تظاهرات ایستاده در حمایت از کارگران و معلمان زندانی

جان کارگران اعتصابی در زندان در خطر است

کارگران، معلمان و همه زندانیان سیاسی آزاد باید گردند.

ما از همه احزاب، سازمان ها، نهاد های مترقی و انسان های آزادی خواه دعوت می کنیم که در اعتراض به موج اخیر بگیر و ببندها و سرکوب های رژیم ارتجاعی سرمایه داری جمهوری اسلامی که از اول ماه می امسال آغاز شده و همچنان ادامه دارد، در این تظاهرات شرکت کنند. دهها تن از دستگیر شده گان، در شرایط ضد انسانی و بعضا در سلول های انفرادی و بدون داشتن حق ملاقات با خانواده بسر می برند و جان رضا شهابی و حسن سعیدی در نتیجه اعتصاب غذای طولانی در خطر جدی قرار گرفته است.

زمان: یکشنبه ۲۴ جولای ۲۰۲۲ ، ازساعت ۲ تا ۴ بعد از ظهر

مکان: لندن، میدان ترافلگار اسکور

Trafalgar Square

London WC2N 5DX

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران- لندن
************

اطلاعیه اتحاد بین المللی در رابطه با:

اعتصاب غذای رضا شهابی و‌ تداوم بازداشت فعالین کارگری و ‌معلمی

به گزارش سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، رضا شهابی، عضو هیات مدیره این تشکل مستقل کارگری، از تاریخ ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ در اعتراض به پرونده سازی و بازداشت غیر قانونی، بازجویی های متعدد و طولانی، تهدیدهای بازجو و عدم رسیدگی پزشکی و شرایط نامناسب بند ۲۰۹ زندان اوین، که تعداد زندانیان چندین برابر ظرفیت اتاق میباشد، وارد اعتصاب غذا شده است.
رضا شهابی که در بند ۲۰۹ زندان اوین محبوس است از زمان دستگیری تا کنون زیر شدید ترین بازجویی ها و ‌تهدیدها قرار داشته است. بنا به گزارش های سندیکای کارگران شرکت واحد، در ملاقات کابینی که خانواده این فعال کارگری در ۱۹ خرداد با او داشتند، مطلع می شوند که ایشان «از شرایط وخیم جسمانی ابراز ناراحتی شدید داشتند بطوری که سمت چپ بدنشان بطور مرتب یا خواب می رود و یا گزگز میکند و سمت چپ صورتشان هم بی حس می شود. کمر درد و گردن درد هم که از تبعات جراحی مهرهای گردن و کمر در زندان قبلی ایشان است، همچنان او را آزار میدهد». در آخرین مکالمه تلفنی با خانواده، رضا شهابی اطلاع داد که «شرایط جسمانی ام بقدری حاد و وخیم شده که در بازجویی های روز گذشته از حال رفتم و دکتر بالا سرم آوردند».
رضا شهابی بدلیل بازداشتهای مکرر، حبسهای متعدد و طولانی و شکنجه های جسمی و روانی طی سالیان متمادی، به هیچ عنوان از توانایی اعتصاب غذا برخوردار نیست. وی باید داروهای متعددی بطور روزانه مصرف کند و نیاز به تغذیه سالم، روتین و استراحت دارد. خانواده رضا شهابی از او درخواست کرده بودند که اعتصاب غذا نکند اما ایشان آنچنان از بازجوییهای طولانی، تهدید آمیز و مکرر امنیتهای مزدور به ستوه آمده اند که گفته است «عمودی به زندان آمده ام، افقی هم از زندان به بهشت زهرا میروم». همین جا هشدار میدهیم که حفظ سلامتی و‌ جان رضا شهابی و دیگر زندانیها بطور کامل بر عهده جمهوری اسلامی و‌ مقامات آن است.
ما خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط همه دستگیر شدگان سندیکای کارگران شرکت واحد، اعضای بازداشتی کانونهای صنفی معلمان و شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران و دیگر فعالین صنفی، سیاسی و مدنی ، و بطور مشخص بازداشتیهای هفته های اخیر، از جمله رضا شهابی، حسن سعیدی، آنیشااسداللهی، رسول بداقی، شعبان محمدی، اسکندر لطفی، مسعود نیکخواه، جعفر ابراهیمی ،محمد حبیبی، ریحانه انصاری، کیوان مهتدی، مژگان باقری، محمد عالیشوندی، محمد علی زحمتکش، عبدالرزاق امیری، حمید عباسی، غلامرضا غلامی کندازی، ایرج رهنما، مهدی فتحی، و اصغر امیرزادگان، هستیم.
برخی از فعالین بازداشت شده در هفته های اخیر به بهانه واهی و بی اساس ملاقات دوستانه با دو معلم و سندیکالیست فرانسوی، سیسیل کوهلر، عضو و از مسئولین روابط بین المللی«فدراسیون ملی آموزش و فرهنگ نیروی کار فرانسه (FNEC FP-FO) و ژاک پاریس، دبیر کل سابق همین سندیکا در بخش آموزش (SNFOLC)، که به قصد گردشگری به ایران رفته بودند، دستگیر شدند و مورد هدف امنیتی ها و بازجوهای رژیم در صدا و‌ سیما و‌ کیهان قرار گرفتند. پرونده سازی، سناریو سازی و تهیه شوهای تلویزیونی سراپا جعلی و مضحک علیه فعالین کارگری و معلمان توسط جمهوری اسلامی، چنان تکراری و نخ نما شده است که تنها در میان هوا داران و نیروهای سرکوب رژیم می تواند خریدار داشته باشد. این گونه اقدامات اما در میان کارگران، معلمان، دانش آموزان، دانشجویان و‌اکثریت جامعه تنها انزجار و تنفر نسبت به حاکمیت و‌ احترام و‌ محبوبیت هر چه بیشتر نسبت به بازداشت شدگان ایجاد می کند.
همانطور که پیش از این‌نیز تاکید کرده ایم، بازداشتهای اخیر تماما از سر استیصال و سراسیمگی حکومت و‌ ناشی از وحشت روز افزون آن از اوج گیری مبارزات طبقاتی و مردمی در سراسر کشور است. جمهوری اسلامی میداند که بازداشت و‌ تهدید به حبسهای طولانی ذره ای از شدت و‌ کیفیت مبارزات جاری نخواهد کاست. مگر کشته شدن شاهرخ زمانی در زندان، حبسهای طولانی مدت رضا شهابی و اسماعیل عبدی و یا «طراحی سوخته» حکومت توانست خللی در مبارزات جنبش کارگری و ‌معلمی و اعتراضات سراسری مردم زحمتکش و ستمدیده ایران ایجاد کند. سال ۱۴۰۰، سال رکورد اعتصابات و‌ اعتراضات کارگری در ایران بود.
اتحاد بین المللی به کارزار گسترده و همه جانبه خود برای آزادی کلیه فعالین جنبش کارگری و معلمی ایران با تمام قدرت ادامه خواهد داد. ما همچنین خوهان آزادی فوری و بی قید و شرط دو‌معلم‌ و سندیکالیست فرانسوی، سیسیل کوهلر و ژاک پاریس، و بازگشت آنها به فرانسه و‌‌ در آغوش خانواده‌ و‌ دوستانشان هستیم و در این راستا نیز کماکان به کارزارهای خود ادامه خواهیم داد.

