کارگران، تشکل ها ونهادهای کارگری، مردم آزادیخواه و عدالت طلب!
افکار عمومی در ایران وجهان و همه آنان که به نحوی از انحاء دستی بر آتش دارند امروزه دیگر خوب می دانند که کارگران ایران در طول نزدیک به چهار دهه ی گذشته وبه ویژه دهه اخیر آن، برای به دست آوردن خواستها ومطالبات بر حق خود، از جمله ایجاد تشکلهای مستقل و متکی به خود کارگران ، متحمل چه مرارت هایی شده و چه مشکلات و رنج هایی را تحمل کرده اند.
کارگران آگاه و وجدان های بیدار و عدالت طلب جامعه همچنین شاهد بوده اند که طی این سال ها، عوامل سرمایه، چگونه با تشدید فشار و سرکوب و ایجاد فضایی امنیتی و پلیسی و در این راستا تهدید، احضار، بازداشت و زندانی کردن کارگران پیشرو، فعالین کارگری و فعالان دیگر جنبش های اجتماعی، سعی در مرعوب کردن کارگران و مردم به جان آمده نموده و در جهت متوقف کردن طبقه کارگر از پیگیری خواست ها و مطالبات برحقشان در عرصه های مختلف، چه فشارهایی را به این طبقه و پیشروان و فعالان آن تحمیل نموده و چه ستم و سرکوبی را در حق آنان روا داشته است. تا آن جا که به دفعات کارگران، فعالین و اعضای تشکلهای مستقل کارگری را به بهانه هایی از قبیل"تبلیغ علیه نظام"، "اقدام علیه امنیت ملی"، "تجمع به قصد تبانی" و ترفندهایی از این دست، به دادگاه ها و محاکم قضایی ِ حامی سرمایه کشانده و به حبس ها و زندان های طولانی مدت محکوم نموده است.
اما در کنار و موازی با این قبیل فشارها و سرکوب ها، تاریخ جنبش کارگری، خود، گواه این حقیقت نیز بوده و هست که این گونه سرکوب ها و اِعمال فشارها هیچگاه نتوانسته است کارگران و فعالان راه رهایی این طبقه از منجلاب سرمایه را از تلاش و مبارزه برای پیگیری خواست و مطالبات مسلم شان در راستای دستیابی به یک زندگی انسانی و برابر باز داشته و از ادامه راه منصرف نماید. اگر چه فشار و سرکوب و زندان صاحبان سرمایه و عوامل آن ها همواره بدرقه راه شان بوده و هیچگاه این کارگران و فعالان کارگری را رها نکرده است.
یکی از تشکلهای مستقلی که اعضای ان بارها و بارها مورد بی حرمتی وضرب وشتم و بازداشت وزندان قرار گرفته اند، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری بوده است که در طول نزدیک به ٨ سال فعالیت علنی خود، به دفعات مورد تهاجم وسرکوب سرمایه و عوامل آن قرار داشته و پیوسته تحت فشار و تهدید بوده است. تا آن جا که هم اکنون نیز تعدادی از اعضا و فعالان آن در شهرهای بوکان، مهاباد، سنندج و کامیاران به نامهای حسن رسول نژاد،جمال میناشیری، هادی تنومند، قاسم مصطفی پور، ابراهیم مصطفی پور، محمد کریمی، محمد مولانایی، واحد سیده، یوسف ابخراباد، غالب حسینی و افشین ندیمی به حبسهای ٦ ماه تا ۵/٣ سال محکوم شده، در زندان بسر می برند و یا در معرض دستگیری و اجرای حکم زندان قرار دارند.
با این همه، اعضا و فعالین این "کمیته" به شهادت عملکرد تمامی سال های فعالیت آن، هیچگاه مرعوب این فشارها و تضییقات نشده و به سهم خود، همواره از خواست ها، مطالبات و اهداف کارگران به مثابه یک طبقه، دفاع نموده و در کنار کارگران، به سهم خویش برای به کرسی نشاندن آن خواست ها و مطالبات تلاش و فعالیت کرده است.
این "کمیته"همچنین در نظر دارد تا در شرایط موجود بنا به درخواست خود این کارگران و خانواده های آنان، با ایجاد یک "کمیته دفاع" و از این طریق، یاری جستن از تمامی کارگران و انسان های آزادیخواه و برابری طلب جامعه، پیگیری های خود را در راستای حمایت های گسترده تر و جدی تر ازاین عزیزان و در کل کارگران و فعالان کارگری زندانی، گسترش داده و به شکل همه جانبه تری به دفاع از این عزیزان و خانواده های آنان بپردازد.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری - خرداد ١٣٩٣