اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران سالیان متمادی است در مورد ارتباط نهادهای بین المللی با تشکلات دست ساز حکومتی در ایران، از جمله خانه کارگر، شوراهای اسلامی کار، مجمع نمایندگان و انجمنهای صنفی حکومتی، اطلاع رسانی و افشاگری انجام داده است. بطور مشخص در سایتهای انگلیسی و فارسی اتحاد بین المللی در سالهای اخیر، چندین مطلب، مصاحبه، کنفرانس، نامه و بیانیه در مورد همکاری دبیلیو، اف، تی، یو با خانه کارگر جمهوری اسلامی ایران و عدم حمایت این فدراسیون از فعالین و تشکلات مستقل کارگری در ایران نوشته شده و تمامی این مطالب و نامه های سرگشاده به دبیلیو، اف، تی، یو و تشکلات وابسته به آن در کشورهای مختلف جهان ارسال گردیده است.
دبیلیو. اف. تی. یو. در این مدت نه تنها ارتباط خود با خانه کارگر و دیگر نهادهای وابسته به رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی را قطع نکرده است بلکه خانه کارگر را از عضویت موقت به عضویت رسمی درآورده و علیرضا محجوب، دبیر کل خانه کارگر، این عنصر وابسته به حاکمیت، را به عنوان یکی از اعضای هیئت اجرایی خود انتصاب نیز کرده است. از این شرم آورتر اینکه بنا به ادعای محمد حمزهای، معاون امور بین الملل خانه کارگر، علیرضا محجوب، به عنوان نایب رئیس فدراسیون جهانی اتحادیههای کارگری نیز انتصاب گردیده است.
بسیاری از کارگران و نمایندگان اتحادیه هایی که در هفدهمین کنگره دبیلیو. اف. تی. یو. در آفریقای جنوبی در اکتبر امسال شرکت کردند از ماهیت محجوب به عنوان یک عنصر امنیتی و رژیمی که جهت انقیاد و سرکوب جنبش کارگری ایران از گسترده ترین امکانات برخوردار است اطلاع چندانی ندارند. اما کلیه رهبران این فدراسیون و به خصوص هیئت اجرایی و دبیر کل آن از ماهیت خانه کارگر و محجوب به عنوان تشکلات و عوامل وابسته به رژیم جمهوری سلامی اطلاع کامل دارند. آنها با سرپوش گذاشتن بر این واقعیات و عدم اطلاع رسانی به بدنه این تشکلات در مورد افشاگریهای انجام شده، زمینه های لازم برای شرکت گسترده خانه کارگر و امتیاز دادن به محجوب و دیگر عوامل خانه کارگر را فراهم آورده اند. تلاش رهبری دبیلیو. اف. تی. یو. که ناشی از یک خط سیاسی ارتجاعی و در تداوم رقابتهای بورژوایی جنگ سردی بین این فدراسیون و کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری (آی تی یو سی) صورت گرفته است عملا منجر به یک کلاهبرداری آشکار و ضربه ای عامدانه به جنبش مستقل کارگری ایران شده است و باید گفت آنها در قبال جنبش مستقل کارگری ایران پاسخگو خواهند بود. کلیه نهادهای بین المللی باید بدانند که طبقه کارگر ایران تشکلات وابسته به رژیم سرمایه دا ری و سرکوبگر جمهوری اسلامی ایران ، همچون خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار، را به عنوان تشکل واقعی و مستقل کارگری به رسمیت نمی شناسد.
