آزادی اسماعیل بخشی را تبریک می گوییم
آزادی موقت و مشروط اسماعیل بخشی را به وی، خانواده گرامی او، کارگران هفت تپه و طبقه کارگر ایران صمیمانه تبریک می گوییم.
اسماعیل بخشی نماینده محبوب کارگران مبارز شرکت نیشکر هفت تپه و از سخنگویان مبارزات کارگری در دوره اخیر علیه سیاستهای ضد کارگری حاکمیت سرمایه داری جمهوری اسلامی، از جمله سیاستهای خصوصی سازی و فساد و تهاجم به حقوق کارگران بوده است و به همین "جرم" و برای مطالبه "نان، کار، آزادی" سال گذشته بازداشت و به شدت مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفت.
شکنجه، اذیت و آزار شدید اسماعیل بخشی، حکم طولانی زندان، شلاق و وثیقه بسیار سنگین برای او، همگی نشانه دیگری است بر ماهیت به شدت ارتجاعی و ضد کارگری جمهوری اسلامی ایران و برگ سیاه دیگری بر پرونده قطور جنایات این رژیم افزوده است.
این سرکوب های لجام گسیخته اما نتوانسته مانع تداوم مبارزات کارگران شود. در هفت تپه، کارگران در این مدت به اشکال مختلف به مبارزات خود ادامه داده اند و همواره یکی از مطالبات اصلی شان آزادی اسماعیل بخشی بوده است.
اسماعیل بخشی و کلیه بازداشت شد گان هفت تپه و روز جهانی کارگر و دیگر کارگران و فعالین کارگری زندانی در سراسر کشور همگی باید بدون قید و شرط آزاد گردند. موج جدید سیاست سرکوب گرانه جمهوری اسلامی در ایندوره که شامل حبس های بسیار طولانی و وثیقه های فوق العاده سنگین است را باید به شکست کشانید؛ همانطور که نمایش تلویزیونی "طراحی سوخته" آنها مفتضحانه شکست خورد. هیچ نظام و دولتی قادر نخواهد بود با این سیاستهای ضد انسانی تا مدت طولانی خشم و خروش طبقه کارگر را کنترل کند.
کارزارها و همبستگی سراسری در ایران ودر سطح بین المللی که به آزادی موقت اسماعیل بخشی و دیگر فعالین کارگری منجر شده است را تا آزادی کامل کلیه کارگران در بند و زندانیان سیاسی ادامه دهیم!
زنده باد اتحاد طبقه کارگر
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۳۰ اکتبر ۲۰۱۹
**************
شادباش به مناسبت آزادی موقت سپیده قلیان،
عاطفه رنگریز، مرضیه امیری، ساناز الهیاری، امیرحسین محمدی فرد و امیر امیرقلی
اتحاد بین المللی در حمایت از كارگران در ایران آزادی مشروط و موقت سپیده قلیان، عاطفه رنگریز، مرضیه امیری، ساناز الهیاری، امیرحسین محمدی فرد، امیر امیرقلی را صمیمانه شادباش می گوید و قویاً خواهان آزادی بی قید و شرط آنها و اسماعیل بخشی، عسل محمدی، ندا ناجی، جعفر عظیم زاده و تمامی فعالین كارگری، معلمین، مدنی، چپ و زندانیان سیاسی و عقیدتی می باشد.
اذیت و آزار، بازداشت، اتهامات واهی، پرونده سازی، تحمیل وثیقه های سنگین و احكام ظالمانه علیه این مبارزین و دیگر كارگران و حامیان طبقه كارگر، از هپكو و آذرآب، تا هفت تپه و فولاد تا فعالین تشكلات مستقل كارگری، همچون سندیكای كارگران شركت واحد و سندیكای كارگران نیشكر هفت تپه، را با عزمی راسخ و سستی ناپذیر و كارزارهای متنوع سراسری در ایران و سراسر جهان به بن بست بكشانیم و ماشین سركوب رژیم ضد كارگر جمهوری اسلامی را متوقف كنیم!