#کارگر_زندانی_معلم_زندانی_آزاد_باید_گردد

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

۱۵ ژوئن ۲۰۲۲

http://etehadbinalmelali.com
info@workers-iran.org;
https://twitter.com/IASWIinfo

************

گروگانگیری و سناریویی دیگر برای سرکوب جنبش کارگری

رژیم جمهوری اسلامی ایران ناتوان از کنترل بحران اقتصادی، سیاسی و فرهنگی به طرز دیوانه واری دنبال یافتن سناریویی برای سرکوب جنبش فزانده کارگری و از جمله اعتراضات سراسری معلمان، این بار با به گروگان گیری دو معلم فرانسوی که صرفا برای دیدن چند شهر به ایران رفته بودند و ساختن سناریوی «بازداشت دو فرد اروپایی سازمان دهنده آشوب و بی‌نظمی» از طرف وزارت اطلاعات قصد ضربه زدن به شورای هماهنگی تشکل های صنفی معلمان و تشکل ها و فعالین کارگری در ایران را دارد.
شرایط معیشت کارگران و معلمان با گران تر شدن ابتدایی ترین مواد اولیه غذایی، یعنی نان که بر سر هر سفره کارگری برای سیر کردن شکم خود و فرزندانش باید وجود داشته باشد موجب اعتراضات شدید مردم در اعماق شده است. شرایط فلاکت بار اقتصادی چنان بر سر کارگران سنگینی می کند که در روزها و شب های اخیر دست کم در شش استان کشور مردم به خیابان ها آمدند و با شعارهایی علیه کلیت رژیم خیابان ها به تسخیر خود در آوردند.
به گزارش خبر گزاری مهر به نقل از وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی که از اساس ساختگی و دروغ محض می باشد می خواهند با برنامه ریزی از قبل طراحی شده سناریویی را در رسانه های رژیم منتشر کرده و در نوشته اند:
« بر اساس رهگیری‌های فرامرزی وزارت اطلاعات، در تور اطلاعاتی هوشمند این وزارت‌خانه قرار گرفته بودند و از لحظه‌ی ورود به ایران تا زمان بازداشت، کلیه‌ی برنامه‌ها و ملاقات‌های پنهان آنها، پوشش‌های استفاده شده و خطوط عملیاتی مخرب انتقالی به برخی کانون‌های مرتبط، منجمله به تشکل غیرقانونی موسوم به «شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان» تحت نظارت کامل امنیتی قرار گرفته و مستند شده است.»
واقعیت این که دو فعال سندیکایی فرانسوی، خانم سیسیل کوهلر و همسرش، که هر دومعلم هستند و عضو فدراسیون اتحادیه های معلمان فرانسه می باشند، تصمیم می گیرند به ایران بروند و از چند شهر ایران دیدن کنند. همسر سیسیل قبلا هم چندین بار به ایران سفر کرده بود و مشکلی برایش پیش نیامده بود و بهمین دلیل این دو فعال سندیکایی این بار تصمیم می گیرند که همراه هم به ایران بروند.
فدراسیون اتحادیه های معلمان فرانسه بارها از مطالبات معلمان در ایران حمایت کرده است و رژیم جمهوری اسلامی را در رابطه با اذیت و آزار، تهدید، ارعاب، اخراج و همچنین زندانی کردن در سطح بین المللی محکوم کرده است. این اتحادیه عضو آموزش بین الملل می باشد و حق تشکل، اعتراض، اعتصاب و تظاهرات را بر اساس مقوله نامه های ۸۷ و ۹۸ سازمان جهانی (ILO) بخشی از حقوق ابتدایی و اولیه معلمان و کارگران می داند.
رژیم جمهوری اسلامی با ورود این دو فعال اتحادیه ای آنان را زیر نظر می گیرد و مشخص نیست که آیا این دو با فعالان کارگری تماسی داشته اند یا نه. اگر فرض را بر این بگیرم که اینها جلسه غیر رسمی هم با معلمان و فعالان کارگری داشته اند نباید و نمی تواند جرم به حساب بیاید. در این صورت دیدار این دو فعال سندیکایی فرانسوی با فعالان کارگری و معلمان، دیداری دوستانه و غیر رسمی و هدف از دیدار هم تبادل تجارب کارگری از هر دو طرف بود. اما چرا رژیم این دیدار را به توطئه ای علیه کلیت نظام جلوه می دهد را باید عدم توان رژیم در سرکوب جنبش کارگری و بطور مشخص سرکوب جنبش فزاینده معلمان یافت. حاکمیت آنقدر در سرکوب معلمان درمانده شده است که مسافرت این زوج فرانسوی را فرصتی برای اتهام زنی و سرکوب معلمان دانست.
حاکمیت دنبال سناریویی می گشت که هم از این اتحادیه به دلیل محکوم کردن جمهوری اسلامی در نهادهای بین المللی انتقامی بگیرد، هم از آن برای سرکوب جنبش معلمان استفاده کند و هم میدان را برای نیروهای نفوذی خود در درون کانون ها فراهم کرده و شرایط را برای تشکلات شبه دولتی خود ساخته معلمان فراهم کرده به زمینه را برای حقانیت آنها در بدست آوردن مطالبات معلمان فراهم کرده باشد و از این طریق بتواند به فعالین راستین این جنبش ضربه بزند.
اما در اینکه آیا رژیم در این سناریوی خود ساخته تا چه موفق می شود که به نتایج پیش بینی شده خود برسد را باید به عمیق تر شدن اعتراضات اجتماعی، کارگران و حرکت درخور این سناریو از طرف شورای هماهنگی کانون های صنفی فرهنگیان ایران سپرد.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان با این شیوه تکراری گروگان گیری برای باج گرفتن حاکمیت آشنایی کامل دارند و مسلما این شیوه هم به همراه تمام شگردهای ضد انسانی بکار گرفته شده نخواهد توانست جنبش معلمان را به محاق ببرد. شورای هماهنگی و معلمان آگاه تر از آن هستند که رژیم بتواند با این سناریوهای خود ساخته سیاست سرکوب خود را به پیش ببرد و شورای هماهنگی در مقابل این سناریو با همبستگی بیشتر به سازماندهی اعتراضات معلمان بصورت گسترده تر تا رسیدن به تمام مطالبات ادمه خواهد داد.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران نیز در همبستگی با مطالبات و اعتراضات معلمان در سطح بین المللی تلاش می کند که این توطئه رژیم را خنثی کرده و از همه تشکلات کارگری/معلمان و نهادهای حقوق بشری می خواهد که این حرکت حاکمیت را محکوم کرده و برای آزادی بدون قید شرط همه معلمان و کارگران و زندانیان سیاسی و مدنی تلاش کنند.

************

سناریوی کثیف وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی علیه معلمان و کارگران محکوم به شکست است

