کوبانی و درسهای تاریخی

اگرچه نبرد کوچه به کوچه مبارزین کوبانی که سرفرازانه از آزادی و هستی خود در مقابل وحوش داعش دفاع می کنند نبردی نابرابر است واگرچه در این مبارزه که هم اکنون در کوبانی در جریان است هر آن، احتمال سقوط کوبانی وجود دارد اما این نبرد، حتی در صورت شکست، دستاوردهای گرانبهایی که البته به بهای سنگینی نیزبه دست آمده برای مردم منطقه وجهان باخود به همراه داشته است. نبرد کوبانی نمونه ای از همدلی و قدرت مردمی است، نمونه ای از سازماندهی مردمی و دمکراتیک و به جهانیان نشان داد که مردم در صورت اتکا به نیروی خود تا چه حد می توانند قدرتمند عمل کنند و این همان چیزی است که برای سرمایه داری جهانی بسیار تلخ و ناخوشایند است.
آنچه در چندماهه اخیر شاهد آن بودیم عبارت بود از حمله یک گروه افراطی و دست پرورده دولتهای سرمایه داری به نام داعش. چنین گروههایی که به نامهای مختلف مانند قارچ و البته با اتکا به حمایتهای پنهانی قدرتهای منطقه و جهان سر برآورده اندعملا در راستای منافع سرمایه داری جهانی عمل می کنند.دولتهای بحران زده سرمایه داری که اهداف مختلفی از قبیل دست یافتن به منابع ارزان نفت، فروش اسلحه، کسب مجوز حضور در منطقه و غیره را دنبال می کنند
با مخدوش کردن مرزهای طبقاتی از طریق تفرقه افکنی و ایجاد جنگهای قومی و مذهبی تلاش می کنند به هر قیمتی که شده بقای دستگاه استثمار وسرکوب سرمایه را تضمین نمایند. بررسی تاریخچه این گروههای فاشیستی و همچنین منابع مالی مورد استفاده آنها حقایق بسیاری را در مورد ماهیت این گروههای واپسگرا آشکار می سازد.
در این چند ماهه دائما شاهد درگیریهای فراوانی بین داعش و ایزدی ها،اقلیم کردستان و شهرهای مختلف عراق بوده ایم اما نبرد کوبانی از جهات مختلفی اساسا متفاوت از همه این درگیری هاست.
آنچه نبرد کوبانی را تا این حد ویژه می سازد اتکا به نیروی مردمی در مبارزه با مهاجمین مرتجع است.کوبانی که در تحولات اخیر در سوریه موفق شده بود با ایجاد ساختاری دمکراتیک و شورایی به اداره امور خود ودراین مقطع به دفاع از خود بپردازد، با اتکا به این ساختار توانست بعد از خارج نمودن اکثر سالمندان و کودکان و افرادی که به هردلیل نمی توانستند در این نبرد شرکت کنند دست به سازماندهی یک ارتش مردمی بزند و با مسلح کردن همه نیروهای آماده به جنگ چه زن وچه مرد به مبارزه ای جانانه علیه داعش دست بزند.
در این میان، نه تنها هیچیک از دولتهایی که ظاهرا ادعای مخالفت با داعش را دارند عملا هیچ گونه حمایتی از کوبانی به عمل نیاوردند بلکه دولتهایی نظیر دولت ترکیه علنا با بستن مرز بر روی هردو طرف چه پناهندگان غیر نظامی که از کوبانی به سوی مرز آمده اند و چه نیروهای مبارز کرد که می خواهند به صفوف مبارزین کوبانی بپیوندند، خصومت خود را به این جبهه ی مستقل و مردمی نشان داد.
اکثر دولتهای سرمایه داری حتی از اعلام حمایت از مبارزین کوبانی نیز خودداری ورزیده اند چرا که وجود چنین جبهه مردمی که می تواند نمونه و الگوی خوبی برای مردم منطقه وجهان باشد،پشت آنها را به لرزه می اندازد.
«ائتلاف بین المللی علیه داعش» نیز به شکلی مضحک تنها کاریکاتوری از حمایت را از خود به نمایش گذاشته ، برای خالی نبودن عریضه هر از گاهی از زرادخانه هایی که میلیاردها تومان خرج برداشته بمبارانهایی پراکنده و نه چندان مؤثرانجام می دهد.
دلاوران کوبانی، با گذشتن از زندگی خود به ما درس مقاومت و فداکاری می دهند و در میان پیچیدگی های وقایع اخیر که یک طرف نیرو های واپسگرا و دست نشانده سرمایه و در طرف دیگر سرمایه داری جهانی با همه یال و کوپالش ایستاده و گویی می خواهند به مردم القاء کنند که انتخاب دیگری وجود ندارد، راه حل سوم که همانا امکان اتکاء مردم به نیروی خود می باشد را به نمایش گذاشته اند.
هرچه قدررسانه ها ی سرمایه داری سعی دارند مبارزه رزمندگان کوبانی را کمرنگ جلوه دهند و یا با سکوت از کنار آن بگذرند، متقابلا مردم به اشکال مختلف حمایت خود را از این مبارزه نشان دادند و حتی در بعضی مناطق از جمله در سنندج کمیته حمایت از مردم کوبانی ایجاد شده است.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ضمن اعلام حمایت همه جانبه از مبارزین کوبانی،از کارگران وهمه مردم زحمتکش و آزاده می خواهد که به هرصورت ممکن از مردم مبارز کوبانی حمایت کنند. همچنین کمیته هماهنگی پشتیبانی خود را از هرحرکتی در حمایت از مردم کوبانی ومبارزات آنها اعلام می کند.