اعضای کمیته هماهنگی در زندان کرج را آزاد کنید
کارگران، مردم شریف و آزاده!
همان طوری که در اطلاعیه های گذشته اعلام کردیم ظهر روز جمعه ٢٦ خرداد، جمعی از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در شهر کرج مورد هجوم نیروهای امنیتی قرار گرفتند. در حالی این کارگران و فعالین کارگری مورد ضرب و شتم مامورین مسلح قرار گرفتند که آنها در حال برگزاری مجمع عمومی سالیانه کمیته هماهنگی بودند. بر اساس آخرین خبرها تاکنون بیشتر دستگیر شده گان آزاد شده اند، اما هم چنان سیروس فتحی، علیرضا عسگری، جلیل محمدی، سعید مرزبان، مسعود سلیم‌پور، مازیار مهرپور، ریحانه انصاری، فرامرز فطرت نژاد و میترا همایونی، در بازداشت اداره اطلاعات شهر کرج قرار دارند.
اگر چه این اولین بار نیست که اعضای کمیته هماهنگی بازداشت می شوند و در سال های اخیر بسیاری از آنها به جرم دفاع از حقوق کارگران، در شهرهای مختلف احضار، بازداشت و محکوم به زندان و یا جریمه و شلاق شده اند. اما آنچه که در روز جمعه گذشته و در برابر چشمان ساکنین یکی از محله های شهر کرج اتفاق افتاد، ورود بدون حکم رسمی و تیراندازی هوائی و حمله نیروهای امنیتی و انتظامی مسلح به تعدادی کارگر بود که در حال گفتگو در باره ی مشکلات خود و دیگر هم طبقه ای های شان بودند. شدت ضرب و شتم به حدی بوده که برخی از آنها مانند محمد مولانایی، حسن عزتی، رحمان ابراهیم زاده، غالب حسینی، خالد حسینی و نظام صادقی هنوز آثار مصدومیت و کوفتگی دارند. این فعالین کارگری در حالی مورد هجوم مامورین قرار گرفتند که بسیاری از آنها، غروب روز پنج شنبه، خسته از کار طاقت فرسای روزانه باز گشته و به امید دیدار دیگر دوستان خود و تشکیل مجمع عمومی، سوار اتوبوس شده و به مقصد کرج به راه افتاده بودند. این پیشروان کارگری که خود جزئی از طبقه ای هستند که فروشنده گان نیروی کار و سازنده گان نعمت های بشری این جامعه می باشند، شایسته چنین برخورد خشونت آمیزی نیستند. مگر آنها چه چیزی جز بیان مطالبات و خواسته های کارگران و اعلام حق وصول آن از صاحبان سرمایه، گفته اند؟
در شرایطی مجمع عمومی سالیانه کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری مورد هجوم قرار می گیرد که هم چنان اخراج و بیکارسازی، حقوق های معوقه، نداشتن حق ایجاد تشکل مستقل و مصائب اجتماعی بی شمار دیگر، گریبان گیر کارگران ایران است. آیا فعالین کارگری حق ندارند مدافع حقوق کارگران در برابر تعرض گسترده سرمایه داری به کار و زندگی آنها باشند؟ چگونه است که سرمایه داران بی هیچ دغدغه ای کارگران را استثمار کرده و حقوق آنها را پایمال می کنند، اما فعالین کارگری حق افشای این نابرابری را نداشته باشند؟ بدون شک این از وظایف اعضای کمیته هماهنگی است که علی رغم فشار و سرکوب پلیسی، کارگران را به عمل متحدانه در مقابل مناسبات تبعیض آمیز نظام سرمایه داری فراخوان دهند.
ما بار دیگر ضمن محکوم کردن هجوم نیروهای امنیتی به نشست اعضای کمیته هماهنگی و بازداشت ٦٠ نفر از آنها، از همه کارگران، تشکل های کارگری و نهادهای مدافع حقوق بشر داخلی و بین المللی می خواهیم که از هر طریق ممکن خواستار آزادی دیگر اعضای کمیته هماهنگی در کرج باشند. جای کارگران و فعالین کارگری در زندان نیست و ارعاب و سرکوب پلیسی علیه آنها و جنبش کارگری نمی تواند مانع گسترش روزافزوان مبارزه کارگران برای دستیابی به مطالبات شان و رسیدن به دنیایی عاری از نابرابری و تبعیض باشد.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری - ٢٨ خرداد ١٣٩١