پس از یک هفته پخش شایعات و رجزخوانی های مزدوران وزارت اطلاعات در فضای مجازی، سرانجام "گزارشی" تهوع آور از شبکه "صدا و سیمای" جمهوری اسلامی در مورد دستگیری دو تن از فعالین سندیکایی فرانسه در هنگام ترک ایران پخش شد. پخش این گزارش، گواه دیگری از استیصال و دستپاچگی نیروهای امنیتی در مواجهه با اوج گیری مبارزات کارگری، معلمی و مردمی در ایران و در همان حال آغاز یک رسوایی دیگر برای جمهوری اسلامی است.
وزارت اطلاعات رژیم پیش از این با انتشار بیانیه ای پر طمطراق و مشمئز کننده، از اقدام خود در «بازداشت دو فرد اروپایی سازمان دهنده آشوب و بی ‌نظمی" در ایران خبر داده و ادعا کرده بود که " کلیه ملاقات های پنهان آنها و خطوط عملیاتی مخرب انتقالی به برخی از کانون های مرتبط منجمله به تشکل غیر قانونی موسوم به شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان، تحت نظارت و کامل امنیتی قرار گرفته و مستند شده است". این وزارت همزمان قول داده بود که بزودی "بخشی از مستندات صوتی و تصویری به استحضار ملّت شریف ایران خواهد رسید".
با پخش این گزارش، "مستندات صوتی و تصویری" دستگاه اطلاعاتی رژیم و بازجو خبرنگاران "صدا و سیما" در معرض قضاوت همگان قرار گرفت. بنا به این "گزارش" ابلهانه، کل ماجرا از این قرار است که دو "جاسوس" حرفه ای فرانسوی، که "سازمان دهنده آشوب و بی نظمی" هستند، بطور قانونی به ایران مسافرت کرده اند و با چهار نفر از فعالین کانون های صنفی معلمان ملاقات دوستانه ای داشته اند و از این دیدار عکس جمعی نیز گرفته اند که موجود است. این "جاسوسان" همچنین در یک رستوران عمومی با تعدادی از فعالین و دوستان سندیکای کارگران شرکت واحد تهران چای و شام صرف کرده اند و عکسهای یادگاری و سلفی نیز گرفته اند، که همگی نشان دهنده "جاسوسی" و "توطئه چینی" این دو نفر و دنباله روی و اصلا همکاری فعالین سرشناس و معتبر جنبش مستقل سندیکایی ایرانی با این "جاسوس" هاست. باورش مشکل است، اما این همه آن چیزی است که این گزارش شرم آور قصد دارد به مخاطب انتقال دهد.
اما این دو متهم به "جاسوسی" چه کسانی هستند؟ آنها دو فعال سندیکایی فرانسوی یعنی خانم سیسیل کوهلر و همسرش آقای ژاک پاریس هستند که هر دو از معلمان شناخته شده و عضو "فدراسیون ملی آموزش، فرهنگ و کارآموزی حرفه‌ای - سندیکای نیروی کارگری" فرانسه (FNEC FP-FO) می باشند. در مورد خانم سیسیل در سایت فدراسیون جهانی معلمان، آموزش بین الملل، می خوانیم که وی از سال ۲۰۰۹ آموزگار بوده و از سال ۲۰۱۶ نیز از مسئولین روابط بین المللی "فدراسیون ملی آموزش، فرهنگ و کارآموزی حرفه‌ای - سندیکای نیروی کارگری" بوده است. بنا به گزارش این فدراسیون، سیسیل و همسرش برای گردشگری به ایران سفر کرده بودند.
"سربازان گمنام" دستگاه های امنیتی رژیم با آن بیانیه ها و این گزارش و جاسوس نامیدن دو فعال سندیکایی که بطور قانونی به ایران رفته اند، در واقع به شعور مردم ایران توهین می کنند. این گونه سناریوسازی های احمقانه و نخ نما شاید بتواند، مزدوران و خشک مغزان " ذوب شده در ولایت فقیه" را قانع کند، اما تنها موجب خشم، نفرت و انزجار دیگران می شود. آخر چه کسی (جز مزدوران رژیم) باور می کند که در عصر اسکایپ، زوم، جیتسی، واتساپ، سیگنال و دها پلاتفرم دیگر این دو معلم شناخته شده فرانسوی با اسم و رسم واقعی خود و با ویزای قانونی به ایران رفته اند تا "مطالبات به حق" معلمان را "منحرف" کنند و جامعه را به "آشوب" بکشانند. این "جاسوسان" مگر از راه دور و بدون در خطر قرار دادن جان خود و دیگران نمی توانستند برای رسیدن به همان هدف ادعایی وزارت اطلاعات، از این پلاتفرم ها استفاده کنند. تکرار این نوع سناریوی سازی های نخ نما شده و تهوع آور تنها استیصال و درماندگی رژیم جمهوری اسلامی و دستگاه های اطلاعاتی امنیتی آن را به نمایش می گذارد.