زنده باد اتحاد طبقه كارگر
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
٢٧ اکتبر ۲۰۱۹
**************
سرکوب خشونت بار کارگران آذرآب، هپکو و نیشکر هفت تپه را به شدت محکوم می کنیم
مبارزات کارگران نیشکر هفت تپه، هپکو و آذر آب در اراک در هفته های اخیر برای همان خواسته ها ومطالباتی که سال ها فریادش می زنند (از جمله امنیت شغلی، پرداخت به موقع دستمزد ها، پایان دادن به خصوصی سازی ها،بیمه درمانی مکفی ) ادامه یافت، و یک بار دیگر عمق رذالت، سیاست بغایت ضد کارگری رژیم و حمایت اش از منافع کارفرمایان و سرمایه داران ریز و درشت را نشان داد.
در اراک نیروهای قضایی و پلیس امنیت، ۲۱ تن از کارگران آذرآب را احضار کردند که ۲۰ نفرشان پس از مراجعه بازداشت شدند ونفرآخرقراراست روزشنبه آینده خودرا به پلیس امنیت ومقامات قضایی معرفی کند. تعدادی از کارگران که با ضرب و شتم وحشیانه نیروهای امنیتی زخمی شده بودند، به بیمارستان منتقل شدند، اما هجوم نیروهای امنیتی به بیمارستان موجب شد که کارگران زخمی بدون درمان و مداوای اولیه، بیمارستان را ترک کنند. تا آخرین ساعت روز پنج شنبه دوم آبان ماه، از۴۱ کارگر بازداشتی کارخانه آذرآب ۳۸ نفرشان با تودیع وثیقه یا با ضمانت فیش حقوقی بطورموقت آزاد شدند وسه نفرشان کماکان دربازداشت بسر می برند. یک نفر دیگر از این کارگران قرار است روزشنبه آینده خودرا به پلیس امنیت ومقامات قضایی معرفی کند.
در جریان اعتراضات در مجتمع صنعتی هپکو در روز سه‌شنبه ۲۶ شهریور، کارگران در اعتراض به چند ماه حقوق عقب‌افتاده و خواست تعیین تکلیف با سهامداران و خلع ید از آنها تحصن کردند و ریل راه آهن مسیر شمال – جنوب را بستند. این تحصن مورد هجوم ماموران "یگان ضربت" ناجا قرار گرفت. نیروهای امنیتی کارگران معترض را با باتوم مورد حمله قرار دادند و تعدادی از کارگران سر و دست شان شکست و ۲۸ نفر بازداشت و ۱۵ نفر روانه بیمارستان شدند. تمام کارگران بازداشتی بعدا آزاد شدند.
اعتراض جمعی از کارگران کشت وصنعت نیشکر هفت تپه، علیرغم اذیت و آزار تعدادی از کارگران این مجتمع توسط نیروهای امنیتی همچنان ادامه دارد. در روز ۲۴ مهر ماه ، کارگران در بیست و چهارمین اعتصاب خود طی سالهای اخیر، در محوطه همیشگی در داخل شرکت تجمع کردند و خواهان بازگشت به کار سه نفر از همکاران اخراجی، لغو خصوصی سازی و پایان دادن به پرونده سازی برای کارگران و آزادی اسماعیل بخشی شدند. در روز ۲۵ مهر ماه نیروهای حفاظت اطلاعات شوش برای دستگیری یوسف بهمنی به منزل او هجوم بردند اما وی در منزل حضور نداشت.
در اطلاعیه ای که در صفحه تلگرامی سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه در روز سه شنبه ۲۲ اکتبر منتشر شد، این سندیکا خواهان آزادی بدون قید و شرط اسماعیل بخشی و همه بازداشتی های اعتراضات اخیر شد. در اطلاعیه آمده است : "اسماعیل بخشی به دلیل دفاع از خواست اکثریت مردم فرودست در ایران با شعار نان-کار-آزادی به محاکمه کشیده شده است. سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه خواستار آزادی فوری اسماعیل بخشی، سپیده قلیان، عسل محمدی و اعضای نشریه گام می باشد" . این سندیکا همچنین خواستار مختومه اعلام شدن پرونده علی نجاتی عضوسندیکای کارگران نیشکر هفت تپه و دیگر کارگران می باشد.
