پیام جمعی از کارگران ایران خودرو

(به کنفرانس سراسری کارگران اتومبیل سازی آلمان (آ.آ. اِر

حضار محترم

ما جمعی از کارگران ایران خودرو بزرگترین خودرو سازی کشور ایران باداشتن بیش از ٣٠ هزار کارگر شاغل در خود شرکت وبا داشتن بیش از ١۵٠ هزار نفر در بخشهای مختلف وسهم ٧٠درصدی بازار خودرو در شرایطی این پیام را برای شما حضارمحترم می فرستیم که به علت شرایط خفقان وسرکوب از داشتن هر گونه آزادی وتشکل کارگری محرومیم وامکان ارسال پیام از سوی نمایندگان کارگران وجود ندارد چون ما حتی نمی توانیم از نام واقعی خود استفاده کنیم چون بلافاصله دستگیر واز کار اخراج خواهیم شد نمونه روشن آن اخراج ١٦ نفر از نمایندگان ما کارگران در تابستان سال ٨٢ بود که هنوز به سر کار برنگشتند.ما مایل بودیم که نمایندگی برای شرکت در این کنفرانس بفرستیم .ولی با توجه به شرایط حاکم بر کشور ما امکان ندارد.

حضار محترم
شرایط واوضاع کشور ما را با اوضاع کشور شوروی در سالهای ١٩٠٠ مقایسه کنید.
مایلیم مرابت همبستگی خودمان را با مبارزات حق طلبانه دیگرکارگران سراسر جهان را در فرصت مناسبی که برگزاری کنفرانس شما فراهم کرده است اعلام کنیم. اقدام شما در برگزاری چنین کنفرانسی در تقویت صف نیرومند طبقه کارگر در اعتراص به ساستهای ضد کارگر کشورهای سرکوبگر موثر وافع خواهد شد. ما ضمن آروزی موفقیت برای شما کارگران از توجه تان به مبارزات کارگران ایران خودرو قدردانی می کنیم.
اعتقاد داریم اعلام همبستگی شما کارگران با ما به پیشبرد مبارزات ما کمکی شایانی خواهد کرد.
اتحاد تاریخی طبقه کارگر در قطعنامه ها وفراخوانهای مشترک و با حضور خود در روز جهانی کارگر در اول ماه می تبلور با شکوه خودرا نشان می دهد. این حضور حمایت کارگران در روز جهانی همبستگی از یکدیگر است واین همبستگی جهانی با جمایت از همدیگر می تواند و باید متحدانه وهمیشه ادامه داشته باشد.
ما خودرا جرئی از این جنبش عظیم می دانیم ضمن حمایت از کنفرانس شما ،تاکید میکنیم آماده هرگونه همکاری وهماهنگی در پیشبرد این مبارزات هستیم وازشما می خواهیم مارا از تجارب خود آگاه کنید.

حضار محترم
وضعیت خودرو سازی در کشور ما یک صنعت وابسته به کشورهای بزرگ جهان سرمایه داری وخودروسازان بزرگ جهانی است .کار ما فقط مونتاژکاری است. کشورهای اروپایی بازارهای کشورهایی در حال توسعه را بین خود تقسیم کرده اند بازار خودروایران را به فرانسه (پژو ورنو) داده اند علاوه بر فرانسه کشورهای دیگر مثل کره با(کیا موتور پراید)مالزی با(پروتون)ژاپن، ایتالیا ،ترکیه،روسیه،برزیل وچین در بازاز خودرو ایران حضوردارند.
بخران مالی یکی از چالشهای اصلی صنایع خودرو سازی ایران است بدون حمایت دولت صنایع خودرو سازی قادر به ادامه حیات نیست.
ساختار مریض گونه صنعت که فقط با رانت خواری می چرند ونقش سیاست در آن رل مهمی را بازی می کند باعث این مشکلات است.صنعت ایران نه سرمایه داری است نه از قانون سرمایه داری پیروی کند ونه دولتی است که از قانون دولت بهره مند باشد.
بحران مالی همیشه چون شمشیر بالا سر کارگران قرار دارد .تمام ادارات وصنایع ایران امروز از کوچک وبزرگ برای فرار از این مشکلات دیواری کوتاهتر از نیروی انسانی نمی بیند.با بهانه قرار دادن مشکلات دست به اخراج گسترده نیروهای انسانی میزنند ودوباره با تاسیس شرکتهای پیمانکاری که عمده مدیران انها از خودافراد این شرکتها هستند نیروی جدید با حداقل حقوق جایگزین میکنند.
مدیران شرکتها از این کار به چند دست اورد می رسند
١- از شر نیروهای متشکل .قدیمی خلاص می شوند.دیگر کسی مزاحم کار آنها نخواهد شد..کارگران مجبور هستند با این دستمزدهای کم به کار ادامه بدهند.وتا بیآیند به خود بیآیند وهمدیگر را بشناسند قرار داد آنها تمام واخراج می شوند واگر کسانی بخواهند بمانند ازقبل گزینش شده اند که افراد مزاحم نیستند وحاضرند با کمترین دسمرد به کار ادامه بدهند.واین بزرگترین مشکل کارگران است که مانور هر گونه چانزنی را از کارگران می گیرد واجازه تشکل یابی رابه کارگران نمی دهد.به علت امار بالای بیکاری وجود افراد آماده بکارنبود تشکل های کارگری نبود آزادیهای بیان وآزادیهای سیاسی جو خفقان واختناق سرکوبهای عریان وبیکار سازیهای صنفی مزیت بر علت این همه سیاستهای ضد کارگری می باشد .
٢- مدیران با دادن دستمزد کمتر با کاهش هزینه ها از بحران مالی فرار می کنند.
٣- با اخراج کارگران وتشکیل شرکتهای پیمانکاری توسط عوامل خود به منابع مالی بهتری دست می یابند.