واکنش اذهان عمومی و بیانیه ها و اطلاعیه های که تا کنون نسبت به این گزارش منتشر شده نیز به خوبی نشان می دهد که این سناریوسازی بیشرمانه و احمقانه، از هم اکنون به ضد خود تبدیل شده است. سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه در بیانیه اخیر خود اعلام کرده است، "اتهامات امنیتی علیه فعالین کارگری و معلمان و فعالین جنبشهای دانشجویی و جنبشهای برابری طلب و آزادیخواه در ایران سابقه دیرینه دارد و به هیچ عنوان در اراده ما و جنبش مستقل کارگری در ایران تاثیری نداشته است. بنابراین به مقامات یادآور می شویم که بیش از این صبر و حوصله طبقه کارگر و مردم محروم ایران را آزمایش نکنید". شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان نیز در واکنش به "پروژه سازان معلم ستیز" و اقدام ناشیانه" گفته است که "ضمن محکوم کردن این شیوه های تخریبی رسوا و نخ نما شده اعلام می کند چنین پروژه غیر اخلاقی و معلم ستیزانه، موجب رسوایی بیشتر سناریو سازان و محبوبیت بیشتر معلمان دستگیر شده و اتحاد میان جامعه معلمی خواهد شد."
وزارت اطلاعات رژیم و سناریو سازان آن اما چنان سراسیمه اند که حتی از تجارب خود در این مورد درس نمی گیرند. در نمونه پیشین از این نوع سناریوسازی و در رابطه با کارگران هفت تپه، نیروهای امنیتی به کمک ژورنالیسم وابسته و بازجو خبرنگاران خود، با اعتراف گیری زیر شکنجه و تهیه برنامه ای سراپا دروغ و انزجار آور، تحت عنوان "طراحی سوخته" و پخش آن در تلویزیون دولتی تلاش کردند تا اعتراضات به حق چندین هزار کارگر هفت تپه را به "عوامل" خارج نسبت دهند و به این طریق زمینه را برای سرکوب آنان فراهم کنند. آن سناریو سازی با اعتراض کارگران هفت تپه، تشکل های مستقل کارگری در ایران و جهان و اعتراض افکار عمومی به این شیوهای کثیف، خنثی شد. توطئه و سناریوی جدید وزارت اطلاعات نیز از هم اکنون به سرنوشت توطئه قبلی دچار شده و محکوم به شکست است .
اعتراضات روزهای اخیر معلمان، کارگران اتوبوسرانی و مردم به ستوه آمده نشان می دهد که چنین اقدامات مذبوحانه ای نمی توانند در عزم معلمان و کارگران و مردم ایران برای دستیابی به مطالبات اشان، خلل ایجاد کنند. واقعیت این است که با پا گیری مجدد تشکلات مستقل کارگری و معلمان ایران، بیش از دو دهه است که آنان خواسته های خود را به انواع مختلف از جمله در اعتراضات و اعتصابات سراسری بیان کرده اند، برای تحقق آن کوشیده و هزینه های بسیار سنگین پرداخته اند. "آشوب" نامیدن اعتراضات کارگران، معلمان، و مردم به ستوه آمده توسط دستگاه ها امنیتی رژیم و نسبت کذب دادن این اعتراضات به "عوامل خارجی" ، نشان گر وحشت و سراسیمگی رژیم ضد کارگر جمهوری اسلامی از گسترش بیشتر اعتراضات سراسری و دست و پا زدن برای توجیه تراشی جهت سرکوبهای بیشتر و در عین حال حاکی از نگرانی عمیق آنها از روند رو به رشد همبستگی بین المللی طبقاتی با مبارزات کارگران و معلمان و دیگر جنبشهای اجتماعی پیشرو در ایران است. این حق اولیه فعالین و تشکل های کارگری از جمله تشکل های معلمان ایران و سندیکای کارگران شرکت واحد است که با دیگر فعالین، هم قطاران و هم طبقه ای های خود در سطح جهانی ارتباط بگیرند و مراوده و دوستی داشته باشند.
ما هم صدا با تشکلات کارگری و معلمی در ایران توطئه های وزارت اطلاعات و دیگر نیروهای سرکوب گر جمهوری اسلامی ایران علیه کارگران، معلمان، تشکلات مستقل و فعالان اجتماعی و فرهنگی را شدیدا محکوم می کنیم، و در افشای پرونده سازی ها، سناریو سازی ها و نسبت دادن اتهامات بی پایه و اساس به فعالین کارگری و معلمی و دیگر فعالین سیاسی و اجتماعی تلاش خواهیم کرد. ما خواهان آزادی فوری دو فعال سندیکایی فرانسوی و همه فعالین کارگری و معلمی بازداشت شده در روزهای اخیر و کلیه زندانیان سیاسی هستیم.

