بر اساس خبری که ساعاتی پیش در سایت های خبری رسمی منتشر شد، شورای عالی کار در آخرین نشست خود امروز دوشنبه، مبلغ ۴٨٧ هزار و ١٢۵ تومان را به عنوان دستمزد کارگران در سال آینده تعیین کرد. بر اساس این خبر پس از چند هفته نشست و گفتگوی نماینده گان دولت، کارفرمایان و کارگران، بالاخره بر سر این مبلغ، یعنی افزایش ٩٧ هزار تومانی به توافق رسیدند.
نگفته پیداست که آنچه که به عنوان سه جانبه در شورای عالی کار و به اصطلاح " شرکای اجتماعی " معرفی می شود، صرفا" نمایشی تبلیغاتی برای تحمیل فقر و ریاضت کشی هر چه بیشتر به کارگران است. همان طوری که ما بارها اعلام کرده ایم این سه گروهی که در شورای عالی کار در باره معیشت و زندگی کارگران تصمیم می گیرند، همه گی نماینده گان سرمایه داران و مدافع حقوق آنها هستند. این شورا با عوام فریبی می خواهد منافع دولت و نماینده گان دروغین و انتصابی کارگران را از منافع و خواسته نماینده گان " کارفرمایان " جدا کند. این در حالی است که دولت خود بخش بزرگی از نظام سرمایه داری ایران است و تلاش می کند با تحمیل ریاضت کشی، کارگران را به پذیرش صبر و قناعت بیشتر وادار کند. هم چنین نماینده گان به اصطلاح کارگران، منتصب و مورد تائید و جیره خوار صاحبان سرمایه بوده و در تحمیل خط فقر بیشتر به کارگران، شریک جرم محسوب می شوند.
بدون شک تعیین مبلع ماهیانه ۴٨٧ هزار تومان دستمزد برای میلیون ها کارگر ایران، نشانه ی اهانت آشکار به شرایط زندگی آنها و خانواده های شان است. جماعتی که به عنوان " نماینده " در باره درآمد یک سال کارگر تصمیم گرفته اند، هزینه های سرسام آور و افزایش هر روزه کالاهای اساسی را در یک سال اخیر را چگونه محاسبه کرده اند؟ در حالی که افزایش قیمت مواد غذایی، پوشاک، مسکن و در مجموع همه کالاها از صد در صد نیز گذشته است، آیا افزایش ٢۵ درصدی دستمزد کنونی برای سال آینده، جوابگوی نیازهای معیشتی خانواده است؟ آیا خود این " نماینده گان " کارگری با چنین دستمزدی می توانند امرار معاش کنند ؟ یا آنها با دریافت دستمزدهای نجومی و خوش خدمتی به سرمایه داران و داشتن شغل های متعدد، نیازی به چنین دستمزدی ندارند؟!
ما اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری به عنوان جمعی از کارگران و فعالین کارگری ایران، تعیین دستمزد ۴٨٧ هزار تومان را تداوم تحمیل فقر و فلاکت به کارگران و میلیون ها خانواده کارگری می دانیم. این اقدام بخشی از تعرض نظام سرمایه داری به کار و معیشت طبقه کارگر بوده و تلاشی در خدمت صاحبان سرمایه، برای افزایش سود بیشتر آنها و گسترش روزافزون فاصله طبقاتی است. ما از همه کارگران مراکز مختلف تولیدی، خدماتی و پروژه ای می خواهیم که در برابر تحمیل چنین دستمزدی سکوت نکنند و از هر طریق ممکن، صدای اعتراض خود را برای افزایش دستمزدها بر اساس نیازهای یک زندگی امروزی رساتر کنند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
۱۳۹۱/۱٢/٢۱