براساس خبررسیده، بامداد روز چهارشنبه اول آبان ماه در ساعت چهار صبح، نیروهای پلیس اطلاعات وامنیت شوش به منزل عماد کثیر، کارگر نیشکر هفت تپه، هجوم نمودند و او را همراه با وسایل شخصی از جمله گوشی موبایل بازداشت و به محل پلیس امنیت شوش بردند.
همچنین در روز یکشنبه ۲۸مهرماه ۹۸ بعد از چند روز اعتراض و اعتصاب توسط کارگران شهرداری کوت عبدالله، مرکز شهرستان کارون واقع در استان خوزستان وتجمع آنها در مقابل ساختمان شهرداری، ۱۳ نفر از آنها با شکایت پیمانکار، بازداشت شدند. این کارگران در اعتراض به بی‌توجهی مسئولان به مطالبات خود و عدم پرداخت حقوق‌شان دست از کار کشیده بودند.
در طول سال جاری، رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی بر شدت سرکوب کارگران افزوده است. کارگران اما با وجود تمام سرکوب های وحشیانه رژیم، به مبارزات خود ادامه داده اند. بویژه در ماه های اخیر کارگران شرکت نیشکر هفت تپه، هپکو و آذرآب علی رغم حمله نیروهای سرکوبگر به اعتراضات مسالمت آمیزشان و بگیر وببند و صدور احکام سنگین، یک بار دیگر با اتحاد خود نشان دادند که زیر بار زور نخواهند رفت و همچنان خواهان تحقق مطالبات خود هستند.
شواهد حاکی است که بخش های هر چه بیشتری از طبقه کارگر ایران با درس گرفتن از مبارزات خود، دریافته اند که کلیت رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی و جناحهای مختلف آن دشمن کارگران و خانواده های آنها هستند. ایستادگی کارگران، ادامه اعتراضات و همبستگی عملی با هم طبقه ای های خود در بخشها و مناطق مختلف، علی رغم بگیر ببند ها و تهدیدها از طرف کارفرما و رژیم مدافع آنها، درجه بالاتری از سطح آگاهی و تشکل یابی کارگران در این دوره از مبارزه را نشان می دهد . کارگران آذرآب با حمایت از کارگران هپکو نمونه ای حائز اهمیت از این اتحاد طبقاتی را در عمل نشان دادند و هر دو بخش در مبارزات شان تا حد قابل توجه ای موفق شده اند دست تشکل های دولتی از جمله شوراهای اسلامی کار را از سر کارگران کوتاه کنند.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران از مبارزات کارگران هپکو، آذرآب، هفت تپه و همه بخش های کارگری دفاع می کند و همچنان تلاش خواهد کرد که اخبار اعتراضات برحق کارگران ایران را با هدف کسب همبستگی و حمایت بین المللی، بازتاب دهد.
زنده باد اتحاد طبقه کارگر
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۲۶ اکتبر ۲۰۱۹
**************
دوشنبه ۱۸ شهریور ۱۳۹۸ - ۹ سپتامبر
صدور احکام سنگین علیه فعالین کارگری: چه کسی مجرم است؟!
دادگاه رسیدگی به پرونده فعالین کارگری هفت تپه احکامی بسیار سنگین و به همان اندازه ننگین علیه متهمان پرونده هفت تپه صادر کرد. طبق رای این "دادگاه"، اسماعیل بخشی نماینده کارگران معترض هفت تپه به ۱۴ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده است. محمد خنیفر از کارگران نیشکر هفت تپه حکم ۶ سال حبس تعزیری دریافت کرده است؛ و این در حالی است که پرونده علی نجاتی همچنان باز است و او در انتظار حکم دادگاه بسر می برد. همچنین طبق رای شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران، فعالین کارگری و حامیان کارگران هفت تپه، سپیده قلیان، ساناز الهیاری، عسل محمدی، امیر امیرقلی، و امیر حسین محمدی فرد هر کدام به ۱۸ سال حبس تعزیری محکوم شده اند.
