!یاد کارگران کشته شده شهر بابک خاتون آباد گرامی باد

چهارم بهمن، روز مقاومت کارگران، روز بربریت سرمایه

کشتار هر مطالبه، هر اعتراض و هر مقاومت کارگران، رسم سرشتی سرمایه است. نظام بردگی مزدی فقط هنگامی از حمام خون توده های کارگر باز می ایستد که یا نتواند و یا سلاح های کارسازدیگری برای مهار مبارزات و خیزش های توده های کارگر در اختیار داشته باشد.
در طول و عرض جهنم سرمایه داری ایران ایجاد رعب و وحشت و دست یازی به قتل عام تنها سلاح مؤثر سرمایه در پهنه جدال با جنبش کارگری است. سرمایه همیشه از این سلاح سود جسته است. تاریخ نظام بردگی مزدی در اینجا تاریخ به کارگیری هر روز و هر لحظه این سلاح در همه جا و در همه عرصه های حیات اجتماعی طبقه کارگر است. تفنگ، چوبه دار، میدان تیرباران، سنگسار، قصاص، سیاهچال، شکنجه، شلاق فقر، مهمیز هول زای گرسنگی، تازیانه های کشنده تن فروشی ناشی از فقر، راه انداختن جنگ های بشرستیز، حمام خون هر تظاهرات خیابانی، ایجاد گورستان های بی نشان بیابانی، کارتون خوابی، گسیل حیوان وار کودکان خردسال بر روی میدان های مین، تازیانه توحش حجاب، این هاست سلاح قدرت سرمایه در دوزخ گند و خون سرمایه داری اسلامی ایران و این هاست که حیات بردگی مزدی اسلامی به شلیک بی امان آن ها، به قلب ده ها میلیون کارگر و افراد خانواده های آنان گره خورده است. سرمایه در اینجا، بدون این ها راهی گور است و کشتی قدرت و حاکمیت و بقایش در یک چشم به هم زدن در لا به لای امواج پرخروش طوفان خشم و اعتراض و انقلاب توده های کارگر مدفون است.
سرمایه داری ایران تاریخاً قتل عام بی امان هر نفس اعتراضی توده های کارگر را ممد حیات خود قرار داده است و کشتار چهارم بهمن کارگران خاتون آباد نیز لحظه ای از همین قتل عام ها بود. توده های کارگر در اینجا خواستار بهبود شرائط کار خود، خواستار تغییر شرائطی بودند که از درون آن هر ماه چندتا چندتا کشتار می شدند و فوج فوج کودکان آن ها کارتون خواب و گرسنه و کالای تجاری سوداگران مرگ می شدند. کارگران تضمین ادامه کار، بهبود ابتدائی زندگی، حداقل امکانات ایمنی و تأمین امنیت جانی خود در حین استثمار شدن توسط سرمایه را می خواستند. آنان برای همین مطالبات نازل که گذاشتن نام مطالبات بر آن ها متضمن دنیائی حقارت و توهین برای طبقه کارگر و دنیاها ننگ و سبعیت و بشرستیزی و کارگرکشی برای نظام بردگی مزدی است، دست به اعتراض زدند. فریاد خشم و اعتراض کارگران اما با سبعانه ترین تهاجمات دولت هار اسلامی سرمایه داری مواجه شد. جمهوری هار اسلامی سرمایه دست به لشکرکشی زد، هواپیماها، تانک ها و توپ های دولت اصلاحات، چند صد کارگر معترض خواستار ابتدائی ترین حقوق انسانی را از زمین و آسمان و هر چهار سو آماج بربرمنشانه ترین تهاجمات قهرآمیز قرار داد. اخبار محاصره کارگران معدن خاتون اباد توسط نیروهای دژخیم و درنده دولت اسلامی به سرعت در شهر بابک و نواحی اطراف پیچید. خانواده های کارگران و سایر نفرین شدگان دوزخ کثیف شرارت و گند و خون اسلامی سرمایه آهنگ پشتیبانی همزنجیران خویش کردند. قوای سرکوب و حمام خون دولت سرمایه داری کارگران را گلوله باران کرد و در همان لحظه نخست ۴ کارگر را کشت، عده زیادی را مجروح کرد و به معلولان مادام العمر مبدل ساخت و بالاخره خیل کثیری از کارگران معترض را روانه سیاه چال ها و شکنجه خانه ها نمود.