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

۱۸ مه ۲۰۲۲
************

بیانیه آموزش بین الملل: معلمان و فعالان سندیکایی

در ایران باید فوری و بدون قید و شرط آزاد شوند!                                                                

منتشر شده در ۱۳ مه ۲۰۲۲
آموزش بین‌الملل، فدراسیون جهانی معلمان، دستگیری فعالین تشکلهای صنفی معلمان در ایران را محکوم کرده و خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط آنان است.
سرکوب هدفمند علیه معلمانی که از دانش‌آموزان، جامعه و حقوق خود به عنوان فعالین اتحادیه های صنفی دفاع می‌کنند، باید پایان یابد.
ما دستگیری های غیرقابل توجیه ده ها معلم در شهرهای مختلف در روز اول ماه مه را محکوم می کنیم، روزی که برای تجلیل و گرامیدشت کارگران در سراسر جهان است. ما همچنین خواستار توقف بازداشت و آزار و اذیت کسانی هستیم که به طور مسالمت آمیز از آزادی همکاران خود دفاع می کنند.
مقامات مستصلانه تلاش میکنند تا اعتراضات مسالمت آمیز اتحادیه های صنفی کارگری را بر سر دستمزدهای پایین معلمان، بودجه ناکافی آموزش و زندانی کردن معلمان سندیکایی متوقف کنند.
این دستگیری ها و بازداشت ها نقض آزادی تشکل، حق تشکل و آزادی بیان است.
ما خواستار آزادی و رعایت کامل حقوق انسانی فعالین بازداشت شده هستیم:
اسکندر لطفی (کانون صنفی معلمان مریوان و سخنگوی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان ایران)
رسول بداقی (کانون صنفی معلمان اسلامشهر و نماینده کانون صنفی در شورای هماهنگی)؛
محمد حبیبی (سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران)؛
جعفر ابراهیمی (کانون صنفی معلمان تهران، بازرس شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان ایران)؛
علی اکبر باغانی (عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان تهران)؛
محسن عمرانی (کانون صنفی معلمان بوشهر)؛
محمود ملاکی (کانون صنفی معلمان بوشهر)؛
رضا امانی فر (کانون صنفی معلمان بوشهر)؛
اصغر حاجب (کانون صنفی معلمان بوشهر)؛
هادی صادق زاده (اکانون صنفی معلمان مشهد)؛
شعبان محمدی، (کانون صنفی معلمان مریوان) در ۱۱ مه ۲۰۲۲ بازداشت شد؛.
مسعود نیکخواه (کانون صنفی معلمان مریوان).
ما همچنین فراخوان اتحادیه‌های آموزش و پرورش در سراسر جهان را برای آزادی اسماعیل عبدی، که در حبس به سر می‌برد و از اول ماه مه اعتصاب غذا را آغاز کرده است، یکبار دیگر تکرار می‌کنیم. او تا سال ۲۰۳۱ به اتهامات واهی محکوم به حبس است. حبس طولانی مدت و بدرفتاری در زندان سلامت او را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. خانواده اسماعیل (همسر، دو دختر و پسر وی) توسط نیروهای امنیتی مورد اذیت بوده اند و قربانی این وضعیت شده اند و در شرایط ناامنی قرار دارند.
آموزش بین‌الملل از دولت ایران می‌خواهد:
بدون قید و شرط تمام اتهامات علیه فعالین سندیکایی زندانی و مدافعان حقوق انسانی در ایران را لغو کند.
به حقوق معلمان و کارکنان آموزش و پرورش برای سازماندهی و آزادی تشکل و آزادی بیان از جمله حق تجمع مسالمت آمیز بدون ترس از مداخله مقامات احترام گذاشته و این حقوق را رعایت کند.
گفتگو با تشکل های های نماینده معلمان و کارکنان آموزش و پرورش در مورد مسائل مربوط به سیاست آموزشی و معلمان را نهادینه کند.
به حقوق و حریم خصوصی اعضای خانواده رهبران و فعالین زندانی احترام گذاشته و امنیت و سلامتی آنها را تضمین کند.
لینک به بیانیه آموزش بین الملل به زبان انگلیسی: اینجا کلیک کنید.