علاوه بر این، طی روزهای گذشته، احکامی سنگین و ضد انسانی علیه بازداشت شدگان روز جهانی کارگر در تهران صادر شده است که به قرار ذیل می باشند: عاطفه رنگریز: یازده سال و شش ماه حبس، ٧۴ ضربه شلاق، ممنوعیت عضویت در احزاب، گروه ها، دستجات سیاسی و اجتماعی و ممنوعیت استفاده از تلفن هوشمند. مرضیه امیری: ده سال و شش ماه حبس و ١۴٨ ضربه شلاق. نسرین جوادی: ٧ سال حبس، ٧۴ضربه شلاق، دو سال ممنوعیت عضویت در احزاب، گروه ها و دستجات سیاسی و اجتماعی و ممنوعیت استفاده از گوشی هوشمند. حسن سعیدی: پنج سال حبس، دو سال ممنوعیت عضویت در احزاب، گروه ها و دستجات سیاسی و اجتماعی و ممنوعیت استفاده از تلفن هوشمند. سید رسول طالب مقدم: دو سال حبس، دوسال تبعید، ٧۴ ضربه شلاق، دو سال ممنوعیت عضویت در احزاب، گروه ها، دستجات سیاسی، اجتماعی و همچنین ممنوعیت استفاده از تلفن هوشمند.
اتهامات مشترکی که به این کارگران و مدافعین حقوق کارگری نسبت داده شده همان اتهامات رایج، کلیشه ای و نخ نما مانند "اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی"، "تبلیغ علیه نظام"، "اخلال در نظم عمومی" و "نشر اکاذیب" است.
احکامی چنین سنگین علیه فعالین کارگری حتی با توجه به سابقه اقدامات وحشیانه رژیم جمهوری اسلامی در برخورد به خواسته ها و مطالبات کارگران، در دو دهه اخیر کم سابقه است. صدور چنین احکامی توسط دستگاه قضایی از یک سو به منظور انتقام گیری از کارگران معترض هفت تپه و اعتصابات آنها است و از سوی دیگر در تداوم بگیر و ببند و صدور حکم های سنگینی است که برای شرکت کنندگان در تظاهرات روز جهانی کارگر و دیگر فعالین اجتماعی و فرهنگی صادر گردیده است. این موج جدید سرکوب به زعم رژیم قرار است که فضایی از ترس و وحشت را در جامعه ایجاد کند و بویژه مانع گسترش اعتراض های کارگری شود. به بیان دیگر با توجه به روند موجود فروپاشی اقتصادی در ایران، رژیم اسلامی در ترس از اوج گیری اعتراض های کارگری می کوشد که کارگران ایران را به پذیرش یکی از این دو انتخاب وادار نماید: تن دادن به زندگی فلاکت بار یا رفتن پشت میله های زندان. پذیرش ذلت و یا زندان. این "راه حل" رژیم اسلامی برای میلیون ها کارگر و خانواده آنها بعد از چهل سال در قدرت بودن است. باند ها و دسته جات و جناحهایی متشکل از استثمارگران، دزدان، اختلاس گران و آدم کشان که بدنه اصلی طبقه حاکم در ایران را تشکیل می دهند اکنون شمشیر را از رو بسته اند تا هولوکاست اقتصادی را بر طبقه کارگر ایران تحمیل کنند. اما تحمیل این شرایط بر میلیون ها نفر از طبقه کارگر و زحمتکشان ایران برای رژیم به هیچ رو آسان نخواهد بود، و می تواند موجب برآمد طوفان سهمگینی شود که خیزش دی ماه ۹۶ در قیاس با آن تند باد گذرا، جلوه نماید.