کشتار خاتون آباد در روزهای حاکمیت دولت اصلاحات روی داد. روزهائی که خاتمی ها، کروبی ها، موسوی ها، «جبهه مشارکت اسلامی» ها، «مجاهدین انقلاب اسلامی» ها، و کل خدم و حشم و عمله و اکره « جنبش اصلاحات» ارتجاع بورژوازی زمین و زمان را از عربده های مستانه حقوق مدنی و دموکراسی مالامال ساخته بودند. روزهائی که همین دار و دسته عوامفریب شیاد و رمال سرمایه مکان اول و نقش مسلط را در ماشین دولتی روز سرمایه داری در اختیار داشتند. حمام خون خاتم آباد در سینه سای حوادثی روی می داد که کارگران در ادامه مبارزات روزمره همیشگی و بدون انقطاع خود، گشایش میدان برای مقاومت های مصمم تر و جنگ و ستیزهای حادتر را علیه شدت استثمار سرمایه و علیه دنیای بی حقوقی ها و جنایات هار سرمایه داری تدارک می دیدند. این کشتار در روزهائی به وقوع پیوست که به ویژه فریاد توده های کارگر برای اتحاد، مبارزه متشکل و سازمانیابی ضد سرمایه داری خون تازه ای در کالبد پیکار طبقه کارگر جاری می کرد. امسال ٦ سال از تاریخ وقوع جنایت بورژوازی در خاتون آباد می گذرد. القاء این شائبه که گویا کشتار خاتون آباد، جهان چیت و نفت خوزستان حوادثی ویژه در تاریخ حیات سرمایه داری ایران است تلاش کوری است که نه فقط از ناحیه دشمنان آگاه طبقه کارگر بلکه از جانب دوستان ابله توده های کارگر نیز بسیار صورت گرفته است و می گیرد. در نظام بردگی مزدی و به طور اخص در چهاردیوار شکنجه خانه دهشت و وحشت سرمایه داری اسلامی ایران همه روزها چهارم بهمن خاتون آباد است. از این مهم تر فاجعه واقعی دامنگیر طبقه کارگر در اینجا نه کشتارهای مسلحانه بورژوازی بلکه کشتارهای لحظه به لحظه ای است که در ابعاد بسیار هولناک تر و عظیم تر علیه ۵٠ میلیون نفوس توده های این طبقه روی می دهد و صدای شلیک آن ها شاید گوش خیلی ها را نیزارد. کشتار گرسنگی، کشتار فقر، کارتون خوابی، اجبار به تن فروشی، بیکاری، تعویق ٦ ماه تا ٦ ماه پرداخت دستمزدهای ناچیز، کشتار تهدید مدام به از دست دادن کار و فقدان هر نوع تضمین اشتغال، کشتار هر نفس کشیدن اعتراضی و همه اشکال دیگر قتل عام که برای هیچ ثانیه ای هیچ بخش از طبقه کارگر را از تهاجمات موج وار فزاینده و در حال تشدید خود آرام نمی گذارند. کشتار کارگران توسط سرمایه در اینجا حدیث زندگی روزمره است و روز چهارم بهمن و چهارم بهمن ها باید چراغی باشد که همه صحنه های فجیع این حمام خون ها در زیر نور آن به فریاد آیند و فریاد توده های طبقه ما برای تدارک پیکار نیرومندتر و متحدتر و سازمان یافته تر علیه سرمایه داری گردد. کشتار ۴ بهمن سال ١٣٨٢ کشتاری بود که سرمایه راه انداخت تا موج خیزش کارگران برای سازمانیابی ضد سرمایه داری جنبش خویش را در همان نقطه شروع درهم کوبد. یاد آن روز باید زنگ تلاش راسخ تر و جنگ متحدتر ما برای تدارک هر چه گسترده تر این سازمانیابی در گوش تمامی توده های طبقه ما باشد.

