:مبارزات کارگران نفت و پتروشیمی

(۲) حمایت، انتقال تجربیات و راهکارهای عملی

مبارزات کارگران نفت و پتروشیمی: حمایت، انتقال تجربیات و راهکارهای عملی (۲)

مبارزات کارگران ایران، با توجه به ویژگی ها و محدودیت های منحصر به فرد خود، نیازمند ابتکار، خوش فکری و کاربست پراتیک اجتماعی در عرصه مبارزات کارگری است. وجود موانع ومحدودیت ها درایجاد تشکل های کارگری، دست بردن به سازمان دهی متنوعی را پیشِ روی کارگران قرار داده است.
ایجاد کمیته های کارگری در محیط های کار و نقش پُر رنگ این کمیته ها در امر سازماندهی، گره کور مبارزات کارگری در امر ایجاد تشکل کارگری را باز نموده است. در نبود تشکلهای کارگری، کمیته های سازمانده به مثابه نطفه های تشکل، عملا بخشی از وظایف تشکل کارگری را به عهده گرفته اند. "شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت"، نمونه بارز سازماندهی نوین برای کارگران پروژه ای یا چند رشته ای در جغرافیایی در مقیاس گسترده است، که البته نیاز به قوام و آموزش و گسترش آن در محیط های کار است.
با توجه به شرایط این دوره از مبارزات جنبش کارگری"شورای سازماندهی" تمام ویژگیهای یک تشکل مستقل کارگری را دارا است. برای شرایط این دوره از مبارزات جنبش کارگری است.
دیگر ویژگی این تشکل ساختار شورایی آن است، هر تصمیمی که گرفته میشود اگر مورد قبول مجمع عمومی سراسری کارگران نباشد عملا قابل اجرا نیست. اعتصاب گسترده کارگران در این عرصه کارگری، پاسخ مثبت کارگران به پذیرش آن به عنوان تشکل کارگری است و همچنین میتوان از آن آموخت که سازمان دادن مجمع عمومی لزوما نیازی به جمع شدن تعداد زیادی از کارگران در یک جغرافیای مشخص نیست که البته هزینه زیادی را دامنگیر کارگران خواهد کرد. البته در شرایط مطلوب و چرخیدن توازن قوا به نفع کارگران، ایجاد مجمع عمومی لازمه کار شورایی است. اما آیا "شورای سازماندهی" امکان ایجاد مجمع عمومی در اشکال شناخته شده قبلی را داشت و عمل نکرد؟
مجهز شدن به ابزارهای نوین مبارزاتی یعنی شکل دهی مجمع عمومی با توجه به امکانات تکنولوژیکی در فضای مجازی، شرایط روز و ایجاد نطفه های تشکل مستقل و به هم پیوستن نطفه های تشکل و شکل دهی تشکلی مستقل سراسری. همین کاری که کارگران نفت و پتروشیمی در حال انجام آن هستند. ایجاد "شورای سازماندهی" کارگران یک شبه اتفاق نیفتاد. بلکه حاصل سالها تلاش و بستر سازی مناسب واستفاده بهینه از تجارب مبارزات جنبش کارگری ایران است. انتخاب سبک کار مناسب برای شرایط ویژه مبارزات کارگران سطح بالایی از کیفیت پراتیکی اجتماعی است که کارگران در عرصه سازماندهی مبارزات کارگری آن را به بهترین شیوه انتخاب و به کار بستند.

کارگران وهمکاران:
مراقبت وحفاظت از تشکلی که ایجاد کردید مهمتر از دستاوردهای کوتاه مدت است. برای پی ریزی این زیر ساخت و فوندانسیون که بستر مبارزات آینده می تواند باشد زحمات زیادی متحمل شدید، این مهم امر شما و تمام کسانی است که درعرصه مبارزات کارگری قدم برمی دارند و یا قلم میزنند کمک به قوام و پایداری تشکل ایجاد شده است. مبارزات کارگران نفت و پتروشیمی بدون شک یک عرصه جنبشی است و مبارزات کارگران ایران نیازمند جنبشی شدن و سراسری شدن آن در تمام عرصه هاست.
تصمیمات و راه کارهای تشکل شورای سازماندهی در امر پیشبرد مبارزه اجتماعی می تواند چراغ راه جنبش کارگری ایران باشد.