ترجمه از اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

۱۳ مه ۲۰۲۲
************

بازداشت فعالین معلمان و تهدید صدها نفر از فعالین کارگری در آستانه

روز جهانی کارگر، نشان گر تعمیق بحران اقتصادی و سیاسی و استیصال جمهوری اسلامی است.

کلیه فعالین بازداشت شده، فوری و بدون قید و شرط آزاد باید گردند!
رژیم جمهوری اسلامی در هراس از برگزاری تجمع ها و مراسم های گسترده در ۱۱ اردیبهشت، روز جهانی کارگر، یک بار دیگر نیروها و دستگاه سرکوب خود را به حرکت در آورد تا از برگزاری هر گونه مراسم در این روز جلوگیری کند.
پس از فراخوان شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان به تجمع اعتراضی در روز یکشنبه ۱۱ اردیبهشت، نیروهای امنیتی رژیم جمهوری اسلامی صبح شنبه ۱۰ اردیبهشت با یورش به منزل چهار نفر از فعالین معلمان و از اعضای کانون صنفی معلمان ایران (تهران)، رسول بداقی، جعفر ابراهیمی، محمد حبیبی و علی اکبر باغانی، آنان را بطور خشونت آمیز و توام با بی حرمتی بازداشت کردند. همچنین شنبه شب ۱۰ اردیبهشت، ماموران امنیتی با یورش به منزل دو عضو هیات مدیره انجمن صنفی معلمان کردستان (مریوان)، آقای مسعود نیکخواه و اسکندر (سوران) لطفی، ضمن ضبط وسایل الکترونیک شخصی ایشان، این دو معلم را دستگیر و به مکان نامعلوم منتقل کردند. علاوه بر این ها، دهها تن از اعضای انجمن صنفی معلمان سقز و زیویه به پلیس امنیت احضار شدند، و صلاح سرخی از فعالین جنبش معلمان در روز دهم اردیبهشت بازداشت و دو روز بعد به قید وثیقه آزاد شد. در همان حال، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه گزارش داد که ماموران وزارت اطلاعات یک روز مانده به روز جهانی کارگر به منزل حسن سعیدی و داود رضوی از اعضای سندیکا هجوم آوردند و در مورد حسن سعیدی، با وجود اینکه تنها همسر و فرزند کوچک ایشان در منزل بودند، گوشی تلفن همراه، فلش مموری، دو هارد کامپیوتر، سی‌‌دی، کتاب و پرونده‌های کارگران را با خود بردند و کتبا به همسرشان ابلاغ کردند که حسن سعیدی موظف است که ظرف پنج روز آینده به دادسرای اوین مراجعه نماید.
همچنین بنا به گزارش ها در آستانه روز جهانی کارگر دهها نفر از دیگر فعالین معلمان و کارگری در سراسر کشور توسط نیروهای امنیتی احضار و یا مورد تهدید قرار گرفتند؛ بطور مشخص به این فعالین نسبت به عواقب شرکت در مراسم ها و تجمع های روز ۱۱ اردیبهشت هشدار داده شد و شرکت در مراسم های روز جهانی کارگر و روز معلم بازی با آتش قلمداد گردید . با وجود این در سراسر کشور تجمعات اعتراضی توسط کارگران، تشکل های مستقل معلمان و بازنشستگان برگزار شد . در چندین شهر نیروهای امنیتی به تجمع ها یورش بردند که در نتیجه دهها نفر مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و بازداشت شدند.
حکومتی که تنها راه نمایش اقتدار خود را در بازداشت و بگیر و ببند فعالین معلمی و کارگری و اصولاً هر صدای معترض می داند، نه اقتدار خود که ترس و استیصال اش را به نمایش می گذارد. اینکه از منظر سران رژیم اسلامی و اتاق های فکر این حکومت، هر تجمع، هر مراسم و هر واقعه اجتماعی با حضور مردم، بالقوه می تواند به یک حرکت بزرگ اجتماعی تبدیل شود و اوضاع را از کنترل خارج کند، در حقیقت به معنای اقرار خود رژیم به انفجاری بودن اوضاع و متزلزل بودن پایه های حکومت است. اینکه رژیم در آستانه اول ماه مه، آرایش نظامی به خود می گیرد و با بازداشت، پرونده سازی و تهدید می کوشد تا از برَگزاری تجمع ها جلوگیری کند، نشان دهنده این است که راهکار دیگری غیر از توسل به زور و خشونت در آستین ندارد.
اما حکومت اسلامی تا کنون، باید دریافته باشد که هر چه می گذرد، سلاح سرکوب نیز کارایی خود را از دست می دهد. بازداشت ها و تهدید ها و صدور احکام زندان برای فعالین کارگری و معلمان نتوانسته مانع گسترش تجمع ها و اعتراضات کارگران و معلمان شود. جنبش کارگری به طور کلی و جنبش معلمان همچون بخشی از این جنبش، اکنون تا آن حد بالیده شده که به گفته "شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان" دیگر متکی و مبتنی بر افراد و شخصیت ها نیست. دستگیری فعالین شناخته شده، نمی تواند این جنبش از حرکت باز دارد، بلکه تنها بر خشم و انزجار در بدنه جنبش می افزاید.
تجمع اعتراضی و برگزاری مراسم اول ماه مه، روز همبستگی جهانی طبقه کارگر، حق بدیهی و ابتدایی طبقه کارگر و همه انسان هایی است که این روز را گرامی می دارند. ما تلاش های سرکوب گرانه رژیم سرمایه داری و ضد کارگر جمهوری اسلامی برای جلوگیری از برگزاری مراسم ها در روز جهانی کارگر را شدیدا محکوم می کنیم.
ما بار دیگر به مقامات و نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی یاد آوری می کنیم که با این بگیر و ببند و تهدید ها نخواهند توانست از تداوم و گسترش اعتراضات کارگران، معلمان، دانشجویان، زنان و مردم تحت ستم در ایران جلوگیری کنند.
کارگران و معلمان زندانی و همه زندانیان سیاسی باید فوری و بدون قید و شرط آزاد شوند، و اذیت و آزار و پرونده سازی علیه آنان باید متوقف گردد.
ما بنا به وظیفه خود، گزارش مشروح بازداشت فعالین جنبش معلمان و احضار و تهدید صدها فعال جنبش کارگری و معلمان در آستانه روز جهانی کارگر را به تشکل های جهانی کارگران و معلمان ارسال کرده ایم و همچنان برای بازتاب مبارزات طبقه کارگر ایران و کسب همبستگی بین المللی از کارگران در ایران به تلاش های خود ادامه خواهیم داد.