سیمای سوسیالیسم
ژانویه ٢٠١٠

---------------------------

گرامی باد یاد و خاطره کشته شدگان خاتون آباد

چهارم بهمن هر سال، یادآور یکی از روزهای خونین برای طبقه کارگر ایران است. در این روز جمعی از کارگران خاتون آباد و خانواده های آنها در دفاع از حقوق اولیه و انسانی خود کشته و زخمی و دستگیر شدند.
در نیمه دوم دی سال ١٣٨٢، در معدن ذوب مس " نیروک " واقع در روستای خاتون آباد شهر بابک، ٢٠٠ نفر از کارگران اخراج می شوند و علت آن را پایان یافتن کار ساختمانی مجتمع اعلام می کنند. کارگران در اعتراض به این اقدام مدیریت، همراه با خانواده هایشان دست به اعتصاب و تحصن می زنند. آنها در چهارم بهمن و در نهمین روز تجمع و بعد از بی نتیجه ماندن اعتراض های شان، اقدام به بستن جاده خاتون آباد - شهر بابک می کنند. نیروی انتظامی کارگران را پراکنده می کند، اما آنها اعتراض خود را در مقابل فرمانداری شهر بابک ادامه می دهند. طولی نمی کشد که برای سرکوب کارگران معترض از کرمان هلی کوپتر اعزام می شود و به دنبال آن، از زمین و هوا مورد تهاجم قرار می گیرند. عده ای دستگیر و زخمی و چهار نفر نیز به نام های ریاحی، جاویدی، مهدوی و مومنی کشته می شوند.
کارگران مس " نیروک " در حالی به گلوله بسته شدند که داشتن کار را ،حق طبیعی و انسانی خود می دانستند و خواهان اشتغال دائم بودند. اما سرمایه داران نه تنها پاسخی به خواسته های برحق آنها ندادند، بلکه بیرحمانه کارگران و خانواده های شان را سرکوب کردند. کشتار کارگران خاتون آباد بار دیگر نشان داد که کارفرمایان و حامیان سرمایه برای افزایش سود هر چه بیشتر، حتی حاضرند پای خود را بر روی اجساد این انسان های شریف و زحمتکش نیز بگذارند.
با گذشت شش سال از جان باختن کارگران در شهر بابک، طبقه کارگر همچنان در کشاکش دائمی با صاحبان سرمایه برای دستیابی به خواسته های خود است. امروز دیگر مطالباتی مانند پرداخت حقوق معوقه، لغو قراردادهای موقت، آزادی بیان و اعتصاب و حق داشتن تشکل مستقل و ...، نیاز واقعی و روزانه آنهاست. کارگران با اتحاد و همبستگی سراسری حول خواسته های طبقاتی خود، علاوه بر اینکه می توانند به نیروی خویش، در برابر تعرض سرمایه داران به کار و معیشت شان ایستادگی کنند، بلکه همچنین مانع از تکرار چنین فجایعی برای هم طبقه ای های خود شوند.
یاد کارگران زحمتکش مس " نیروک " خاتون آباد که برای رسیدن به یک زندگی سالم و انسانی در خون خود غلتیدند، برای همیشه ماندگار و جاودانه است.