به یقین بسیاری از سران کهنه کار و اعضای اتاق های فکر این رژیم در اعماق ذهن خویش می دانند که دیگر نمی توانند دوران خونین دهه شصت را مجددا بر مردم ایران تحمیل کنند. خوب میدانند که نمی توانند چند ده یا چند صد هزار کارگر و معلم که کارد به استخوانشان رسیده و دستمزد های ماهانه اشان کفاف زندگی یک هفته را نیز نمی دهد را به زندان بیاندازند به این امید که دهها میلیون کارگر دیگر از ترس و وحشت به خود بلرزند و به زندگی توام با خفت و خواری تن در دهند.
صدور چنین احکام سنگینی برای فعالین کارگری، تا هم اکنون نیز خشم و اعتراض های بسیاری را برانگیخته است. در مواجهه با این اعتراض ها ابراهیم رئیسی، این آدمکش که در راس قوه قضاییه قرار دارد، مجبور شده است دستور 'ویژه‌ای' برای 'تجدیدنظر و رسیدگی منصفانه' در خصوص 'احکام صادره در برخی پرونده‌های اخیر' صادر نماید. جناحهایی دیگر از درون حاکمیت نیز خواستار تخفیف مجازاتها شده اند. "رسیدگی منصفانه" در جمهوری اسلامی آنهم نسبت به فعالین کارگری و مدافعین حقوق انسانی سرابی بیش نیست. "تخفیف" داده شود و یا نشود، اصل مسئله این است که کارگران و فعالین کارگری نه تنها مجرم نیستند بلکه شاکیان این پرونده ها هستند و باید فوری و بدون قید و شرط آزاد گردند.
رژیم اسلامی، خود، نفرت انگیز بودن این گونه اتهام زنی‌ها و محاکمات را می داند و به همین دلیل در پاسخ به شکایت های مطرح علیه جمهوری اسلامی در سازمان جهانی کار، به دروغ ادعا می کند که شرکت در تظاهرات و اعتراض های مسالمت آمیز در ایران جرم نیست و کسی به این دلیل مورد محاکمه قرار نمی گیرد. پرسش این است که دستگیر شدگان پرونده هفت تپه و همینطور دستگیرشدگان اول ماه مه و دیگر فعالین کارگری و معلمان که هم اکنون در زندان بسر می برند، چه کرده اند غیر از شرکت در تظاهرات و تجمع های کارگری و یا دفاع از منافع کارگران. بنابراین، آنچه جرم است بازداشت و محاکمه این فعالین کارگری است نه آنچه که این فعالین کارگری انجام داده اند. جای متهمان و اتهام زنندگان و حکم صادر کنندگان باید عوض شود. باید تمام آمرین و عوامل ریز ودرشت حکومتی که در بازداشت، ضرب و شتم، شکنجه، بازجویی، پرونده سازی، محاکمه و صدور احکام ظالمانه و قرون وسطایی علیه فعالین کارگری دست داشته اند، و همچنین رسانه های وابسته به آنها، با نام و نشان در تمام دنیا به عنوان مجرمان و شکنجه گران معرفی گردند و رسوا شوند.
اتحاد بین المللی، بازداشت، دستگیری، اذیت و آزار و صدور احکام قرون وسطایی زندان و شلاق علیه فعالین کارگری توسط حکومت سرکوبگر جمهوری اسلامی ایران را به شدت محکوم می کند، خواهان لغو احکام صادر شده و آزادی فوری و بدون قید و شرط کلیه بازداشت شدگان هفت تپه و روز جهانی کارگر می باشد و به سهم خود دور جدیدی از کارزارهای گسترده تر جهانی را برای آزادی همه فعالین کارگری سازمان خواهد داد.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۸ سپتامبر ۲۰۱۹
;info@workers-iran.org
;www.workers-iran.org
http://etehadbinalmelali.com/ak
https://twitter.com/IASWIinfo