفت سخت باور داشت. این را می شد در شور و حرارتی که در صدایش بود، بویژه آنگاه که از شرایط غیر انسانی تحمیل شده بر کارگران و اکثریت مردم توسط رژیم اسلامی سخن می گفت، به وضوح دریافت. او آنچنان که خود با افتخار می گفت؛ آرمان گرا بود. او با آرمان زیست و تا آخر در راه آرمان اش تلاش و مبارزه کرد؛ آنهم در دورانی که جریان های دست راستی بورژوایی در عرصه جهانی و همتایان سبک مغزتر و مرتجع آنها در ایران با تبلیغات گوش خراش، آرمان گرایی را به سخره می گرفتند و هنوز می گیرند. تحقیر آرمان گرایی و تلاش برای خفه کردن هر صدای آرمان خواه همواره تلاشی است برای تحمیل شرایط موجود و وادار کردن مردم به پذیرش وضعیت مورد دلخواه طبقه و قدرت سیاسی حاکم. رئیس دانا آرمان گرا بود و به سخن خود او آرمان اش "جامعه بهتر" برای مردم بود.
به عنوان یک اقتصاد دان و همچون یک آرمان گرای پر شور، وضعیت طبقه کارگر و زحمتشکان از دغدغه های فکری و همیشگی رئیس دانا بود. شرایط کار، وضعیت قراردادها، وضعیت دستمزد ها، حداقل دستمزد کارگران، مسئله کودکان کار و معضل بزرگ بیکاری و ابعاد هولناک آن، از جمله موضوعاتی بود که او پیگیرانه در بررسی ها و مطالعات مستقل اقتصادی به آنها می پرداخت و اقدامات و سیاست های قدرت حاکم را در این عرصه از دیدگاه خویش به نقد می کشید.
رئیس دانا، از موضع گیری های بعضا راست روانه و زیگزاگ های سیاسی و نظری مبرا نبود. اما در شرایط چیرگی دیدگاهای راست اقتصادی در دانشگاه ها و بطور کلی در فضای فکری در ایران او ازمعدود اقتصاد دان هایی بود که سیاست های اقتصادی نئولیبرال جمهوری اسلامی را پیگیرانه نقد و نتایج فلاکت بار آن را بویژه در رابطه با وضعیت کارگران افشا می کرد. استقلال نظر و آرمان گرایی، پشتوانه محکمی بود که به او امکان می داد که جریان غالب در نظریه اقتصاد سیاسی را به چالش بگیرد. در حالی که بخش بزرگی از اقتصاد دان های دانشگاهی و بعضا وابسته به قدرت سیاسی، به خصوص در اوایل دهه ۷۰ و همزمان با اتخاذ سیاست های نئولیبرال توسط دولت رفسنجانی، در مدیحه سرایی در باب مزایا و ثمرات " اقتصاد بازار" و خصوصی سازی ها دم گرفته بودند، رئیس دانا از جمله کسانی در داخل کشور بود که از همان آغاز به نقد این سیاست ها پرداخت و با استناد به شواهد ، اسناد و آمار، نتاج فلاکت بار این سیاست ها را بر شمرد و افشا کرد. اکنون بیش از همیشه نتایج فاجعه بار این سیاست ها که ریشه در سرمایه داری جهانی دارد و زندگی انسان و محیط زیست را در خطر جدی قرارداده آشکار شده است.
ما در گذشت فریبرز رئیس دانا را به خانواده ایشان، به کارگران مبارزی که او را از دور و نزدیک می شناختند، به کانون نویسندگان ایران و همه یاران و دوستداران او تسلیت می گوییم.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۱۷ مارس ۲۰۲۰
http://etehadbinalmelali.com/ak
info@workers-iran.org;
www.workers-iran.org;
https://twitter.com/IASWIinfo