کمیتۀ هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
٣/١١/١٣٨٨

www.khamahangi.com
www.komitteyehamahangi.blogfa.com
komite.hamahangi@gmail.com

---------------------------

کارگران ایران خودرو یاد کارگران جان باخته شهر بابک راگرامی می دارند

دوستان و همکاران گرامی

روزچهارم بهمن سالروز جان باختن عده ای از کارگران بی گناه معدن خاتون آباد شهربابک است دردی ماه سال 1382 عده ای از کارگران معدن خاتون آباد شهربابک در استان کرمان خواهان استخدام و امنیت شغلی بودند که خواست بر حق این کارگران مورد پذیرش مدیریت قرار نگرفت عدم پذیرش خواست کارگران از طرف مدیریت موجب گسترش این اعتراض و شرکت وسیع اعضای خانواده های کارگری شده و تحصن گسترده ای در خود معدن سازمان داده شد.این تحصن توسط نیروهای انتظامی محاصره و در درگیری کارگران با ماموران نظامی تعدادی از کارگران در محل تحصن زخمی و دستگیر شدند پخش خبر دستگیری و محاصره و ضرب و شتم کارگران در شهر بابک که محل زندگی بسیاری از کارگران معدن خاتون آباد بود موجب اعتراض وسیعی در این شهر شد .تظاهرات گسترده مردم شهر بابک در چهارم بهمن سال ١٣٨٢ از زمین و هوا مورد یورش نیروهای نظامی قرار گرفته و چند تن از کارگران کشته وچند ین نفراز آنان زخمی و تعداد بیشماری دستگیر شدند.
در روزهای پس از این حادثه تاسف آور اعتراضات گسترده ای در شهر بابک و خارج از کشور توسط نهادهای بین المللی انجام شد مقامات و مسئولین دولتی در هراس از این اعتراضات از خود سلب مسئوایت کرده و تقصیر را به گردن نهادهای دیگر انداختند و تا کنون نیز هیچ فردی و یا ارگانی بخاطر حمله به کارگران و کشتن آنان مجازات نشده است. دوستان و همکاران گرامی
کارگران معدن خاتون آباد با خواست بر حق و ابتدایی کار مورد یورش قرار گرفته و به خاک وخون کشیده شدند. خواست انان مگر غیر از امنیت شغلی چیزی دیگری بود کارگران کار می خواستند .ولی جواب انها گلوله و مرگ بود یکی از دست آوردهای دولت حامی سرمایه داران ایجاد قانونهای ضدکارگری ودر راس آن قانون ضد بشری و غیر انسانی قانون قراردادهای موقت و شرکتهای پیمانی می باشد که تمام امنیت شغلی را از کارگران سلب کرده است .حمله نیروهای مسلح به کارگران شهر بابک دفاع از این قانون و دفاع از منافع سرمایه داران بود . سرکوب وکشتار کارگران شهر بابک تداوم این قانون بود و تا امروز نیز همچنان قربانی می گیرد حمله به کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی و دستگیری صدها کارگر و بیکاری سازی کارگران آن حمله به کارگران بیگناه کارخانه فرش البرز شهر بابلسر حمله به کارگران نساجی پرریس شهر سنندج دستگیری و اخراج دهها نفر از همکاران خودما و هزاران نمونه دیگر مگر غیر از نشان حمله آگاهانه به کارگران شهر بابک می باشد.و تا زمانی که امنیت شغلی کارگران تهدید می شود امنیت جانی آنان نیزدر امان نخواهد بود و تازمانی قانون های ضد کارگری پابرجا است کارگران روی امنیت شغلی و آسایش و رفاه را نخواهند دید.
کارگران ایران خودرو در سالگرد این فاجعه ضمن همدردی مجدد با بازماندگان و اعضای خانواده جان باخته گان و همکاران آنان خواستار پیگیری این پرونده و محاکمه عاملان این چنایت و محاکمه تمام کسانی هستند که با ایجاد قانون قراردادهای موقت امنیت شغلی و جانی را از ما کارگران سلب کرده اند . ما کارگران ایران خودرو خواهان لغو تمام قراردادهای موقت و انحلال تمام شرکتهای پیمانکاری هستیم .تنها الام تسکین درد کارگران ایجاد امنیت شغلی و نابودی قانون های سرمایه دارای است. دوستان و همکاران گرامی
.چهارم بهمن تنها یک روز برای همدردی با کارگران شهر بابک نیست چهارم بهمن یورش به کارگران برای استثمار بیشتر و بهره کشی بیشتر از آنان می باشد. چهارم بهمن دفاع کارگران از منافع و از امنیت شغلی خودشان بود چهارم بهمن و روزهای دیگر همچون روز چهارم دی ماه روز اعتصاب کارگران شرکت واحد روز ١٧ اسفند روز اعتصاب شکوهمند کارگران ایران خودرو روز دهم تیر ماه روز اعتصاب کارگران شرکت ایران خودرور دیزل و هزاران روز دیگر نشان داده است هر وقت منافع کارگران به خطر افتاده است آنان تا پای جان از منافع خود دفاع خواهند کرد چهارم بهمن یک برگ زرینی در تاریخ جنبش کارگری بوده و اینک وظیفه ماست که با گرامی داشت این روز پرچم این جنبش را همچنان زنده نگه داریم برای همین مناسبت روز یکشنبه چهارم بهمن ۱۳۸۸ ساعت ده صبح در سالنهای غذا خوری دور هم می نشینیم وبا یاد آوری این روز یاد کارگران جان باخته شهر بابک وتمام جانباختگان راه آزادی را گرامی بداریم