محجوب، همراه با علی ربیعی وزیر کار کنونی، از جمله عناصر اصلی امنیتی جمهوری اسلامی بوده اند که در اشغال خانه کارگر و سرکوب فعالین مستقل کارگری و نیروهای مترقی و چپ و سوسیالیست در جنبش کارگری بدنبال انقلاب ۵۷ نقش تعیین کننده داشتند. علیرضا محجوب در حمله به جلسه سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه شرکت داشت. همانطور که در رسانه ها آمده است در ١٩ اردیبهشت سال ٨۴ محل نشستهای سندیکای کارگران شرکت واحد به سرکردگی علیرضا محجوب و حسن صادقی و علیرضا عیوضی و دیگر سران خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار مورد حمله وحشیانه قرار گرفت؛ حمله ای که با هماهنگی کامل مدیریت و حراست شرکت واحد صورت گرفت و چماقداران خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار به ضرب و جرح تعدادی از اعضای سندیکای واحد پرداختند و خساراتی به محل جلسه نیز وارد آوردند. محجوب در کمال وقاحت از این حمله وحشیانه دفاع کرد و آنرا تایید نمود.
در شرایطی که تشکلات و نهادهای مستقل کارگری و فعالین آنها در سالهای اخیر، همچون سندیکای کارگران شرکت واحد، کانون صنفی معلمان، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، سندیکای کارگران نقاش، کمیته هماهنگی، اتحادیه آزاد و کمیته پیگیری ...، روزانه مورد سرکوب، اذیت و آزار و دادگاه و حبس قرار دارند، در شرایطی که کارگران معدن از آق دره تا بافت و خاتون آباد مورد ضرب و جرح قرار می گیرند و یا با حبس و احکام وحشیانه شلاق به خاطر مطالبه حقوق ابتدایی خود تنبیه می گردند، علیرضا محجوب به عنوان نماینده مجلس و سفیر سیاسی جمهوری اسلامی آزادنه و با امکانات و منابع مالی و تدارکاتی حکومتی در نشستهای بین المللی به نام کارگران ایران شرکت می کند و خاک به چشم کارگران ایران و جهان می پاشد. محجوب و دیگر مزدوران خانه کارگر هر جا توانسته اند با جاسوسی و سرکوب مستقیم فعالین کارگری و در بسیاری موارد با پیشبرد سیاستهای ارتجاعی و ضدکارگری و فاشیستی، از جمله با تبلیغ و ترویج افغان ستیزی و حمله به کارگران و زحمتکشان افغان در ایران، همواره بطور سیستماتیک یکی از موانع رشد، گسترش و همبستگی جنبش کارگری ایران بوده اند. علیرضا محجوب نه تنها نماینده کارگران ایران تحت هیچ عنوان و بهانه ای نیست بلکه دشمن قسم خورده طبقه کارگر ایران و جنبش کارگری و سوسیالیستی جهان است که دبیلیو اف تی یو از جمله ادعای نمایندگی آنرا دارد.
اتحاد بین المللی نه تنها کماکان اعتراض علیه حضور نمایندگان رژیم جمهوری اسلامی درمجامع بین المللی و کارگری، از جمله حضور خانه کارگری ها و کانون عالی شوراهای اسلامی و دیگر تشکلات دست ساخت دولتی، را ادامه خواهد داد، بلکه خواهان اخراج این نهادهای وابسته حکومتی از تمامی مجامع بین المللی، اتحادیه ای، سازمان جهانی کار، دبیلیو، اف، تی یو، و یا آی تی یو سی و هر تشکل بین المللی دیگری تحت هر عنوان یا توجیهی می باشد . ما از کلیه تشکلات و نهادهای مستقل کارگری ایران و نیز از اعضای دبیلیو اف تی یو در کشورهای مختلف جهان می خواهیم که به هیئت اجرایی و دبیر کل این نهاد شدیدا اعتراض کرده و خواهان قطع هرگونه ارتباط دبیلیو اف تی یو با خانه کارگر جمهوری اسلامی ایران و علیرضا محجوب شده و این سیاستها و دسیسه های ضدکارگری را شدیدا محکوم نمایند. ما کارزار جهانی خود در این زمینه را بیش از پیش گسترش خواهیم داد.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۳۱ اکتبر ۲۰۱۶
info@workers-iran.org
http://etehadbinalmelali.com/ak