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

۲ مه ۲۰۲۲
************

اعتراضات کارگری در سال ۱۴۰۰

سال ۱۴۰۰ سال رکورد اعتراضات کارگری در دهه گذشته بود . این رکود را در همه شاخص های مربوط به این اعتراضات می توان مشاهده کرد. در طول این سال در مجموع ۴۱۲۲ اعتراض کارگری به اشکال مختلف به وقوع پیوست. این رقم نسبت به سال گذشته نشان دهنده افزایش ۱۱۵ درصدی اعتراضات است. به عبارت دیگر بطور متوسط روزانه ۱۱.۵ اعتراض کارگری به وقوع پیوست. برای کسانی که سیر وقایع و تحولات مربوط به جنبش کارگری را دنبال می کنند، این ارقام چندان شگفت آور نیست. گزارش های منتشر شده در دهه گذشته ( از جمله توسط اتحاد بین المللی ) حاکی از سیر فزاینده اعتراضات کارگری است. در این میان، سال ۱۳۹۸ استثنا بود؛ در این سال به رغم بدتر شدن شرایط کار و معیشت و تعمیق رکود اقتصاد سرمایه داری ایران، سطح اعتراضات افزایش نیافت. شیوع بیماری کرونا که روند عادی زندگی را مختل کرد، عامل اصلی در کاهش سطح اعتراضات بود. اما تداوم و تشدید بحران اقتصادی در دو سال گذشته و افزایش سرسام آور نرخ تورم، بخش های هر چه بیشتری از طبقه کارگر را به زیر خط فقر فرو برد؛ گزارش ها حاکی است که ۶۰ تا ۷۰ در صد از خانوارها به زندگی در زیر خط فقر رانده شده اند. اعتراضات کارگری در سال ۱۴۰۰ بر متن چنین شرایط اقتصادی صورت گرفت.
برای مطالعه متن کامل اینجا کلیک کنید.