زنده باد یاد تمام جانباختگان راه آزادی طبقه کارگر

جمعی از کارگران شرکت ایران خودرو
چهارم بهمن ۱۳۸۸

---------------------------

۴بهمن سالگرد جان باختن کارگران شهربابک

نه

خاتون آباد را هرگز فراموش نمیكنیم

گرامی باد یاد كارگران جان باخته

ریاحی، مومنی، مهدوی، جاویدی، و دانش آموز جانباخته پور امینی

٤ بهمن سالروز كشتار كارگران خاتون آباد را پشت سر گذاشتیم. این روز و این تهاجم و نام كارگران جانباخته را فراموش نمیكنیم. چهار بهمن یكی از روزهایی است كه در هر تجمع و هر اعتراض و هر مناسبتی آنرا بیاد می آوریم. عكس كارگران جانباخته را بزرگ میكنیم و بر سردست میگیریم. جمهوری اسلامی و همه دست اندركارانش باید بدانند كه نمیتوانند گریبان خودرا از این پرونده خلاص كنند. چهار بهمن به یكی از روزهای شاخص در جنبش كارگری در ایران تبدیل شده است. باید توضیح دهند. باید تاوان این جنایت و همه جنایاتشان را بپردازند. باید عاملین و آمرین این حمله را معرفی كنند. فراموش كردنی در كار نخواهد بود. بخاك و خون كشیدن كارگر حق طلب جنایت ساده ای نیست. ٥ سال پیش در چنینی روزی یعنی در ٤ بهمن ١٣٨٢ نیروهای حكومت اسلامی از زمین و هوا به تجمع كارگران خاتون آباد و خانواده هایشان در شهرك بابك شهر حمله كردند. كارگران خاتون آباد به اخراج دسته جمعی خود اعتراض داشتند. یك هفته پیش از آن در خاتون آباد نیز مورد حمله قرار گرفته بودند و یكی از آنها جان باخته بود. جمع شده بودند تا از نان شبشان، از زندگیشان دفاع كنند. جمع شده بودند تا مانع این شوند كه بدون هیچ تامین و كار و پولی به خیابان پرتاب شوند. چهارم بهمن شاخص تمام جنایاتی است كه این حكومت در تمام طول حیاتش علیه كارگران مرتكب شده است. نام كارگران جانباخته یعنی ریاحی، مومنی، مهدوی، جاویدی و یك دانش آموز بنام پورامینی از نامهایی است كه برای همیشه در تاریخ جنبش اعتراضی در ایران میماند. جنبش كارگری طی ٥ سال گذشته تاكنون پیش آمده است. حق اعتصاب كردن و اعتراض كردن و مبارزه كردن را عملا و در نبردی سخت و سترگ به این حكومت تحمیل كرده است. امروز روزی نیست كه كارگران در كارخانه و شهر و منطقه ای دست به مبارزه و راهپیمایی و اعتراض نزنند. این پیشروی جنبش كارگری بی تردید ادامه خواهد یافت. و تا جایی پیش خواهد رفت كه شاهد این باشیم كه جانیان بابك شهر و خاتون آباد در پیش چشم مردم به محاكمه كشیده شوند. این را میلیونها كارگر معترض و به جان آمده تضمین خواهند كرد.