پایدار باشید
پانزدهم تیر ۱۴۰۰

**********

مبارزات کارگران نفت و پتروشیمی: حمایت، انتقال تجربیات و راهکارهای عملی

چهارشنبه ٩ تیر۱۴۰۰ - ٣٠ ژوئن ۲۰۲۱

چگونه می شود حمایت کرد:
هر کارگری میتواند به تنهایی رسانه ای برای انتقال اخبار مبارزات کارگران باشد. تشریح و بیان حرکت این مبارزات از طریق شبکه های مجازی و تشریح حضوری برای کارگران همکار و دیگران.
اعلام حمایت انفرادی، گروهی، شکل دهی کمیته های حمایت در محیط های کار.
اعلام اعتصاب در حمایت از کارگران اعتصابی در صورت داشتن شرایط اعتصاب در محیط های کار.
ایجاد ارتباط نزدیک با هر یک از کارگران اعتصابی و شنیدن شرایط کارگران و انتقال آن به دیگران.
شکل دهی صندوق های همیاری بین همکاران و افراد دوست و فامیل ‌و رساندن کمک های مالی به هر طریقی بدست کارگران وخانواده های آنان. بهترین راه ارتباط با همکاران اعتصابی ایجاد کمیته های کارگری هم برای کمکهای مالی وهم پشتیبانی و ارتباط میباشد.
انتقال تجربیات مبارزات کارگران دیگر در محیط های کاری متفاوت. انتشار گزارش ها و اخبار مبارزات کارگری بویژه مبارزات کارگران هفت تپه و فولاد و... مبارزات کنونی کارگران نفت و پتروشیمی حاصل سالها تلاش و تفکر و تجربه می باشد.
کارگرانی که در چنین محیط هایی کار کرده اند می دانند تا چه اندازه سازماندهی این نوع مبارزه، سخت و طاقت فرسا بوده و نیاز به تفکر نوین در عرصه سازماندهی دارد، و این قدرت تفکر و تحلیل و کاربست را در عرصه مبارزاتی را باید نوشت وگزارش کرد و یاد گرفت.
مهمترین کار در شرایط فعلی پایداری و ثبات و بدست گرفتن سُکان ابتکار عمل در دست کارگران است. ایجاد راهکارهای مبتکرانه برای جلوگیری از اخراج و دستگیری کارگران. حفظ و مراقبت و قوی ساختن تشکل" شورای سازماندهی کارگران" در هر شرایطی حتی بعد از پشت سر گذاشتن این مقطع از مبارزات.
ایجاد کمیته های سازماندهی مخفی و یا نیمه مخفی در بخشهای کوچکتر و در جای جای محیط های کار و بسط گسترش و قوام دادن آنها برای شرایط پیشِ رو و پس از اعتصاب. آموزش کارگران اعتصابی در شرایط فعلی به هر طریق ممکن و آماده نمودن آنها برای روزهای سخت پیش رو.
راه اندازی کمپینهای علنی در شهرها و محلات کارگری به هر شکل ممکن در انتقال اخبار وایجاد اعتماد به نفس در کارگران اعتصابی.
مراقبت از دستاوردهای اعتصاب هرچند کوچک به مثابه حفظ سنگرهای فتح شده است.
مشارکت دادن خانواده های کارگری در امر کمک به اعتصاب و پیشبُرد آن.

همکاران عزیز؛
این اعتراض و اعتصاب مختص شرایط و ویژگی های محیط کار شما است و به همین دلیل شما بهتر میدانید که چگونه و به چه شکلی ادامه دهید و در شرایط بحرانی چه تصمیم هایی را اتخاذ کنید، پیشنهاد و راهکارهای خارج از محیط های کار خود را مطالعه و با توجه به شرایط اعتصاب بکار ببندید.
الویت اول شما مراقبت از تشکل ایجاد شده خود و ادامه دار کردن گام به گام مبارزات است.
حرکت، اعتراض و دستاورد شما نیاز مبرم جنبش کارگری ایران برای قدرت کرفتن، کسب اعتماد بنفس و یکپارچگی مبارزات آنهاست. این اعتصاب واین جنبش بدون در نظر گرفتن نتایج آن بزرگترین دستاورد و پیروزی کارگران ایران است. پایدار بمانید.

علیرضا خباز