!به حمایت از کارگران پست کانادا برخیزیم

۵٠هزار کارگر پست کانادا امروز ممنوع الاشتغال شدند

سازشکاری اتحادیه کارگری یک دلیل مهم وقوع این رویداد شوم بود. سران اتحادیه، با سرسختی تمام از اعتصاب سراسری و یکپارچه کارگران جلوگیری کردند. اعتصاب دوره ای را جایگزین اعتصاب سراسری نمودند، قدرت متحد طبقاتی کارگران را از هم پاشاندند و به سرمایه داران اجازه دادند تا تصمیمات کارگرکش خود را بر ۵٠ هزار کارگر پست تحمیل نمایند. کارگران اینک در حال انفجارند. بارقه ای از یک جنگ طبقاتی در حال زبانه کشیدن است. همان طوری که بورژوازی نیز لحظه به لحظه هارتر و هارتر می شود. بدبختی این است که ما کارگران هنوز به اتحاد طبقاتی مورد نیاز این جنگ دست نیافته ایم. تنها یک اعتصآب عمومی با جلب حمایت کارگران همه رشته ها به ویژه کارگران اتومبیل سازی، معلمان، پرستاران، رانندگان اتوبوس، کارگران خدمات عمومی، دانشجوها و غیره است که می تواند راه تهاجم هار و یکه تازانه سرمایه داران را سد سازد.
کمپانی پست کانادا، یک غول عظیم تشنه دریاها سود است. تصمیم گرفته است ٣٠٪ دستمزد کارگران تازه استخدام شده را کسر کند. از این گذشته، کاهش همه بیمه ها، افزایش سن بازنشستگی، و امحاء هر نوع امینت شغلی کارگران را دستور کار خود ساخته است. این کمپانی سترگ کارگرخوار استخدام موقت را جایگزین استخدام دائمی کرده است، تعداد کارگران با قراردادهای موقت را بالا برده است و شمار کارگران با قراردادهای طولانی را کاهش داده است. بیمه بهداشت و درمان را سلاخی کرده است. زمان استفاده از بیمه بیماری را پائین آورده است، بیمه از کارافتادگی را تنزل داده است. شرائط کار کارگران را وخیم تر از پیش ساخته است. کارگران را مجبور کرده است که بیشترین محموله های پستی را در کوتاه ترین مدت و طولانی ترین و پرمخاطره ترین مسیرها توزیع کنند.
در سال ٢٠٠٩ شرکت پست کانادا اعلام کرد که سود خالصش بالغ بر ٢٨١ میلیون دلار بوده است. این سود فقط کار پرداخت نشده توده های کارگر است. همان کارگران که امروز عظیم ترین بخش آنان راهی برهوت بیکاری می گردند. انسان هائی زحمتکشی که همزنجیران ما هستند، در زمستان و تابستان جان می کنند و دقیقه ای آرام ندارند. اینک نوبت ما است که در کنار آنان قرار گیریم. دفاع ااز این کارگران دفاع از معیشت خودمان است. باید مبارزه متحد و یک پارچه علیه جنایات سرمایه داران را شروع کنیم.
تاکتیکی که اتحادیه کارگران پست کانادا اتخاذ کرد، تاکتیک شکست بود. اتحادیه این تاکتیک را بسیار آگاهانه و با هدف شکست مبارزات کارگران و تضمین پیروزی سرمایه داران اتخاذ کرد. اتحادیه می خواست که کارفرمایان را از تیررس پیکار متحد و یکپارچه کارگران برهاند و این کار را کرد. این ما، توده های عظیم کارگر هستیم که بار سنگین استثمار و دیکتاتوری سرمایه را تحمل می کنیم و تنها ما هستیم که می توانیم برای چگونگی پیشبرد پیکار خود تصمیم بگیریم. ۵٠ هزار کارگر همزنجیر ما اکنون ممنوع الاشتغال شده اند. بیکاری آن ها را باید بیکاری خود تلقی کنیم. باید بیاری آن ها بشتابیم. ما چیزی برای از دست دادن نداریم. چرا باید بترسیم؟
باید به قدرت طبقاتی خود رجوع کنیم. ما در جامعه ای زندگی می کنیم که کل سرمایه ها، تروت ها، کارخانه ها، بنگاه های مال، مراکز تجاری، مدارس، دانشگاه ها، امکانات و همه چیزش محصول کار و استثمار ماست. در این جامعه همه چیز، دولت، قانون، ساختار حقوقی، نظم سیاسی، مؤسسات مدنی و از جمله اتحادیه های کارگری و هر چه هست علیه ما و ابزار تحمیل استثمار و ستم و تسلط سرمایه بر ماست. آگاهی و شناخت دقیق سرمایه داری و تشخیص طبقاتی رابطه میان سرمایه و کل ساختار حقوق و قانون و دولت و مدنیت موجود یک شرط لازم موفق بودن ما در هر گام از مبارزه طبقاتی و ضد سرمایه داری است. در مقابل قدرت سترگ و عظیم سرمایه فقط و فقط قدرت پیکار سراسری و شورائی ماست که می تواند میداندار و کارساز باشد. ما به صورت پراکنده و در چهاردیواری این کارخانه و آن شرکت، به هیچ وجه قادر به دفع تعرضات سرمایه داران و دولت آن ها و پیشبرد مبارزه علیه سرمایه داری نیستیم. حمله سرمایه به کارگران پست حمله به کل طبقه ماست. بیائید تعرض جنایتکارانه سرمایه را با مقاومت و تعرض سراسری کارگری پاسخ گوئیم. بیائید در هر کجا که هستیم شوراهای کارگری خود را بر پا داریم. از درون شوراها با هم ارتباط برقرار کنیم. شوراها را سراسری کنیم و قدرت متحد طبقاتی خود را علیه سرمایه وارد میدان سازیم. خواستار بازگشت به کار کل ۵٠ هزار کارگر همزنجیر خویش در پست کانادا شویم، به حمایت از آنان سراسر کانادا را غرق در اعتصاب کنیم، چرخ تولید و کار را همه جا از چرخش باز داریم. در نقطه نقطه کشور فریاد سر دهیم که تمامی ۵٠ هزار همزنجیر ما باید به سر کار خویش باز گردند. اگر چنین کنیم بدون شک اتحادیه ها دست در دست صاحبان سرمایه در مقابل ما خواهند ایستاد. اما چه باک! وقتی که متشکل و متحد شویم و وقتی قدرت طبقاتی خود را در ابعاد سراسری به صف کنیم هیچ نیروئی یارای مقاومت در برابر ما را نخواهد داشت. بیائید قدرت خود را بیازمائیم و حاصل این آزمون را پلکان گسترش مبارزه طبقاتی خویش برای محو سرمایه داری سازیم. بیائید این کار را با طرح این خواست عادلانه فوری آغاز کنیم.

کل ۵٠ هزار کارگر اخراجی پست کانادا باید همین الان به سر کار خویش باز گردند.

فعالین لغو کار مزدی کانادا - تورنتو

www.againstwage.com

١۵ ژوئن ٢٠١١