جمعی از کارگران شرکت ایران خودرو
چهارم بهمن ۱۳۸۸

---------------------------

بیانۀ شورای زنان به مناسبت گرامیداشت یاد کارگران جانباخته ی خاتون آباد

یکی از مهمترین ودر عین حال گسترده ترین خصوصیات نظام سرمایه داری خشونت آشکار وپنهانی استت که این نظام با کار بست های گوناگون وبه درازای تاریخ علیه خیزشهای خق خواهانه ی کارگران اعمال کرده است. سیستم سرمایه داری تلاش کرده که با عناوین مختلف واستفاده از دستگاههای امنیتی ونظامی از بار مسیولیت جنایتهای سیستماتیک خود علیه مبارزات کارگران شانه خالی کند. از به خاک وخون کشیدن مبارزان کمون پاریس وقتل عام کارگران شیکاگو گرفته تا به گلوله بستن کارگران خاتون آباد همه وهمه در راستای حفظ منافع سرمایه داران وتداوم استتثمار بی چون وچرای کارگران صورت گرفته وکانالیزه شده است. مناسباتی که استثمار انسان از انسان رادر اشکال گوناگون بارنگ ولعابهای فریبکارانه وادبیات ممبتذل خاص خود توجیه می کند. بااین همه طبقه ی کارگر نه تنها از پای ننشسته است بلکه می کوشد با ثبت چنین رویدادهایی تاریخ درخور مبارزات خویش رابیافریند و مکانیسمهای مبارزاتی عملی را برای احقاق حقوق انسانی وحقه ی خود به کار ببندد. گرامی داشت چنین روزهایی وزنده نگه داشتن چنین وقایع خون باری توسط کارگران وفعالین کارگری ازیک سو گامی است در جهت افشای ماهیت ددمنشانه ی این نظام واز سوی دیگر حرکتی است روبه جلو برای به لرزه در آوردن پایه های سرمایه داری وبه چالش کشیدن اسطوره ی شکست ناپذیری عوام فریبانه ی نظامی که سرنوشت انسانها رابه سخره گرفته است.
کارگران خاتون آباد دراواخر دیماه ۸۲دراعتراض به تنظیم قراردادهای موقت و مطالبه ی حقوق معوقه خوددر روز ۴ بهمن ماه ۸۲ درمقابل فرمانداری شهر بابک دست به تجمع اعتراضی زدند که به وسیله ی نیروها وهلی کوپتر های نیروی انتظامی از زمین وهوا مورد یورش قرار گرفتند . در جریان این حمله ی وحشیانه ۴ نفر از کارگران به نامهای مهدوی-ریاحی-جاویدی-مدنی و یک دانش آموز جان خود را از دست دادند وبدین گونه داغ ننگ دیگری بر پیشانی پلید نظام ضدانسانی سرمایه داری زده شد. ازآن تاریخ به بعد کارگران و فعالین گارگری درنقاط مختلف ایران به پاسداشت یادجانباختگان خاتون آباد مراسمی رابرگزار می کنند. درادامه ودرشرایط امروز که اعتراضات روزانه ی مردمی در جریان است وطیفهای وسیع توده ها خواستار مطالبات ابتدایی وانسانی خویش هستند دستگاه قضایی و نیروهای سرکوب گر امنیتی باقتل عام های خیابانی دست زدن به اعدامهای پی در پی صدور حکمهای سنگین به دانشجویان به کار بستن اشدمجازات برای کوچکترین اعتراض اجتماعی راه اندازی شوهای تلویزیونی وونمایشی وارد عرصه های گسترده تر وخشونت آمیزتر سرکوب علیه مردم شده است ومی کوشد بامرعوب ساختن تحرکات اعتراضی توده های تحت ستم کنترل اوضاع را به دست گرفته و راهی برای زد وبندهای سیاسی جناحهای خود یافته وحرکتهای اعتراضی توده ها را متوقف کند اما زهی خیال باطل ! کارگران وفعالین کارگری به وظایف خود آگاهند ونمی گذارند که وقایعی چون کشتار کارگران خاتون آباد تحت پوشش تبلغات واعمال فشارها و سرکوبها از خاطره ها محو شود.
ماباگرامی داشت این وقایع با تلاش برای ایجاد تشکلهای مستقل کارگری افشای ماهیت ضد انسانی سرمایه داری در جهت رسیدن به خواستها ومطالبات انسانی خود به مبارزه ادامه خواهیم داد.
شورای زنان ضمن محکوم کردن اعمال هر گونه خشونت قتل عام اعدام شکنجه زندان و... یاد وخاطره ی جانباختگان خاتون آباد راگرامی می دارد و خواستارتحت تعقیب قرار گرفتن آمرین و عاملین کشتار کارگران خاتتون آباد است وهمچنین آزادی بی قید وشرط و فوری مجید حمیدی و تمامی فعالین کارگری را خواستار است.

شورای زنان - ۴/۱۱/۸۸