حضار محترم
طبقه کارگر ایران در طول سالهای گذشته ، نه تنها تغییری در بهبود شرایط زندگی شان ایجاد نشده است بلکه روزبروز بر ابعاد فقر، فلاکت و بی حقوقی آنان افزوده گردیده است. تا آنجا که امروز سازمان جهانی کار ایران را یکی از سه کشور اصلی در دنیا میداند که کارگران در آن در بدترین شرایط کار میکنند و پایه ای ترین حقوق شان بشدت نقض میشود. وضعیت کار وشرایط زندگی حداقلی به یک معضل اساسی تبدیل شده است، نبود امنیت شغلی نبود قانون کار نبود استخدام های دایمی نبود ایمنی کار، تبعیض حقوق طبقه کارگر با سایر اقشار ، وجود شرکتهای پیمانکاری با قراردادهای موقت یکماهه و سفید امضا به تنها شکل استخدام کارگران تبدیل شده بلکه هر گونه امید کارگران را برای آیند وبازنشستگی ازبین برده است پایین بودن سطع دستمردها یعنی حداقل دستمزد کارگران چهار برابر زیر خط فقر است و میلیونها خانواده کارگری در نتیجه عدم پرداخت بموقع دستمزدهای نان آورانشان بطور دائمی در غیر انسانی ترین شرایط برای زنده ماندن خود دست و پا میزنند و موج عظیم بیکاری و خطر بیکار سازی کارگران شاغل، زندگی را بر آنان و خانواده هایشان به جهنمی غیر قابل تصور تبدیل کرده است وتنها راه برون رفت از این شرایط غیر انسانی نیاز به یک تغییرات اساسی در تمام سطوح اقتصادی و اجتماعی را میطلبد.
شرایط ضد انسانی فوق در حالی بر کارگران ایران تحمیل شده است که در طول سالهای گذشته طبقه کارگر ایران از تمامی حقوق برسمیت شناخته شده بین المللی خود محروم بوده و هر گونه اعتصاب و اعتراض کارگران و تشکل خواهی آنان با سرکوب، تهدید، بیکاری، زندان و اتهامات امنیتی مواجه شده است.
کارگران ایران خودرودر طول سالهای گذشته علیرغم وجود سرکوب و خطر زندانی شدن و بیکارسازی، در اعتراض به شرایط مشقت بار خود بارها به میدان آمده و در برخی مراکز با برپایی تشکلهای خود و اعتصابات و تجمعات بی شمار در دهها و صدها مرکز تولیدی و صنعتی نشان دادند حاضر به تحمل شرایط غیر انسانی حاکم بر کار و زیست شان نیستند. اعتصاب کارگران ایران خودرودر اسفند ماه وتیر ماه
اعتصاب کارگران ایرانخودرو دیزل در تیرماه اعتصاب کارگران مهرکام پارس ،ایپکووساپکو از این نمونه اند ابعاد این اعتراضات را در سالهای اخیر میبنیم که بسیاری از شرکت کنندگان در اعتراضات خیابانی از زنان، جوانان و کارگران و خانواده‌هایشان هستند.
کنفرانس شما در شرایطی برگزار می‌شود که هنوز دهها نفراز فعالین کارگری اخراج ویا در زندان ویا در زیر حکم اعدام، بسیاری از دستگیر در انتظار صدور حکم و تعدادی از فعالین کارگری بصورت بلاتکلیف منتظر بازگشت به کار هستند.
ما امیدوارم خواست ‌های ما کارگران ایران خودرو که داشتن یک زندگی انسانی و شرافتمندانه و بدور از هر گونه سرکوب و رعب و وحشت است در این اجلاس مورد بررسی قرار بگیرد و در طول کنفرانس به آن پرداخته شود.
فوری ترین و حداقل ترین این خواست ‌های ما کارگران در شرایط حاضر عبارتند از:
١- پایان دادن به قوانین ضد انسانی سرکوب واختناق ودستگیری
٢- برچیدن رندانهای سیاسی وعقیدتی وصنفی
٣- آزادی بی قید و شرط آزادی بیان و آزادیهای سیاسی وآزادی اعتصاب، اعتراض، تجمع
۴- آزادی بی قید و شرط ایجاد تشکلهای کارگری بدون کسب اجازه از کارفرمایان و نهادهای دولتی و پذیرفتن کلیه کنوانسیونهای بین‌المللی کارگری و بر چیده شدن تمامی نهادهای غیر کارگری از محیط های کار و محاکمه سرکوبگران و نقض کنندگان حقوق کارگران
اجتماعی و اقتصادی و خانوادگی
۵- لغو مجازات اعدام و آزادی فوری و بی قید و شرط کلیه فعالین کارگری و دیگر جنبشهای اجتماعی از زندان
٦- لغو اتهامات کلیه دستگیرشدگان جنبش کارگری و سایر جنبشهای اجتماعی و صدور حکم منع تعقیب قضائی آنان جمعی از کارگران ایران خودرو ایران - تهران ١٧

جمعی از کارگران ایران خودرو
شهریور ١٣٨٩ - ۸/٩/٢٠١٠

http://ikcokar.blogfa.com
IKKARCO@YAHOO.COM