************

تداوم سرکوب فعالین معلمان در ایران

(متن زیر ترجمه بیانیه اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران است؛ متن انگلیسی برای تشکل های معلمان و دیگر تشکل های کارگری بین المللی ارسال شده است.)
صدور حکم پنچ سال زندان برای رسول بداقی؛ او ٧ سال از زندگی خود را در زندان سپری کرده است.
رسول بداقی، فعال فرهنگی و از نمایندگان سر شناس تشکل های معلمان در ایران طی حکمی به ۵ سال زندان، دو سال ممنوعیت از مسافرت و دو سال ممنوعیت از زندگی در تهران و شهرستان های اطراف آن محکوم شده است. رامین صفرنیا وکیل رسول بداقی در ۱٦ آوریل ٢٠٢٢ اعلام کرد که آقای بداقی به اتهام " تجمع و تبانی" به ۴ سال زندان و به اتهام " فعالیت های تبلیغی" علیه نظام به یک سال زندان محکوم شده است.ممنوعیت های ذکر شده در بالا نیز به این حکم افزوده شده است.
رسول بداقی، مدت ٢۱ سال در آموزش و پرورش خدمت کرده و ٧ سال از بهترین سال های عمر خود را به دلیل حمایت از حقوق معلمان و دانش آموزان در زندان گذرانده است. او به رغم این خدمات متعهدانه بدون برخورداری از حقوق و هر گونه بیمه، از کار بر کنارشده است. رسول بداقی در روز شنبه ١١ دسامبر سال ٢٠٢۱ توسط نیروهای امنیتی بطور خشنوت آمیز در منزل خود دستگیر و سپس در ٢۱ دسامبر ٢٠٢۱ با قرار وثیقه آزاد شد.
تشکل های معلمان و کارگری، نسبت به صدور اینحکم ظالمانه برای رسول بداقی به شدت واکنش نشان داده اند . شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران و بسیاری از تشکل های وابسته به آن در سراسر کشور با انتشار بیانیه، صدور این حکم بی رحمانه علیه رسول بداقی را شدیدا محکوم کرده اند . شورای هماهنگی در بیانیه خود نوشته است: " حاکمیت امروز اراده کرده که نه تنها صدای حق طلبانه ی معلمان را نشنیده بگیرد، بلکه با تشدید فشارها و پرونده سازی های نابخردانه؛ می کوشد جنبش معلمان ایران را به محاق ببرد". شورای هماهنگی می افزاید : "حاکمیت در اسفند ماه در گام نخست، با پرونده سازی برای کنشگران سراسر کشور، خط جدید و گسترده تری را برای سرکوب معلمان مطالبه گر، پی ریزی کرد. در گام دوم با ارعاب و تهدید، تجمع حمایتی و مسالمت آمیز معلمان در شهرستان رودسر در اعتراض به محاکمه عزیز قاسم زاده را با سرکوب وحشیانه پاسخ داد. در مرحله سوم، هم زمان با نزدیک شدن به هفته معلم، با صدور حکمی ظالمانه و غیر قابل باور برای رسول بداقی، نهایت ترس و وحشت خود را ازکنش صنفی و جنبش مدنی و آگاهانه معلمان نشان داد."
شورای هماهنگی در بیانه خود تاکید می کند که هیچ عاملی نمی تواند از حق خواهی معلمان جلو گیری کند.
مهم است بدانیم که بسیاری دیگر از معلمان یا حکم زندان دریافت کرده اند و یا هم اکنون تحت پیگرد بسر می برند . این لیست از جمله، معلمان زیر را شامل می شود: جعفر ابراهیمی، عزیز قاسم زاده، مهدی فتحی، رسول کارگر، محمود بهشتی لنگرودی، نصرت بهشتی، محمد فلاحی، صلاح آزادی، مریم کبیری، سارا سیاه پور، فرزانه نسیم پور، مریم زیراک، فرزانه ناظران پور، شبنم بهارفر، فاطمه بهمنی، رادا مردانی، محمود ملاکی و بسیاران دیگر.
افزون بر این، معلمان و فعالان فرهنگی زیر هم اکنون در زندان های مختلف کشور حکم زندان خود را تحمل می کنند: اسماعیل عبدی، محمد حسین سپهری، زینب همرنگ، هاشم خواستار، محمد رضا رمضانزاده، یعغوب یزدانی، ناهید فتحعلیان، معصومه عسگری، مهدی فراحی شاندیز، زهرا محمدی، جواد لعل محمدی و عالیه اقدام دوست.
معلمان در ایران از سال پیش تا کنون زنجیره ای از اعتصابات و تجمع های اعتراضی را در سطح سراسری سازماندهی کرده اند. خواسته های اصلی معلمان عبارتند از:
- همسان سازی حقوق بازنشستگی بر اساس قانون خدمات کشوری و اجرایی شدن آن در سال جاری .
- رتبه بندی معلمان باید بطور کامل اجرایی شود و بودجه آن برای سال جاری و آینده تعیین و تصویب گردد.
- خصوصی سازی و پولی سازی آموزش باید متوقف شود و دولت از اخذ هر گونه وجه از والدین دانش آموزان خود داری کند.
- آموزش با کیفت و رایگان برای تمام دانش آموزان، مطابق اصل ۳۰ قانون اساسی.
- حقوق کارگران سخت کوش بخش خدماتی در آموزش و پرورش باید محترم شمرده شود و تامین گردد.
- غارت و چپاول صندوق ذخیره فرهنگیان باید متوقف شود.
- امنیت شغلی معلمان حق تدریسی و خرید خدمت باید تامین گردد.
- دستگیری، بازداشت فعالین معلمان و پیگرد معلمان معترض باید متوقف شود و معلمان زندانی آزاد باید گردند.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران، صدور احکام بی رحمانه و ضد انسانی علیه فعالین معلمان در ایران را به شدت محکوم می کند و خواهان لغو همه اتهامات نسبت داده شده به معلمان و دیگر فعالان کارگری است. همه معلمان و فعالین کارگری زندانی باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند و سرکوب گری ها علیه جنبش مستقل کارگری و دیگر جنبش های مترقی باید فورا متوقف شود.

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران ایران

۱۹ آوریل ۲۰۲۲

;info@workers-iran.org
info@workers-iran.org
:For regular updates, please refer to the IASWI’s Twitter and Facebook accounts and our main website in Farsi
/https://etehadbinalmelali.com
https://twitter.com/IASWIinfo

__________________

بخشی از اطلاعیه های سال گذشته اتحاد بین المللی را اینجا کلیک کنید.