به روزهای یادمان جنبش لودیسم ( ابزارشکنی) نزدیک می شویم، خیزشی که ٢٠٠ سال پیش توسط کارگران انگلیس سازمان یابی شد. خیزشی که ضدسرمایه‌داری بود اما توان آناتومی و شناخت سرمایه به عنوان یک رابطه اجتماعی را نداشت. به سرمایه حمله می کرد اما فقط شکل مجسد آن در قالب ابزار تولید و ماشین آلات را می دید و مورد تعرض قرار می داد. تمامی خشم و قهر طبقاتی خود را بر سر سرمایه فرو می ریخت اما تشخیص و درک او از سرمایه بسیار ابتدایی و ناقص بود. کارگران متحد در جنبش لودیسم علیه استثمار کاپیتالیستی، علیه بیکاری ناشی از تناقضات درونی رابطه خرید و فروش نیروی کار، علیه فقر و ستمکشی و بی حقوقی ناشی از این شیوه تولید و بالاخره علیه رژیم سیاسی مدافع این وضعیت توحش پیکار کردند اما با بدیل سوسیالیستی این عینیت آشنایی درستی نداشتند. جنبش لودیسم چند ویژگی مهم به همراه داشت. سازمان یافتگی و اتحاد گسترده میان کارگران واحدهای مختلف، داشتن صف متمایز از اپوزیسیون های بورژوایی، سیاسی بودن و جنگ مستقیم با ماشین قهر دولتی حول محور مطالبات طبقاتی و اجتماعی از جمله این ویژگی ها بود.
کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری
بهمن ١٣٨٨